Μια θαλάσσια χελώνα Caretta Caretta ανάρρωσε πλήρως στις εγκαταστάσεις του ΙΝΑΛΕ-ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, στη Νέα Πέραμο Καβάλας και το πρωί της Τρίτης 27 Μαΐου 2025, τρεισήμισι μήνες από τότε που βρέθηκε [διαβάστε εδώ για τη διάσωσή της] απελευθερώθηκε ξανά στη θάλασσα.
Η ιστορία της ξεκίνησε από το λιμάνι της Νέας Ηρακλείτσας, όταν την Κυριακή στις 16 Φεβρουαρίου 2025 ο Λιμενικός Σταθμός Νέας Περάμου ενημέρωσε τον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό «Δήμητρα»-Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας για μια μεγάλη χελώνα που στεκόταν ακίνητη στην επιφάνεια της θάλασσας, με κίνδυνο να χτυπηθεί από διερχόμενο σκάφος. Πολλοί κάτοικοι που την παρακολουθούσαν επί μέρες στην ίδια κατάσταση, νόμιζαν ότι είναι ήδη νεκρή. Με αρκετή προσπάθεια λόγω του μεγάλου της μεγέθους και του βάρους της, που ανέρχεται στα 37 κιλά, μεταφέρθηκε στο Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας. Εκεί τοποθετήθηκε αρχικά σε δεξαμενή χωρίς νερό, σε θερμαινόμενο χώρο, όπου της χορηγήθηκαν οι πρώτες βοήθειες και τρεις φιάλες ορού. Η εκτίμηση της κατάστασής της έδειξε υποθερμία, χωρίς εμφανή τραύματα ή άλλα συμπτώματα.
Οι χελώνες ως ερπετά, ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματός τους από το περιβάλλον. Γι’ αυτό πολλές θαλάσσιες χελώνες τον χειμώνα μεταναστεύουν από το Θρακικό πέλαγος προς νοτιότερα θερμότερα νερά. Η συγκεκριμένη χελώνα πιθανώς προσπάθησε να προσεγγίσει τα ρηχά, ηλιόλουστα νερά για να ζεσταθεί, όμως ο καιρός του Φεβρουαρίου εκείνες τις μέρες ήταν ιδιαίτερα ψυχρός και συννεφιασμένος, με αποτέλεσμα να υποστεί υποθερμία και να μην μπορεί να κινηθεί ή να τραφεί. Όταν οι χελώνες δεν τρέφονται για μεγάλο διάστημα, το πεπτικό τους σύστημα γεμίζει με αέρα και δυσκολεύονται να καταδυθούν, γεγονός που τις αφήνει εκτεθειμένες και ανήμπορες και έτσι συχνά οδηγούνται σε πνευμονία και στον θάνατο.
Στις 27 Φεβρουαρίου 2025 μεταφέρθηκε σε θερμαινόμενη δεξαμενή με θαλασσινό νερό. Τοποθετήθηκαν μύδια για τροφή και σύντομα, άρχισε να τρώει και να δείχνει σημάδια βελτίωσης. Ένα μήνα μετά, καταδυόταν με άνεση και είχε σχεδόν πλήρως αναρρώσει. Σύμφωνα με σύσταση του Συλλόγου «ΑΡΧΕΛΩΝ», αποφασίστηκε να μείνει στο Ινστιτούτο μέχρι να ζεστάνει ο καιρός και η θάλασσα, καθώς οι χελώνες με υποθερμία, μετά την ανάρρωσή τους, συχνά έχουν ευαισθησία και είναι πιο ευάλωτες σε υποτροπή.
Στο μεταξύ η τετάρτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου του Παλιού Καβάλας, με τη δασκάλα τους Ιωάννα Αλιατάκη, ενδιαφέρθηκαν και παρακολουθούσαν την πορεία της υγείας της και προσφέρθηκαν να της δώσουν ένα όνομα. Το όνομα που της δώσανε είναι διπλό: «Ωκεάνια Κυμοθόη» λέγεται πλέον και μαρκαρίστηκε και στα δυο της πτερύγια, με κωδικό που έδωσε ο «ΑΡΧΕΛΩΝ» και που θα αποτελεί από δω και πέρα την ταυτότητά της. Η Κυμοθόη κατά τη μυθολογία ήταν κόρη του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας και σημαίνει «αυτή που τρέχει στα κύματα» κύμα + -θόη (< θοός = γρήγορος < θέω = τρέχω). Ευελπιστούμε να συνεχίσει να τρέχει ασφαλής στα κύματα και κάποια στιγμή να τη βρει κάποιος να γεννάει σε μια παραλία -θα την αναγνωρίσουν από την ταυτότητά της- και να μάθουμε ευχάριστα νέα για αυτή.
Έτσι, τρεισήμισι μήνες μετά την περισυλλογή της, την Τρίτη 27 Μαΐου 2025, ήρθε η ευχάριστη στιγμή να απελευθερωθεί στην περιοχή του Παλιού Καβάλας, με τη συμμετοχή των μαθητών και των μαθητριών που την έχουν αγαπήσει.
