Η «φυλή» των πασόκων

Εντρυφώντας σε Μέσα και ιστοσελίδες περίσσιας ευκολίας και «εκλεπτυσμένου» λαϊκισμού, οι πασόκοι καταφέρνουν να βρίσκονται συνεχώς στο «κοινωνικό προσκήνιο» και να αναζωογονούν τις «θεωρητικές τους ρυτίδες»...


 

Του Μπάμπη Γαμβρέλη

 


Έχω καταλήξει! Δεν υπάρχει πιο ανθεκτική «κομματική φυλή» από αυτή των… πασόκων! Παρά τα ελάχιστα (έως μηδαμινά) «ιδεολογικά της προσόντα» και τα «πλαδαρά» της πολιτικά χαρακτηριστικά, καταφέρνει όχι μόνο να επιβιώνει, αλλά και να καθορίζει ένα πολύ μεγάλο μέρος των κοινωνικών εξελίξεων. Από γεννήσεως μεταπολίτευσης! Φαινόμενο «προσαρμοστικότητας» που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να ξεπερνάει και εκείνο του… χαμαιλέοντα! Εν προκειμένω του… πράσινου!

Τα τελευταία χρόνια, τα «μέλη της φυλής» επιδίδονται όλο και πιο τακτικά (να πω και… επισταμένως;) στο «διαδικτυακό σπορ». Εντρυφώντας σε Μέσα και ιστοσελίδες περίσσιας ευκολίας και «εκλεπτυσμένου» λαϊκισμού, καταφέρνουν να διατηρούν την «ιδεολογική τους συνοχή», να βρίσκονται συνεχώς στο «κοινωνικό προσκήνιο» και να αναζωογονούν τις «θεωρητικές τους ρυτίδες»! Κάτι σαν ένα… επικοινωνιακό μπότοξ που, αν εξαιρέσουμε τον κίνδυνο των «παραμορφώσεων», παρέχει το κατάλληλο υλικό για να εκφραστούν «πόθοι» και «λογισμοί» ευρείας (μα και φτηνής) κατανάλωσης.

Τα παραδείγματα είναι πολλά και συνεχώς αυξανόμενα. Τόσα που καμιά φορά νιώθω ότι δεν τα… προλαβαίνω, αναρωτώμενος μαζί, από πού άραγε να πηγάζει τέτοια ενέργεια! Τι είναι αυτό που ντοπάρει και αποχαλινοποιεί τα «πάθη» και τα «συναισθήματα» της «πράσινης φυλής»; Τι την κάνει να διαδίδει «αμάσητα» την κάθε μπούρδα (κατά κανόνα… φανταχτερή) και την κάθε βαρύγδουπη σαχλαμάρα; Να υποθέσω οι αντικυβερνητικές της διαθέσεις; Οκέι! Να προσθέσω και την αντισυριζική της απέχθεια; Να την προσθέσω! Δικαιολογούν όμως αυτά την «τύφλωση»; Δικαιολογούν την άνευ ορίων ακρισία της; Και ποιος σκοπός τάχα μπορεί να καθαγιάζεται μέσα από αναδημοσιεύσεις εμπαθειών και προχειροτήτων; Μέσα από τίτλους-παγίδες και γκλαμουράτους αυριανισμούς;

Με αυτά τα «προσόντα» υπό μάλης, ξεχύθηκαν και προχθές τα «μέλη της φυλής» στον μόνο «τόπο» που τους έχει απομείνει για να «παίζουν» και να εκτονώνονται: το facebook. Αυτήν τη φορά, προσκομίζοντας τα «πολεμοφόδια» από το δημοσίευμα του iefimerida που αφορούσε στην ΕΡΤ! Από πού «γαντζώθηκαν» οι (αναρίθμητοι, είναι αλήθεια) φίλοι μου πασόκοι; Εννοείται από τον τίτλο! Από την «εντύπωση»! Από τον «κράχτη»!  Πώς η ΕΡΤ έγινε «Aυγή TV», με τηλεθέαση όσο και οι πωλήσεις της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ… Τι πιο δελεαστικό και πιασάρικο για έναν που συνηγόρησε ανοιχτά στο κλείσιμο της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Και πού αλλού να βρει κανείς τέτοιο «πάτημα» για να αναπτύξει το θεώρημα περί «καθεστωτικής ΕΡΤ». Η «ενημέρωση της ταχυφαγίας» μεριμνούσε και τώρα. Και το «πιάτο» της, έτοιμο προς… βρώση! Η «αντιπολιτευτική πείνα» δεν άφηνε κανένα περιθώριο… διαίτης. Μπούκωμα κανονικό!

Με τι «υλικά» όμως «μαγειρεύτηκε» το ρεπορτάζ της ιστοσελίδας; Από ποια «καρυκεύματα» προέκυψε η «γεύση» του; Κοπιάστε…

Αφού στην εισαγωγή του (υποτιθέμενου) ρεπορτάζ γίνεται αναφορά στα όσα ο Νίκος Ξυδάκης είπε πρόσφατα για τη δημόσια τηλεόραση (είπε και άλλα, βέβαια, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού, αλλά η αντικειμενικότητα εδώ είναι κατά τι… επιλεκτική), ο ανώνυμος συντάκτης αναλαμβάνει να τεκμηριώσει τα περί «χαμηλής τηλεθέασης», επικεντρώνοντας αποκλειστικά στο ποσοστό ακροαματικότητας του κεντρικού δελτίου της ΕΡΤ. Και πουθενά αλλού! Κάτι βέβαια που ουδόλως «μαρτυράται» από τον τίτλο. «Μαμουνιά» πρώτη, λοιπόν!

Δεύτερη; Η επίκληση αυτού του ποσοστού (εν προκειμένω 1,6%) και η σύγκρισή του με τα αντίστοιχα των «αντίπαλων» καναλιών, έχει βέβαια ένα ενδιαφέρον, αλλά βάσει της (κατά κανόνα σταθερής) απόκλισης του 3%, αληθινό και τεκμηριωμένο δύσκολα να το πεις.

Θα ρωτήσετε όμως: είναι ή όχι ζήτημα ότι το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ βρίσκεται στην τελευταία θέση ακροαματικότητας; Σαφώς και είναι, αλλά με αυτό δεν ανακάλυψε κανείς τον τροχό! Πάντα (ή σχεδόν) πάντα, σε αυτήν τη θέση κατοικοεδρεύει! Και αυτό βέβαια δεν αφορά στην αξιοπιστία του αυτή καθ’ αυτή, αλλά στο πώς έχουν διαμορφωθεί σήμερα οι (κυρίως πνευματικές) απαιτήσεις του τηλεοπτικού κοινού. Στοιχείο που (τεχνηέντως) προσπερνιέται από το ρεπορτάζ.

Τρίτο «χτύπημα» με το παράδειγμα της εκπομπής Αίθουσα Σύνταξης. Εδώ δεν έχουμε στατιστικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τον τίτλο, αλλά ολομέτωπη επίθεση στο περιεχόμενο και τους δημοσιογράφους! Κατ’ ουσίαν, πρόκειται για πολιτική κριτική με συγκεκριμένη ιδεολογική αφετηρία και ολοκάθαρη στόχευση! Σεβαστή απόλυτα, αρκεί όμως να υπάρχει και μία (υποτυπώδης, έστω) τεκμηρίωση. Το να «τσιτώνεις» με τη συριζαία Γιάμαλη και να μην μπορείς να «συμβιβαστείς» με την «αλλαξοπιστία» της Κατερίνας Ακριβοπούλου, δεν παρέχει κανένα εχέγγυο σοβαρότητας στην άποψη ότι η ΕΡΤ ήταν και παραμένει το κανάλι της εκάστοτε κυβέρνησης!

Για να το ξεκαθαρίσω: και εμένα δεν με «τραβάει» το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ –ειδικά στη σημερινή του εκδοχή και μετά την αποχώρηση του Πάνου Χαρίτου– αλλά αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι με «κέρδισαν» τα δελτία ειδήσεων των άλλων καναλιών. Παραμένουν το ίδιο απωθητικά και το ίδιο κατευθυνόμενα, παρ’ όλες τις «μεταγραφές» και παρ’ όλες τις «μετατοπίσεις».

Όμως –και εδώ «κρύβεται» η τέταρτη… πουστία του ρεπορτάζ– η ΕΡΤ δεν είναι ένα «εμπορικό» Μέσο για να μετρηθεί με όρους αγοράς! Όταν (για παράδειγμα) προβάλλει προγράμματα για την όπερα και την καλή μουσική, όταν τα κινηματογραφικά της αφιερώματα δεν έχουν καμία σχέση με τις αμερικανοκρατούμενες συνήθειες, όταν η λογοτεχνία και το βιβλίο έχουν «φωνή» και «πρόσωπο», όταν τα εικαστικά, το θέατρο, ο χορός βρίσκουν «έδαφος επικοινωνίας» και προβολής, οι «απέναντι» προβάλλουν Survivor, Star Academy, ΟΛΑ και The Voice. Α, και Μπογδάνο με Σρόιτερ για να «ξεπλένουν» (πού και πού) και από κανέναν Μιχαλολιάκο ή Σώρρα.

Και η «φυλή»; Όχι δεν την ξέχασα. Την άφησα απλά να πληκτρολογεί Like κάτω από σχόλια του τύπου: Κλείσιμο και κατεδάφισηΛουκέτο χθες… Οι υπάλληλοί της να απολυθούν όλοι χωρίς να πάνε σε άλλες υπηρεσίες…