Του Αλέξη Γούλα
Λίγες μέρες έμειναν μέχρι την πραγματοποίηση του Συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία στον Λευκό Πύργο. Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει την επιτυχία του μιας και οι παράγοντες που μπορεί να παίξουν ρόλο είναι τόσοι πολλοί. Ας προσπαθήσουμε να δούμε ψύχραιμα τι συνέβη τις προηγούμενες μέρες.
Κανείς δεν διαφωνεί πως οι εποχές από το προηγούμενο συλλαλητήριο του 1992 έχουν αλλάξει.
Ο βασικός κορμός της κυβέρνησης διαφωνεί κάθετα με τη διεξαγωγή του Συλλαλητηρίου αλλά και με την ουσία του θέματος. Δεν τους ενδιαφέρει αν τα Σκόπια ονομαστούν Μακεδονία. Οι βουλευτές τους δεν αντιδρούν, ούτε καν οι Μακεδόνες βουλευτές κάτι που πιστεύω πως θα τους κοστίσει εκλογικά όταν έρθει η ώρα της κάλπης. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ουδέτεροι και αμήχανοι ίσως. Άλλες είναι οι προτεραιότητές τους, ίσως και να αδιαφορούν για το θέμα. Ευχή δική μου και οι τέσσερις βουλευτές του νομού Καβάλας να μη διστάσουν και να κάνουν την υπέρβαση στην κομματική δέσμευση συμμετέχοντας μαζί μας στο Συλλαλητήριο.
Η ηγεσία της εκκλησίας αντιδρά πατώντας σε δύο βάρκες. Και με τον αστυφύλακα και με το χωροφύλακα. Ναι μεν δεν θέλουμε την ονομασία αλλά ούτε και αντιδράσεις. Ευτυχώς οι βόρειοι ιεράρχες, μαζί και ο δικός μας Μητροπολίτης, έχουν λόγο ξεκάθαρο και σαφή.
Ιστορικές μορφές της Μακεδονίας παρουσιάζονται κουρασμένοι και σε σύγχυση. Ειδικά αν κάποιος έχει παρακολουθήσει την πορεία τους στο χρόνο, το λόγο και τις απόψεις τους, η ξαφνική αλλαγή στη στάση τους προβληματίζει.
Ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης ως οικοδεσπότης της πόλης διεξαγωγής του Συλλαλητηρίου βγάζει χολή. Δεν θα κρίνω τις επιλογές και τις προτιμήσεις του για άλλα θέματα. Αδιαφορώ και δεν είναι δικαίωμά μας να κρίνουμε το πώς θέλει να ζει ο καθένας τη ζωή του. Με ενοχλεί όμως η αντίδρασή του που είναι κακή και απέναντι στον όρο της φιλοξενίας. Προκαλεί συνεχώς αναίσχυντα, άγνωστο γιατί. Καλοπιάνει άραγε τους βόρειους γείτονες και αποξενώνει τους εγχώριους κατοίκους; Μήπως χάζεψε και η γεροντική του έπαρση τον οδηγεί λάθος; Κανείς δεν ξέρει. Νομίζω ότι θα κριθεί πολύ αρνητικά γι’ αυτήν του τη συμπεριφορά στο μέλλον. Η κορυφαία του αθλιότητα δε, είναι η προσπάθειά του να ταυτίσει την κίνηση με τη Χρυσή Αυγή για να αποτρέψει τη μαζική συμμετοχή.
Οι υπόλοιποι δήμαρχοι της βόρειας Ελλάδας, μαζί και οι δήμοι Καβάλας και Παγγαίου, εκδίδουν μαζικά ψηφίσματα συμπαράστασης και πολλοί δηλώνουν τη συμμετοχή τους στο ραντεβού του Λευκού Πύργου.
Τα κόμματα και οι ηγεσίες τους μοιάζουν μπερδεμένα. Ενώ στην αρχή απείχαν ξορκίζοντας τη δράση, η διαδικτυακή γιγάντωση του θέματος τούς οδηγεί σε δεύτερες σκέψεις.
Τέλος, έμειναν οι Σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες τους. Ό,τι πιο αγνό έχει αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία. Αυθόρμητα πρότειναν ειρηνική αντίδραση και η φωνή τους ακούστηκε. Έτσι, οι διοργανωτές έφτασαν να οργανώσουν ένα αχρωμάτιστο συλλαλητήριο.
Δεν είναι ακροδεξιό ξέσπασμα ούτε θρησκευτικό παραλήρημα. Σίγουρα δεν είναι κομματική συνάντηση.
Την Κυριακή είναι η ώρα της αντίδρασης και της αποστολής ξεκάθαρου μηνύματος στους κυβερνώντες και τα υπόλοιπα κόμματα που θα κληθούν να ψηφίσουν. Μήνυμα ειρηνικό, χωρίς κραυγές και ακρότητες. Μήνυμα που επαναλαμβάνεται μετά από 26 χρόνια κι έχει την ίδια δυναμική και αγανάκτηση.
Όσοι διαφωνούν δεν είναι εθνομηδενιστές όπως με μεγάλη ευκολία γράφεται. Η αγάπη για την πατρίδα δεν είναι δικαίωμα και υποχρέωση συγκεκριμένης μερίδας του πολιτικού συστήματος. Η Ιστορία, τουλάχιστον αν μπορεί να διαβαστεί ψύχραιμα, αυτό δείχνει. Δυστυχώς, μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού, κυριως οι νότιοι, δεν μπορεί να αντιληφθεί την αντίδρασή μας γιατί δεν ξέρουν. Δεν μπορούν να πιστέψουν πως αυτό το κρατίδιο χρησιμοποιεί την διεκδίκηση της ονομασίας για ένα σωρό άλλες διεκδικήσεις. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως με απίστευτες χρηματοδοτήσεις σε “πρόθυμους” εντός των συνόρων μας χτίζουν πυριτιδαποθήκη που κάποια στιγμή θα ανατινάξουν. Τους ξέρουμε και τους ζούμε δεκαετίες τώρα. Δυστυχώς το κακό δεν χτυπήθηκε στη ρίζα του όταν έπρεπε. Χάθηκαν χρόνια κι έτσι ακόμα αλωνίζουν. Η αφέλειά μας δημιούργησε κεκτημένα που τώρα τρέχουμε να συμμαζέψουμε.
Άφησα για το τέλος την αντίδραση της ομογένειας. Αμερική, Καναδάς, Γερμανία και Αυστραλία είναι πρωτοπόροι γιατί ξέρουν πως από εκεί ζει και τρέφεται το κρατίδιο των Σκοπίων. Από εκεί γίνεται όλη η μεθόδευση και την πολεμουν με σθένος κοντά τριάντα χρόνια. Αν και ζουν μακριά, αν και είναι πετυχημένοι, αν και θα μπορούσαν να πουν πως δεν ενδιαφέρονται, είναι παρόντες και ενεργοί σε όλα. Πραγματικά μόνο ευχαριστίες μπορούμε να στείλουμε στο εξωτερικό. Επίσης να προσπαθήσουμε να τους μοιάσουμε λίγο. Είναι απίστευτο με πόση λαχτάρα γράφουν πως θα ήθελαν να συμμετέχουν στο Συλλαλητήριο. Ξέρω πως δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Θα αντιδράσουν στις νέες τους πατρίδες όπως το έκαναν στο παρελθόν με θερμοκρασίες μάλιστα -30.
Όσο για εμάς; Την Κυριακή 21 Ιανουαρίου θα είμαστε στη Θεσσαλονίκη όρθιοι κάτω από τον Λευκό Πύργο. Κάποια ραντεβού είναι ιστορικά και δεν πρέπει να λείπει κανένας.