Στατιστικά στοιχεία από τις βεβαιώσεις παραβάσεων από τη Δημοτική Αστυνομία – Γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει η λύση της «δαγκάνας» - Πως ξεφεύγουν οι επισκέπτες της πόλης από την πληρωμή των προστίμων
Παρκάρισμα πάνω σε διάβαση πεζών μπροστά από σχολείο. Τι πιο σύνηθες θα έλεγε κανείς. Εδώ όμως έχουμε και μια ακόμη πρωτοτυπία: Η στάθμευση έγινε μπροστά από τη Δημοτική Αστυνομία της Καβάλας. Αλλά στη ζωή όλα είναι ρίσκο: Ή θα με δουν ή θα τη γλιτώσω. Μπράβο Φαίδων για το ρίσκο, μπράβο και στην κοινωνία της ανοχής…
Αν έχεις τύχη και ανοχή, διάβαινε ή ορθότερα, στάθμευε. Αυτό σκέφτηκε και ένας κάτοχος τροχόσπιτου, ο οποίος έκανε το «τρία στα τρία» και πάει τελικό… Πάρκαρε σε σημείο όπου απαγορεύεται, πάνω στη διάβαση και έκρυψε και τον φωτεινό σηματοδότη. Καλύτερα να το έβαζε κάθετα στην Ερυθρού δηλαδή, λιγότερες παραβάσεις θα έκανε.
Διπλό strike παρκαρίσματος στο κέντρο της Καβάλας με αυτοκίνητο να σταθμεύει και σε πεζοδρόμιο και πάνω σε διάδρομο όδευσης ατόμων με προβλήματα όρασης. Η νέα… επιτυχία έλαβε χώρα στην οδό Βότση, με τον πρόεδρος του Νομαρχιακού Συλλόγου ΑμεΑ Νομού Καβάλας, Σμαράγδο Κρεμμύδα να κοινοποιεί τη φωτογραφία, στηλιτεύοντας ένα ακόμη οσκαρικό παρκάρισμα στο κέντρο της πόλης.
Η στάθμευση ενός περιπολικού πάνω σε διάδρομο για άτομα με προβλήματα όρασης αποτέλεσε την αφορμή για τον Σύλλογο να υπενθυμίσει ότι «η τήρηση της νομοθεσίας δεν είναι μονομερής υποχρέωση των πολιτών»
Τα... αυτονόητα προβλέπονται από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας-Τι προβλέπει το άρθρο 48 του ΚΟΚ για την κατάληψη τμήματος οδού και πεζόδρομου προκειμένου να μπει ένα τέλος στην προσφιλή Ελληνική... πατέντα της καρέκλας
Το θέμα δεν είναι ταξικό, αλλά συνειδησιακό. Μπορεί η «Εξέγερση να μην έχει σύνορα», το ίδιο όμως και απουσία της κοινωνικής ενσυναίσθησης. Δεν είναι το πανάκριβο αυτοκίνητο σε μια θέση στάθμευσης για ΑμεΑ, ούτε οι ξένες πινακίδες του, αλλά η κουλτούρα μιας αντικοινωνικής πανδημίας η οποία δεν επιδέχεται ίασης, ούτε η μάσκα κάνει δουλειά. Τουναντίον, εδώ είναι που δεν θέλει «μάσκες»… Αυτές είναι που μας έφτασαν ως εδώ, (αντι)κοινωνικά μιλώντας, για λογαριασμό της «εξέγερσης για το αυτονόητο»… *Η φωτογραφία είναι του Ιορδάνη Αγγελιάδη