Του Αλέξη Γούλα
Η φούσκα της οικολογίας καλά κρατεί. Νέο φασούλι οι πλαστικές σακούλες των σούπερ μάρκετ. Θα χρεώνονται με 4 λεπτά για να καταπολεμηθεί η χρήση πλαστικού υλικού που αργεί να διαλυθεί στο περιβάλλον. Σαν σκέψη ακούγεται λογική. Κάποια στιγμή η χρήση χάρτινων σακούλων θα πρέπει να ενισχυθεί. Εξαίρεση το μπλέξιμο όσων έχουν ταμειακές μηχανές που θα πρέπει να προσθέσουν ειδικό κωδικό γιατί αυτά τα χρήματα θα μπαίνουν σε ειδικό ταμείο.
Τι γίνεται όμως με όλα τα άλλα πλαστικά όπως τα μπουκάλια του γάλακτος, των απορρυπαντικών, των μαλακτικών, των σαμπουάν και δεκάδων άλλων υλικών συσκευασίας; Εκεί είναι και η κοροϊδία.
Έχει δημιουργηθεί μια φάμπρικα οικολογίας που αποσπασματικά επαναστατεί για ασήμαντα θέματα αφήνοντας τα σοβαρά στην άκρη. Αν θάψουμε στο χώμα μια σακούλα σούπερ μάρκετ κι ένα άδειο μπουκάλι μαλακτικού, η σακούλα θα διαλυθεί σε ένα χρόνο και το μαλακτικό σε εκατό. Κι όμως νομοθετούμε για τη σακούλα γιατί δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την πολυεθνική που παράγει το μαλακτικό και που με το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσε να υπάρχει σε χάρτινη συσκευασία με εσωτερική επένδυση αλουμινίου.
Οι πρωτοπόροι στη χρήση χάρτινης σακούλας Αμερικανοί είναι αυτοί που παράγουν τα τερατώδη αυτοκίνητα των 5000 κυβικών, είναι αυτοί που απέχουν από δράσεις μείωσης ρύπων, είναι αυτοί που οδηγούν ταχύτερα τον πλανήτη στην οικολογική καταστροφή. Κατά τ’ άλλα όμως χρησιμοποιούν χάρτινες σακούλες κι έχουν πέντε κάδους ανακύκλωσης στην κουζίνα τους. Από κοντά οι Κινέζοι που με την ακράτητη δίψα για ενέργεια δεν νοιάζονται καθόλου για την καταστροφή πόρων και την εκπομπή ρύπων στην ατμόσφαιρα. Η ανάπτυξη να πηγαίνει καλά και η αρμονική συνύπαρξη με τη φύση ας περιμένει λίγους αιώνες δεν χάθηκε ο κόσμος.
Κι όμως ο κόσμος χάνεται όσο δεν θεσμοθετούνται σοβαροί περιορισμοί. Όχι αποσπασματικές αποφάσεις αλλά νόμοι που θα αναγκάσουν τους μεγάλους να συμβιβαστούν με το περιβάλλον πραγματικά κι όχι υποκριτικά.
Δυστυχώς δεν μας πείθουν γιατί όλα γίνονται για να δικαιολογηθεί η ύπαρξη των οικολογικών οργανώσεων. Μεγάλη και δυνατή συντεχνία που καταφέρνει να επιβάλλει αποφάσεις και νομοθετήματα. Παρόμοιο παράδειγμα οι ανεμογεννήτριες. Γεμίσαμε τα βουνά μας με χιλιάδες τόνους τσιμέντου και σιδήρου που δεν θα χαθεί ποτέ για να έχουμε καθαρή ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό κι αν είναι κοροϊδία και δεν θέλω να επεκταθώ σε περισσότερα προβλήματα που δημιουργούνται.
Από την επόμενη εβδομάδα λοιπόν σπεύσατε όλοι με τις δικές σας σακουλίτσες στο σούπερ μάρκετ. Ο πλανήτης ευτυχώς… σώθηκε!