Αγεφύρωτες διαφορές με κοινό τόπο τον διάλογο

Μια ανταπάντηση στον Μπάμπη Γαμβρέλη για τον Παύλο Μελά


 

Του Αλέξη Γούλα

 


Ο γραπτός διαδικτυακός «διάλογος» με τον σεβαστό Μπάμπη Γαμβρέλη συνεχίστηκε μέσα από τη στήλη του «Η πολιτική των ανθρώπων» (διαβάστε εδώ). Πραγματικά λυπάμαι που ανέστειλε την καλοκαιρινή άδεια του για να μου απαντήσει. Η Εφημερίδα Νέα Εγνατία και το KAVALA POST φιλοξενούν τις αγεφύρωτες διαφορές μας στο συγκεκριμένο θέμα που προέκυψε.

Συνεχίζω να αναρωτιέμαι γιατί τώρα ανακινήθηκε μια αμφισβήτηση για το πώς σκοτώθηκε ο Παύλος Μελάς. Συνεχίζω να διαφωνώ με τις πηγές του άρθρου. Η πετυχημένη στήλη της Ελευθεροτυπίας «Ιός» έγραψε κάποια πράγματα το 2004 που δημιούργησαν «σκιές» για τα κινητρά του τότε. Επιμένω πως η ρητορική εκείνου του παλιού άρθρου ταυτίζεται με τη θεματολογία της σελίδας Nova Zora (αξίζει τον κόπο κάποια περιήγηση για να διαπιστώσει κάποιος τι πρεσβεύει αυτή) που έχει ως μοναδικό της σκοπό την αυτονομία της Μακεδονίας και την παρουσίαση του Ελληνικού Κράτους ως καταπιεστή και δολοφόνου.

Στην απάντησή του, ο κ. Γαμβρέλης επικαλείται ως μια πηγή, βιβλιογραφία που συνέγραψε ο Δημήτρης Λιθοξόου. Ερευνητής ή Μαοϊστής ή Ευρωκομμουνιστής, όπως δηλώνει ο ίδιος Λιθοξόου, ή ως μέλος του Ουράνιου τόξου καθώς και ενεργό μέλος της παραπάνω σελίδας που θέλει αυτονομία της Μακεδονίας, όπως τον γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με το θέμα…

Χίλια συγνώμη, αλλά αμφισβητώ τον Λιθοξόου και όσα δόλια θέλει να εφαρμόσει στην περιοχή μας. Σεβόμενος την παραδοχή του κ. Γαμβρέλη ότι του είναι άγνωστη η συγκεκριμένη χρονική περίοδος, θεωρώ πως δεν είχε πρόθεση να σκανδαλίσει το διαφορετικό στις γραφές του αναγνωστικό του κοινού αν και οι αναφορές στην πορεία του Παύλου Μελά στη Μακεδονία προσπαθούν μέσα από τις παραπάνω πηγές να τον παρουσιάσουν απαίδευτο, απογοητευμένο, αμέτοχο, διστακτικό, αναποτελεσματικό και άσχετο μια και την ημέρα του θανάτου του δεν ήξερε ούτε καν με ποιους πολεμούσε!

Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να εμπνεύσει και να ανάψει τη «φλόγα» στις ψυχές των Ελλήνων για να ξεσηκωθούν. Το αποτέλεσμα τούς δικαίωσε όλους.

Ζούμε εδώ και δεκαετίες σε μια δημοκρατία, με όλες της τις ατέλειες, ενώ με λύπη βλέπουμε τους γείτονές μας να διαλύονται γιατί επέλεξαν κακή γειτονία, εγωιστική συμπεριφορά και διάθεση «αρπαγής» ξένης ιστορίας. Βλέπουμε πως η προσπάθειά τους για αναταραχή στο εσωτερικό μας, με όχημα το Ουράνιο Τόξο δεν τους βγήκε κι όμως συνεχίζουν…

Σίγουρα δεν θεωρώ τον κ. Γαμβρέλη εκπρόσωπο ξενοκίνητων κύκλων και κακώς κατάλαβε κάτι τέτοιο. Όσο για τη διαπίστωσή του πως η ιστορία μας έχει υπερβολές και μύθους, θα με βρει σύμφωνο. Η πρότασή του να έρθω σε επαφή με τα βιβλία του Ραφαηλίδη και του Παπαγιώργη, ως προς τον πρώτο το έχω ήδη κάνει από καιρό και με την πρώτη ευκαιρία θα ακούσω τη συμβουλή του και για τον δεύτερο.

Κλείνω ξαναλέγοντας πως κάποια θέματα θυμίζουν… κινούμενη άμμο. Ειδικά στις μέρες μας, μικρό όφελος μας προσφέρει η ανακίνηση τους.