Επενδύσεις και επιβίωση

Πρώτο μέλημα όλων είναι η καταπολέμηση της ανεργίας έστω και αν χρειαστεί να βάλουμε και λίγο... νερό στο κρασί μας σε σχέση με όσα πιστεύαμε και λέγαμε...


 

Toυ Αλέξη Γούλα

 


Αγώνας δρόμου για την κυβέρνηση η προσέλκυση επενδυτών ώστε να παγιωθεί επιτέλους η ανάπτυξη που θα μειώσει την ανεργία και σιγά σιγά θα ομαλοποιήσει τον δανεισμό της χώρας από τις περιβόητες αγορές. Αν αυτός ο αγώνας έχει αίσιο τέλος ίσως εμφανιστεί κι ένα αμυδρό χαμόγελο σε ανθρώπους που βιώνουν μια απάνθρωπη πίεση τα τελευταία χρόνια.

Πόσο ρεαλιστική είναι αυτή η πρόθεση της κυβέρνησης; Πόσο αληθινή είναι η μεταμέλεια από τον προεκλογικό της λόγο του 2012, που υποσχόταν φωτιά και τσεκούρι σε οτιδήποτε μνημονιακό, αναχρονιστικό και άδικο ψηφιζόταν τότε;

Πολλές οι περιπτώσεις όπου διαπιστώνουμε στροφή 180 μοιρών σε προεκλογικές κορώνες και κυβερνητικές ύστερες θέσεις. Θα σταθώ μόνο σε δύο. Επένδυση Ελληνικού και Σκουριές Χαλκιδικής.

Στο Ελληνικό, μετά από κόπους και βάσανα, βρέθηκε επενδυτής που τελικά δεν είναι Καταριανός, μιλάει Ελληνικά και αποφάσισε να επενδύσει πολλά από τα ωραία του λεφτουδάκια εκεί. Ξαφνικά, προέκυψε δασική έκταση, προσφυγές, Συμβούλιο της Επικρατείας, αντικρουόμενες κυβερνητικές θέσεις και δηλώσεις, διατηρητέα κτίρια κι ένα σωρό εμπόδια που αναβάλλουν μια τόσο σημαντική επένδυση για την πρωτεύουσα. Εμπόδια που ανάγκασαν τον Εμίρη του Κατάρ να μας… σιχτιρίσει και να εξαφανιστεί κάτι που δεν είναι απίθανο να κάνει και ο νέος επενδυτής.

Οι Σκουριές Χαλκιδικής και η επένδυση του χρυσού της καναδικής eldorado. Επίσης μια τεράστια γκάφα που κάνει η κυβέρνηση η οποία, εγκλωβισμένη στον προεκλογικό της λόγο, δημιουργεί εμπόδια αναγκάζοντας τους Καναδούς να εκβιάζουν με αποχώρηση, γιατί αυτό πιστεύω πως κάνουν βάζοντας μπροστά κάποιες χιλιάδες αθώων ανθρώπων που ίσως μείνουν άνεργοι.

Βρέθηκα λίγες μέρες πριν στην μεγάλη Παναγία δίπλα στο εργοτάξιο του χρυσού και είχα την ευκαιρία να ρωτήσω και να μάθω από νέα παιδιά τι γίνεται εκεί. Αυτά που άκουσα ήταν εντελώς διαφορετικά από όσα πίστευα πως γνώριζα. Η ανεργία στην περιοχή είναι ελάχιστη, ή εργασία καλοπληρώνεται, κάτι καθόλου αυτονόητο στις μέρες μας και οι νέοι έχουν μια ελπίδα.

Ρώτησα για την οικολογική καταστροφή που ακούω ότι συντελείται στην περιοχή και η απάντηση τους ήταν αφοπλιστική: «Στη Θάσο και τη Δράμα στα λατομεία μαρμάρου δεν υπάρχει σχετική αλλοίωση του τοπίου; Στην Πτολεμαΐδα και στη Φλώρινα δεν γίνεται το ίδιο στα ορυχεία; Υπάρχει όμως δουλειά κι εμείς δεν γκρινιάζουμε. Βλέπουμε ένα μέλλον που προσπαθούν να μας στερήσουν άνθρωποι βολεμένοι μακριά από εδώ».

Άδικο δεν είχαν. Η εικόνα που είχα ήταν διαφορετική και ίσως παλαιότερα να είχα υποστηρίξει αντίθετα πράγματα. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να αναγνωρίζουμε και να παραδεχόμαστε τα λάθη μας. Να μην μένουμε εγκλωβισμένοι σε λάθος θέσεις γιατί οι συνθήκες αλλάζουν και μαζί τους πρέπει να αλλάζουμε κι εμείς. Αυτή τη στιγμή η προσέγγιση επενδυτών είναι θέμα επιβίωσης για τη χώρα και τους ανέργους της. Τσογλανάκια δίπλα στον πρωθυπουργό που νομίζουν ότι βρίσκονται στο κέντρο του κόσμου και στέλνουν «στα τσακίδια» επενδύσεις τέτοιου μεγέθους πρέπει να καρατομηθούν άμεσα και οριστικά. Κυβερνώ σημαίνει επιβάλλομαι και έχω ως πρώτο μου μέλημα την ευημερία του λαού μου κι όχι τα βίτσια του αργόσχολου παιδικού μου κολλητού.

Για έναν τόπο το κλείσιμο ενός εργοταξίου τέτοιου μεγέθους μόνο φτώχια και δυστυχία φέρνει. Βλέπουμε τι συμβαίνει στην πόλη μας με τις 200 απολύσεις στα Λιπάσματα. Βλέπουμε την ανατροπή στις ζωές φίλων και γνωστών μας από αποφάσεις που τους πέρασαν στην μαύρη πλευρά της ανεργίας.

Θεωρώ περιττό να δηλώσω πως δεν έχω πάρει χορηγία από την Eldorado δεν έχω κανέναν συγγενή ή φίλο μου να δουλεύει εκεί κι έχω ζήσει 30 χρόνια σε περιοχή με πραγματική μόλυνση.

Ας δείξουν λοιπόν οι κυβερνώντες και οι επενδυτές θάρρος και σύνεση. Πρώτο μέλημα όλων είναι η καταπολέμηση της ανεργίας έστω και αν χρειαστεί να βάλουμε λίγο… νερό στο κρασί μας σε σχέση με όσα πιστεύαμε και λέγαμε.