Του Μπάμπη Γαμβρέλη
Δεν γνωρίζω μέχρι πού μπορεί να φτάνουν οι αρμοδιότητες των Εισαγγελικών Αρχών, αλλά όταν οι δηλώσεις τοπικών παραγόντων, εμμέσως πλην σαφώς, «προσκαλούν» τους κατοίκους σε πράξεις αυτοδικίας, τότε νομίζω ότι οι παρεμβάσεις τους όχι απλά νομιμοποιούνται αλλά και επιβάλλονται! Πριν το πράγμα ξεφύγει και οδηγηθούμε σε καταστάσεις που θα θυμίζουν… Φαρ Ουέστ! Εν προκειμένω… ποντιακό!
Εξιστορώ τα γεγονότα:
Πριν λίγες ημέρες, ρεπορτάζ της Νέας Εγνατίας «φιλοξενούσε» δηλώσεις του προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου του Αμυγδαλεώνα, το περιεχόμενο των οποίων εστιάζονταν στην «αυξημένη εγκληματικότητα της περιοχής». Μέχρις εδώ, τίποτε το μεμπτό και το… περίεργο! Ασχέτως αν η διαπίστωση του κυρίου Πουρσαϊτίδη δεν τεκμηριώνεται με επίσημα στατιστικά (και συγκριτικά) στοιχεία. Η αγωνία του όμως αρχίζει να «στραβώνει» όταν προχωράει στην εξιστόρηση των «πρακτικών» που προτίθεται να ακολουθήσει. Λέει:
Ο προβληματισμός μας ήταν μεγάλος και οι ανησυχία των κατοίκων καθημερινή. Έτσι, ψάχναμε να βρούμε λύσεις για το πώς θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μία ομάδα περιφρούρησης με κατοίκους του Αμυγδαλεώνα. Όπως πληροφορήθηκα, στον δήμο Νέστου όλα σχεδόν τα Δημοτικά Διαμερίσματα (Χρυσούπολη, Κεραμωτή, Ερατεινό, Χαϊδευτό, Πηγές, Αγίασμα, Ν. Καρυά, Ποντολίβαδο κλπ) προχώρησαν στη λύση της ιδιωτικής εταιρίας σεκιούριτι. Προσωπικά, ήρθα σε επαφή με την ιδιωτική εταιρία φύλαξης και εξέφρασα τους προβληματισμούς μου και τις ανησυχίες των κατοίκων σε εκπρόσωπό της που ήρθε στον Αμυγδαλεώνα. Η εταιρία, που έχει την έδρα της στην Ξάνθη και ένα παράρτημα στη Χρυσούπολη, είναι πρόθυμη να δραστηριοποιηθεί και στην περιοχή του πρώην δήμου Φιλίππων. Η προσφορά που μας έκανε είναι πολύ καλή. Θα γίνει μία συνάντηση στο Πολιτιστικό Κέντρο του Αμυγδαλεώνα με την παρουσία των κατοίκων, όπου και θα γίνει μία διεξοδική συζήτηση. Εφόσον ικανοποιηθούμε από τις απαντήσεις που θα μας δώσουν, θα προχωρήσουμε στη συνεργασία.
Απορίες, ερωτήματα και… υποψίες:
Αν, ο μη γένοιτο, προκρίνονταν η λύση της «αυτοάμυνας», με ποιους τρόπους και με ποια εφόδια θα ρίχνονταν στη «μάχη» ενάντια στην εγκληματικότητα οι «ομάδες περιφρούρησης των κατοίκων»; Σκέφτομαι ότι η πιο «αθώα» (άντε πες και στα όρια της νομιμότητας) εκδοχή θα μπορούσε να είναι αυτή των… περιπολιών. Μόνο και μόνο για να δημιουργηθεί μία «αίσθηση ασφάλειας», καθώς μία τέτοια κίνηση θα αποθάρρυνε «ψυχολογικά» τους επίδοξους… ντεσπεράντος! Με δεδομένη όμως την επικινδυνότητα του εγχειρήματος, ποιος θα εγγυόταν ότι το «πάθος του ρόλου» (εν προκειμένω του αυτόκλητου… σερίφη) δεν θα συμπεριελάμβανε και… μεθόδους οπλοκατοχής και οπλοχρησίας;
Δεν γνωρίζω αν ήταν οι «φωνές της λογικής» αυτές που τελικά πρυτάνευσαν για να «αποσυρθεί» η… φαεινή του προέδρου. Το πιθανότερο, οι «εθελοντισμοί» αυτού του είδους να απαιτούν… εθισμούς που (προς το παρόν τουλάχιστον) μοιάζουν ασύμβατοι με τις καθ’ ημάς παραδόσεις και κάπως έτσι αποφεύχθηκε η… πρώτη πράξη.
Μπροστά στο «αδιέξοδο» που (εικάζω ότι) δημιούργησε η «απροθυμία» των κατοίκων, ο τοπικός παράγοντας «έριξε» στο τραπέζι το… plan B! Άλλως πώς, την ιδέα της πρόσληψης… κυνηγών κεφαλών! Ξέρω, ακραίος ο συνειρμός και η ταύτιση, αλλά όσο και να έχουν εξευμενιστεί οι όροι (βλέπε «εταιρίες φύλαξης»), η αίσθηση ότι τη λύση στο πρόβλημα μπορεί να τη δώσει ο ιδιώτης σεκιουριτάς ενισχύει τους φόβους και τις ανησυχίες που προαναφέρθηκαν.
Ζήτημα μέγα και κομβικό! Ένεκα της «φύσης του επαγγέλματος», στις «εταιρείες φύλαξης» προσλαμβάνονται συνήθως άτομα που (κατά κανόνα) συγγενεύουν ιδεολογικά με συγκεκριμένο ακραίο πολιτικό χώρο. Μάλιστα, είναι τέτοια η αφοσίωσή τους στα «ιδανικά» του, που δεν χάνουν ευκαιρία να το επιδεικνύουν και να το… καμαρώνουν! Με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο. Πότε με επιδείξεις της σωματικής τους διάπλασης μέσω διαδικτύου, πότε κραδαίνοντας τα αγαπημένα τους «εργαλεία», πότε τραμπουκίζοντας σε απεργούς («βοούν» οι εικόνες με τους απολυμένους της ΒΦΛ). Γνωστά πράγματα, γνωστές και οι… επιδόσεις!
Ναι, το γνωρίζω! Σε όλα αυτά θα βρεθούν κάποιοι να αντιπαραθέσουν το επιχείρημα ότι οποιαδήποτε «συνεργασία» των κατοίκων με την «εταιρεία φύλαξης» θα εποπτεύεται και θα ελέγχεται από την Ελληνική Αστυνομία! Δεν μας λένε όμως τον τρόπο! Θα περιπολούν μαζί τους και αστυνομικοί για να «πιστοποιούν» ιδίοις όμμασι το νόμιμον των δραστηριοτήτων της; Αν ναι, τότε ποιος ο λόγος της «συνύπαρξης»; Αν όχι, η Αστυνομία απλά θα δίνει το «πλάνο δράσης» και επ’ αυτού θα ελέγχονται και θα απολογούνται οι «φύλακες»; Κι αν αυτό ισχύει, τότε μέχρι πού φτάνουν τα όρια της… παρέμβασής τους; Τι θα συμβεί αν (ο μη γένοιτο) η «πλευρά των κακοποιών» φερθεί… σκληρότερα του κανονικού; Ποιος θα εγγυηθεί «συμμόρφωση προς τας υποδείξεις»;
Εν κατακλείδι: επειδή ο κύριος Πουρσαϊτίδης αναφέρει το (πρωτοφανές και πρωτάκουστο) «παράδειγμα του Νέστου», ποιος θα μπορούσε να μας ενημερώσει υπεύθυνα για το τι ακριβώς συμβαίνει εκεί; Ποιος είναι αυτός που (οφείλει) να ξεκαθαρίσει ανοιχτά και δημόσια τον χαρακτήρα και τα αποτελέσματα του εγχειρήματος; Πάνω σε ποιους «φόβους» και σε ποια «επικινδυνότητα» στήθηκε η όλη συνεργασία; Ποια στοιχεία δηλώνουν σήμερα την αναγκαιότητά της; Ποια τα αποτελέσματά της; Και ποιος, εν τέλει, θα αναλάβει την ευθύνη σε τυχόν ακραία περιστατικά; Ο δήμαρχος; Οι πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων; Η Αστυνομία; Αναρωτιέμαι και… αναμένω!
Φωτογραφία: artware.gr