Του Αλέξη Γούλα
Η πόλη μας και τα γύρω χωριά έχουν τη χαρά να έχουν περίπου 125 Συλλόγους. Συλλόγους με πολυποίκιλο έργο και δραστηριότητες. Κάποιοι από αυτούς αφορούν σε γειτονιές της πόλης, κάποιοι άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας, κάποιοι συγκεκριμένα γενεαλογικά δένδρα, κάποιοι συγκεκριμένες δραστηριότητες, κάποιοι συγκεκριμένες δράσεις, κάποιοι αθλητικά δρώμενα… Πιστεύω πως υπάρχουν Σύλλογοι για κάθε γούστο και επιθυμία.
Είναι γεγονός όμως πως ελάχιστοι είναι οι Σύλλογοι εκείνοι που έχουν στις μέρες μας ικανοποιητικό αριθμό μελών και έτσι μπορούν να προγραμματίσουν και να εκτελέσουν δράσεις που θα αναδείξουν τους στόχους που προβλέπονται στα καταστατικά τους. Περιττό να αναφέρω πως η οικονομική διαχείριση, είναι μία διαρκής αγωνία για τα Διοικητικά Συμβούλια, μιας και παρατηρείται αδυναμία στα μέλη να καλύψουν ακόμα και την ελάχιστη ετήσια συνδρομή.
Οι εποχές που οι επιχορηγήσεις έπεφταν «βροχή» και χωρίς κανέναν έλεγχο πέρασαν ανεπιστρεπτί και πλέον μόνο με καλή οικονομική διαχείριση μπορεί κάποιος Σύλλογος να «σταθεί» με αξιοπρέπεια.
Πολλά τα ερωτήματα που μπαίνουν για την ύπαρξη και λειτουργία των Συλλόγων.
Πρώτο και καλύτερο, αν θα πρέπει να γίνει ένα «ξεκαθάρισμα» σε Συλλόγους-σφραγίδες που δεν κάνουν τίποτα, παρά μόνο καλύπτουν κάποιες ανθρώπινες ματαιοδοξίες και δεσμεύουν κάποιους χώρους σε κτίρια φιλοξενίας. Ο απολογισμός του έργου και των δράσεων θα έπρεπε να είναι παράγοντας ανταποδοτικών ευκολιών από την Περιφέρεια και τον δήμο Καβάλας. Από εκεί ξεκινούν όλα.
Ό,τι κάνουν οι Σύλλογοι πρέπει να έχει στόχο τους δημότες μας, οι δράσεις να απευθύνονται σ’ αυτούς και να ικανοποιούν ανάγκες τους.
Αφού δεχτούμε όλοι το αυτονόητο, τότε πρέπει να σκεφτούμε τη συνεργασία των Συλλόγων σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Είτε είναι πολιτιστικές αναζητήσεις είτε θεματικές παρουσιάσεις είτε καλλιτεχνικές παραστάσεις είτε ψυχαγωγικές αποδράσεις. Δεν είναι ντροπή ή αδυναμία δύο ή τρεις Σύλλογοι να προγραμματίσουν κάτι από κοινού. Η σύσφιξη των σχέσεων των μελών, μόνο καλά αποτελέσματα μπορεί να έχει.
Την παραπάνω σκέψη υλοποιούμε ως Σύλλογος Δυτικομακεδόνων Νομού Καβάλας και τα συμπεράσματα είναι ενθαρρυντικά. Πρέπει να εξαλειφθεί η ανταγωνιστική διάθεση των Συλλόγων, γιατί στο τέλος όλοι θα βγουν «λαβωμένοι». Σε όλα τα επίπεδα. Κι αυτό που αναφέρω έχει την αξία του…
Από την άλλη πλευρά, οι Αρχές πρέπει να δείχνουν αξιοκρατική αντιμετώπιση με βάση την προσφορά των Συλλόγων στην τοπική κοινωνία. Εκεί δεν χωρούν κολλητηλίκια. Να βρεθεί και να λειτουργήσει ένα σύστημα αξιολόγησης των Συλλόγων και, με βάση τα αποτελέσματά του, να υπάρχει και η ανάλογη στήριξη από τις αρχές.
Τέλος, λίγες σκέψεις για τη νεολαία.
Χαίρομαι τους Συλλόγους που έχουν «φυτώριο» νεαρών μελών. Είναι ο μόνος δρόμος για την επιβίωση. Είναι το μονοπάτι για τη διατήρηση ηθών και εθίμων των περισσότερων Συλλόγων. Είναι το φως στις πολύ σκοτεινές μέρες που ζούμε…
Ο Αλέξης Γούλας είναι πρόεδρος του Συλλόγου Δυτικομακεδόνων Νομού Καβάλας