Με μια υποδοχή της ομάδας από τα παλιά στο «Ανθή Καραγιάννη» από τους φιλάθλους και τα μέλη των Γαλάζιων Αργοναυτών, μετά το τέλος του παιχνιδιού του ΑΟΚ στις Σέρρες, όπου έφερε το διπλό με 1-3 (διαβάστε εδώ το ρεπορτάζ του αγώνα), διαφάνηκε στα μισά της περιόδου αυτό που κάποιοι έβλεπαν από την αρχή: Ένα «Καραβάκι» που κρατάει χαμηλά την μπάλα, αλλά έχει βάλει ήδη πλώρη για ωραία πράγματα…
Παίκτες με μέσο όρο ηλικίας λίγο πιο πάνω από το… Λύκειο, παραδόσεις δεκαετιών να σπάνε, οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια, φανέλες να ιδρώνουν στα περισσότερα ματς, φιλότιμο, ταλέντο και συνέπεια επιπέδου πρωταθλητισμού, σοβαρότητα όση χρειάζεται, ενθουσιασμός μετά την κατοχύρωση του ροζ φύλλου αγώνα και μέχρι την επόμενη προπόνηση, υγεία σε όλα τα επίπεδα, φιλάθλους να «καίγονται» να δουν την ομάδα, μιζέρια στο ναδίρ και φιλοδοξία στο ζενίθ, αν μη τι άλλο δείχνουν ότι η ομάδα φέτος είναι αλλιώς, ανεξαρτήτως του αν θα ανέβει κατηγορία. Τουλάχιστον η ομάδα δείχνει ότι το θέλει… Και το αξίζει…
Ο Μιχάλης Σωτηρόπουλος τα είδε… όλα και ακόμα περισσότερα, αποτυπώνοντας το κλίμα στην ομάδα με μια ανάρτησή του στη Λέσχη Φιλάθλων Καβάλας:
…Είδα επαγγελματικότητα από όλο το staff γύρω από την ομάδα! Ενώ παίξαμε μεσοβδόμαδα και μετά 2 24ωρα είχαμε απέναντι μας μια ξεκούραστη ομάδα και συνθήκες καύσωνα με αποπνικτική ζέστη και υγρασία οι παίκτες μας ήταν πολύ πιο φρέσκοι και με πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση. Ο γυμναστής μας συνεχίζει επάξια μια πολύ καλή παράδοση που έχει ο ΑΟΚ σε αυτήν την θέση και πρέπει να του το πιστώσουμε.
Είδα έναν προπονητή να απευθύνεται πατρικά στους παίκτες του, με ένα τρόπο που σε καμία περίπτωση δεν τους άγχωσε. Τους τόνωσε την αυτοπεποίθηση και το έβλεπα στα μάτια τους! Έβλεπα να τον κοιτάνε με προσοχή, να ρουφάνε κάθε του κουβέντα.
Είδα να χαλαρώνουν όλοι μαζί, να χορεύουν καθώς ετοιμάζονται για τον αγώνα, να διασκεδάζουν την κάθε στιγμή που είναι όλοι μαζί, ακόμα και λίγα λεπτά πριν ένα κρίσιμο ντέρμπι!
Είδα στα αποδυτήρια καθαρά πρόσωπα, παιδιά που ήρθαν για να κάνουν τη δουλειά τους, κυρίως όμως είδα ποδοσφαιριστές του προπονητή τους…
Στον αγωνιστικό χώρο είδα παίκτες να κυριαρχούν. Είδα όσους έπαιξαν αμυντικό χαφ, να κόβουν και να ράβουν απέναντι σε ποιοτικούς παίκτες με τόση αυτοπεποίθηση λες και έχουμε στο ρόστερ μας τον Καντέ και τον Μόντριτς!
Είδα σέντερ μπακ μας να ρίχνει κάτω τον αντίπαλό του με μία ντρίπλα! Πόση μπάλα μπορεί να ξέρει ένα σέντερ μπακ; Κι όμως τα δικά μας έπρεπε να μοιράζουν και χαρτοσακούλες για τη ναυτία!
Είδα εξτρέμ να βάζει γκολ με κάθε τρόπο, είδα μικρόσωμο να βάζει γκολ με κεφαλιά!
Είδα πλάγια μπακ να σβήνουν αργεντινούς και Αφρικανούς και να καταθέτουν και την τελευταία τους δύναμη στο γήπεδο, είδα σέντερ φορ να παίρνει παραμάζωμα τη μισή άμυνα και να σκοράρει, είδα τερματοφύλακα να κατεβάζει τα κεπέγκια όταν χρειάστηκε.
Κυρίως είδα να σπάει μια παράδοση 50 χρόνων που ήθελε τον ΑΟΚ συνήθως να έχει χαμένα τα ματς με τον Πανσερραϊκό από την στιγμή που περνούσε τη γέφυρα του Αγγίτη. Είδα υγεία σε όλα τα επίπεδα! Καλή συνέχεια!
*Φωτογραφίες: Γαλάζιοι Αργοναύτες