Του Θανάση Σοφιανού
«Απ’ το Βορρά μέχρι το Νότο», όπως λέει και το λαϊκό άσμα, συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους οι αγρότες, έχοντας στο πλευρό τους και τον ερμηνευτή του παραπάνω ύμνου των ξενύχτηδων Βασίλη Καρρά, ο οποίος πέρασε από τα διόδια της Μουσθένης, την ώρα που τα είχαν ανοίξει την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου οι αγρότες της Καβάλας και εξέφρασε τη συμπαράστασή του λέγοντας ότι πρέπει να αγωνιστούν και να συνεχίσουν τη μάχη, αλλιώς… χανόμαστε.
Το συγκεκριμένο σκηνικό θα μπορούσε να δώσει το έναυσμα για την αρχή μιας πραγματικής επανάστασης στον αγώνα των αγροτών και δη στις εναλλακτικές δράσεις που έχουν επιλέξει, με στόχο την καταπολέμηση του κοινωνικού αυτοματισμού και την ανατροπή των πολιτικών της κυβέρνησης. Ναι, μιλάω για μια συναυλία. Άλλωστε οι μεγαλύτερες σύγχρονες επαναστάσεις συνοδεύονταν, άρχιζαν και τέλειωναν με μια μεγάλη συναυλία.
Με αφορμή την απρογραμμάτιστη παρέμβαση του Μπίλαρου (όπως τον αποκάλεσαν και οι αγρότες, η πλειοψηφία των οποίων είναι ΚΑΙ φανατικοί οπαδοί του), το team του KAVALAPOST έκατσε (μεταμεσονύχτια με ένα Chivas αγκαλιά, όπως αρμόζει στην ιεροτελεστία μιας τέτοιας διαδικασίας) κι έφτιαξε μια λίστα με τραγούδια του μεγάλου λαϊκού τροβαδούρου που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν μια τέτοια συνδικαλιστική συναυλία και απευθύνονται στοχευμένα στις μη στοχευμένες πολιτικές. Δώστε προσοχή (και ένταση μπας και ξυπνήσουν αυτοί που πρέπει), «πατήστε» πάνω στα άσματα κι απολαύστε…
Ένα θύμα κι εγώ (των μνημονίων, των μέτρων και των… παραμέτρων), Πείτε της αν φύγει (της κυβέρνησης), Θα μου κλείσεις το σπίτι (Ασφαλιστικό, Φορολογικό και τα συναφή), Τα κλειδιά (ο τελευταίος που θα μείνει στον πρωτογενή τομέα να κλείσει την πόρτα), Σιγά το πράγμα (αυτό θα μπορούσε να πάει και προς τους αγρότες εν είδει αυτοκριτικής για το άνοιγμα των διοδίων, μιας και ένας αγώνας απαιτεί πιο δυναμικές αντιδράσεις), Δεν κατάλαβες καλά (αφιερωμένο σε όλο το υπουργείο Οικονομικών), Να ‘ρθει μπροστά μου (πετάμε το γάντι σε Τσίπρα, Καμμένο, Τσακαλώτο), Παρακμή (κολλάει παντού), Κάτι πόρνες αναμνήσεις (θα μπορούσε να συνοδεύεται από προβολή σε Video Wall της Χρυσής Εποχής του ΠΑΣΟΚ), Φταις εσύ (ευνόητον), Άλλοθι (“Καρρα”ευνόητον και παρεμπιπτόντως, ύμνος και συνάμα πρώτο encore, αυτό που φεύγει ο καλλιτέχνης και τον παροτρύνει το κοινό να ξαναβγεί ντε…), Στα είπα όλα (δεύτερο encore και σήκωμα στα χέρια, γενικός ξεσηκωμός και μπλόκα παντού).
Άντε… και καλή τύχη μάγκες… (σ.σ.: Όλα είναι rock). Έτοιμη δουλειά σάς δώσαμε.