Toυ Μπάμπη Γαμβρέλη
Στο χαλαρό μιλώντας. Διαβάζεις από το βιογραφικό του φερόμενου ως επενδυτή της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΑΟΚ ότι, εκτός των άλλων, είναι και… ακτιβιστής, καθώς το 2012, την Ημέρα των Ευχαριστιών μοίρασε σε άστεγους 1400 γαλοπούλες, ενώ το 2014 πρόσφερε στον Δήμο του Τορόντο 10.000.000 δολάρια με όρο να δοθεί το όνομα της εταιρίας του σε κάποια οδό! Ε, δεν σου έρχεται αμέσως η διάθεση να βγεις και να δηλώσεις δημόσια ότι συμφωνείς απόλυτα με την απόφαση της Διοίκησης του ΑΟΚ που «πάγωσε» το ενδιαφέρον τού εν λόγω επενδυτή-ακτιβιστή;
Ο οποίος (επενδυτής-ακτιβιστής) περιέργως πώς, τυγχάνει ιδιαίτερης προβολής από συγκεκριμένα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης. Να βάλω στο μυαλό μου… ταξίματα;
Γιατί αν δεν το πονηρέψω το πράμα, πώς να εξηγήσω εκείνο που (με σοβαρότητα) ειπώθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι στόχος και φιλοδοξία του επενδυτή-ακτιβιστή είναι η συμμετοχή του ΑΟΚ στο… Champions League; Ε; Πώς;
Παρεμπιπτόντως, θυμάται κανένας σας να μου πει επί ποίου προέδρου είχε «πουληθεί» ο ΑΟΚ στον Μάκη Ψωμιάδη; Κάτι έχω κατά νου, αλλά το θέλω… σταντάρακι!
Όταν βλέπεις έναν ιδιοκτήτη τηλεοπτικού σταθμού να κάθεται «πρώτο τραπέζι πίστα» σε εορταστική εκδήλωση της ΝΟΔΕ Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, μπαίνεις στον πειρασμό να κάνεις υποθέσεις… άλλου τύπου;
Απορία εκφράζω: σε ποιες μάχες συμμετείχε ο κύριος Στεφανής και του έχουν κρεμάσει τόσα παράσημα;
Με την Αστυνομία σε ρόλο απομακρυσμένου θεατή, κάτοικοι στη Μόρια έχουν πάρει τον Νόμο στα χέρια τους, οργανώνουν περιπολίες κρατώντας στα χέρια τους ξύλινα ρόπαλα και ελέγχουν τους οδηγούς στις εξόδους και τις εισόδους του χωριού τους. Ενίοτε, προπηλακίζουν και οικογένειες προσφύγων. Άλλως πώς, η Κου Κλουξ Κλαν σε εγχώρια εκδοχή.
Με το θέμα των προσφύγων να «καίει» από παντού, δύο συγγραφείς, ο Θανάσης Τριαρίδης και ο Γιάννης Μακριδάκης (ο πρώτος στην Καθημερινή και ο δεύτερος σε ανάρτηση στο facebook) καταθέτουν συγκλονιστικές και διδακτικές παραμέτρους του προσφυγικού ζητήματος…
Γράφει ο Θανάσης Τριαρίδης: Στην Υποσαχάρια Αφρική ζουν σήμερα ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι. Το 1950 το αντίστοιχο νούμερο ήταν 180 εκατομμύρια. Το 2050 ο πληθυσμός αυτός θα ξεπερνάει τα 2,1 δισεκατομμύρια (τα στοιχεία από την 2015 Revision of World Population Prospects και από την PovcalNet 2015). Από το σημερινό ένα δισεκατομμύριο, τα 600 εκατομμύρια ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Οι δύο μεγαλύτερες χώρες της περιοχής αυτής, η Αιθιοπία (100 εκατ. κάτοικοι) και η Νιγηρία (180 εκατ. κάτοικοι) έχουν ημερήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα. Από το 1,1 δισεκατομμύριο των παιδιών της Υποσαχάριας Αφρικής που θα γεννηθούν και θα επιβιώσουν μέχρι το 2050, (διότι περισσότερα από 300 εκατομμύρια δεν θα επιβιώσουν με κύρια αιτία του θανάτου τους τη δυσεντερία), πρόσβαση στο νερό θα έχει λιγότερο από το 1/5.
Ο Γιάννης Μακριδάκης μάς «πάει» 77 χρόνια πίσω και μας θυμίζει: Στις 25 Μαρτίου του 1943 στο βελγικό Κονγκό βγήκαν οι Έλληνες πρόσφυγες πολέμου από τον καταυλισμό που ζούσαν και έκαναν μια ασυνήθιστη στα μάτια των ντόπιων πορεία, όχι διαμαρτυρίας για τις συνθήκες ζωής τους αλλά με ντυμένα τα παιδιά τους τσολιάδες παρέλασαν στο κέντρο της πόλης εκεί, τιμώντας την επέτειο της εθνικής τους παλιγγενεσίας εν μέσω πολέμου, προσφυγιάς και εξαθλίωσης…
Αυτά για να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι η Ιστορία, όχι μόνον μας «κυνηγάει» από πίσω, άλλα μας προετοιμάζει και για τα επακόλουθα. Αν, βέβαια, τη διαβάζουμε…
Έχω όλη την καλή διάθεση να συμφωνήσω με την άποψη του Κυβερνητικού Εκπροσώπου ο οποίος λέει ότι τις κινητοποιήσεις των προσφύγων τις υποκινούν οι ΜΚΟ! Και λέω έχω την καλή διάθεση να συμφωνήσω, αν μέσα στις ΜΚΟ συμπεριλάβει και την Make A Difference – Youth Helping Youth που έχει επιφορτιστεί την προστασία των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων την οποία διευθύνει η κόρη του πρωθυπουργού Δάφνη Μητσοτάκη. Στρέχει;
Παραβλέπω το αισθητικόν του πράγματος, παραβλέπω και την εμφάνιση του κέλτικου σταυρού ως συμβόλου συγκεκριμένων ιδεολογιών και επαναφέρω στη μνήμη σας τα εξής: Ο Αντώνης Σαμαράς κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό τον Ιούλιο του 1976. Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους απολύθηκε πληρώνοντας 21.000 δραχμές, εξαγοράζοντας 21 μήνες από τη θητεία του. Τους υπόλοιπους 3 μήνες τούς πέρασε σε γραφείο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Αυτά!
Η ΕΡΤ αναπαράγει (αμάσητα) το δημοσίευμα από το Πρώτο Θέμα που λέει ότι πρόσφυγες στη Λέρο έκλεψαν από το νοσοκομείο του νησιού 43 αναπηρικά καροτσάκια, παρέχοντας ουσιαστικά «δημοσιογραφική εγκυρότητα» στα ξενοφοβικά παραληρήματα των απατεώνων της ενημέρωσης. Για την ιστορία, τα καροτσάκια έχουν μεταφερθεί από τον Δεκέμβριο του 2019 στις αποθήκες του νοσοκομείου όπου και βρίσκονται μέχρι σήμερα.
Στις 30 Ιανουαρίου η ΕΡΤ διοργάνωσε Τηλεμαραθώνιο για το Το Χαμόγελο του Παιδιού (με τον συγκεκριμένο φορέα έχω ένα θεματάκι από παλιά αλλά το προσπερνάω γιατί δεν είναι της ώρας) με στόχο να συγκεντρωθούν χρήματα για να λειτουργήσει άμεσα Το Σπίτι του Μωρού στο οποίο θα φιλοξενούνται μωρά από 0 έως 24 μηνών, που σήμερα βρίσκονται εγκαταλελειμμένα σε νοσοκομεία και μαιευτήρια …
Για κάποιον περίεργο λόγο, μπορεί και από ένστικτο, δεν ξέρω, από την ημέρα που η ΕΡΤ άρχισε να διαφημίζει τον Τηλεμαραθώνιο, ένιωσα σαν κάτι να μην «κάθονταν» καλά με όλη αυτή την ιστορία. Σαν κάτι να μου «χτυπούσε» άσχημα. Αλλά μέχρις εκεί. Ούτε ειδικός είμαι ούτε γνώριζα λεπτομέρειες…
Και τότε, ούτε «παραγγελία» να το είχα, «έπεσε» στα χέρια μου η (απολύτως τεκμηριωμένη) θέση για το συγκεκριμένο θέμα, του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος που αντιτίθεται στην αναγκαιότητα λειτουργίας μιας ακόμη δομής ιδρυματικού τύπου, τονίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής: οι συστάσεις τόσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και Διεθνών οργανισμών (ΟΗΕ, UNICEF) προτείνουν να δοθεί προτεραιότητα στην αποφυγή εισαγωγής παιδιών κάτω των τριών ετών σε ιδρύματα, ενώ τα διεθνώς παραδεκτά δεδομένα της επιστημονικής κοινότητας αναφέρουν ότι η τοποθέτηση παιδιών σε ιδρύματα κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους ενδεχομένως θα προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στην ανάπτυξή τους.
Και λέω: άντε, το Χαμόγελο του Παιδιού, συμφωνείς δεν συμφωνείς με τις πρακτικές του, κάνει τη δουλειά του. Η ΕΡΤ όμως; Δεν θα έπρεπε να είχε «ψαχτεί» πριν φτάσει στο σημείο να ζητάει μέσω των συχνοτήτων της χρήματα και ενισχύσεις από τον ελληνικό λαό; Για να μείνω μόνο στα διαδικαστικά και τα αυτονόητα…
Στο «κεφάλαιο» ΕΡΤ να προσθέσω και το εξής παράδοξο: με 3.300.000 ευρώ θα επιδοτήσει η Κρατική Τηλεόραση δύο σήριαλ ιδιωτικών σταθμών! Όπερ σημαίνει το Άγριες μέλισσες και το Έρωτας μετά κηρύσσονται… κρατικοδίαιτα!
Πνευματικόν!
Ανάρτηση του Κωστή Σιμιτσή στο facebook: Πλήθος κόσμου στη βασιλόπιτα του ΚΙΝΑΛ στην Κομοτηνή. Κεντρική ομιλήτρια η πρόεδρος Φώφη Γεννηματά. «Η Νέα Δημοκρατία δεν επιθυμεί τη συναίνεση. Υποπίπτει στα ίδια σφάλματα του παρελθόντος. Το ΚΙΝΑΛ είναι η δύναμη αλλαγής». Προφανώς, ο κύριος Μέτιος δεν ανήκει στη Νέα Δημοκρατία και επιθυμεί τη συναίνεση. Όχι;
Με το messenger δεν έχω καλές σχέσεις και ως εκ τούτου μου «ξεφεύγουν» (χρονικά τουλάχιστον) παρεμβάσεις που αφορούν απόψεις μου και σχολιασμούς που δημοσιεύονται σε αυτήν τη στήλη. Μία τέτοια «πέτυχα» πριν λίγες ημέρες «απεσταλμένη» από τον περιφερειακό σύμβουλο Χρήστο Γάκη, ως απάντηση στα όσα του είχα (ας πω) καταλογίσει πριν μερικές εβδομάδες. Για τη δεοντολογία του πράγματος, έστω και αργοπορημένα, καταθέτω το μήνυμα-απάντηση του κυρίου Γάκη, επαναφέροντας στη μνήμη σας το επίμαχο σχόλιο, «εμπνεόμενο» από την δήλωσή του που έλεγε: Χρήματα για έργα στην Καβάλα προφανώς δεν υπάρχουν. 1.500.000 ευρώ όμως για να γίνει Τζαμί στην Δράμα, βρήκε ο κύριος Μέτιος. Κρίμα!
Έγραφα: Πέρα από το ότι ο νεοφώτιστος δείχνει να μην ξέρει πού του πάνε τα τέσσερα (δεν «γίνεται» Τζαμί, αναπαλαιώνεται το τέμενος Αράπ Τζαμί με χρήματα από το ΕΣΠΑ), πέρα από το ότι δείχνει να «ξεχνάει» ότι πολιτεύεται σε μία Περιφέρεια στην οποία κατοικούν χιλιάδες Έλληνες Μουσουλμάνοι, κάθεται και ανέχεται (ή και σιγοντάρει;) στον διαδικτυακό διάλογο, σκέψεις και απόψεις που παραπέμπουν ευθέως σε χρυσαυγίτικες ρητορικές (το τζαμί ετοιμάζεται για τους πρόσφυγες) που εκκρίνουν και κινητοποιούν τα άγρια ένστικτα του κάθε επιρρεπή τραμπούκου (εάν όντως αληθεύει πρέπει οι Δραμινοί να πάνε να πετάξουν αυτούς τους κυρίους από τα γραφεία τους ξεβράκωτους) και που σκορπούν ψεύδη και διχασμούς (για να μην θίξουμε τους αφροασιάτες και τους γνωστούς άθεους και απάτριδες του συστήματος). Ας τον χαίρονται εκεί στον Τοψίδη. Σίγουρα δεν πρόκειται να τους απογοητεύσει. Μικρή (;) λεπτομέρεια: ο Χρήστος Γάκης είχε ψηφίσει θετικά για το συγκεκριμένο έργο.
Πώς «απαντάει» (και λέω «πώς» γιατί δεν είναι μόνον θέμα περιεχομένου αλλά και τρόπου) ο κύριος Γάκης; Ιδού: Επειδή δεν έχω τηλέφωνο σας για να σας τηλεφωνήσω, δεν ασχολούμαι με το τι γράφετε στο άρθρο σας για εμένα, το ότι ψήφισα όμως για το τζαμί είναι χοντρό. Δεν στα είπε σωστά ο πονηρός Λουδοβίκος, σβήστε σας παρακαλώ ότι ψήφισα για το τζαμί.
Εν συντομία: Το ορθόν και το πρέπον από την πλευρά του κυρίου Γάκη (καθότι και «θεσμικός») θα ήταν να απευθυνθεί στο ίδιο το Μέσο που γίνεται η αναφορά του ονόματός του. Τα περί τηλεφώνου είναι πρακτική «άλλου τύπου» και εν πολλοίς, παραπέμπει σε άλλου τύπου παρεμβάσεις. Να γνωρίζει επίσης ότι ελάχιστα με ενδιαφέρει αν «ασχολείται» με το τι γράφω γι’ αυτόν. Τουναντίον, με ενδιαφέρει πολύ να μάθουν οι αναγνώστες μου τι λέει (και τι πράττει) ο κάθε κύριος Γάκης. Άλλωστε, ο καθείς και το κοινό του. Τέλος, επειδή θεωρώ εντελώς αγενές (και όχι μόνον πολιτικά) να χαρακτηρίζεται συνάδελφός του με επίθετα του στυλ «πονηρός Λουδοβίκος», δεν έχω κανέναν μα κανέναν λόγο να προβώ σε… διορθώσεις. Ας ξεκαθαρίσει ο ίδιος δημόσια τα όσα του καταμαρτυρούνται και μετά, εδώ είμαστε για να πράξουμε τα δέοντα. Πρόσωπο με πρόσωπο. Και εντίμως.
Εις μνήμην Kirk Douglas, μία σπάνια φωτογραφία. Ο Kirk Douglas ήταν ο πρώτος McMurphy από τη Φωλιά του κούκου, σε θεατρικό του 1964. Όταν τελικά βρέθηκε στούντιο, ο Kirk ήταν πια πολύ μεγάλος για τον ρόλο, που πήγε τελικά στον Τζακ Νίκολσον.
Γιάννης Ραγκούσης: Να ανοίξει η συζήτηση για τη χειροτονία γυναικών. Απολύτως άδικο να μην μπορούν να χειροτονούνται. Ου μπλέξεις!
Η είδηση: μαθητής κερδίζει δικαστικά απαλλαγή από τα θρησκευτικά που είχε απορριφθεί δύο φορές από το σχολείο του. Το παράλογο: ένα παιδί στα 16 του έπρεπε να μπει σε όλη αυτή την (πολλαπλά επώδυνη) ταλαιπωρία για να πετύχει κάτι που σε άλλες χώρες θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο!
Από τα πολλά που έχουν γραφτεί για την ταινία του Σεφερλή, επιλέγω ένα μέρος από το κείμενο του Άκη Καπράνου στη LiFO: … κάποια στιγμή εμφανίζεται ένας μπάτλερ αλβανικής καταγωγής και τα παιδιά μέσα στην αίθουσα ξεκαρδίζονται με την υπερτονισμένη προφορά του. Εδώ αρχίζω να ζορίζομαι. Σχεδόν αμέσως φέρνω στο νου μου τα –εντελώς αθώα– γέλια που έριχνα μικρός με τη βλάχικη προφορά του Μπαρμπαγιώργου στον Καραγκιόζη και κοιτάζω τα πιτσιρίκια δίπλα μου. Γελάνε πάλι, και ναι, είναι παιδιά (δηλαδή εξ ορισμού αθώα) αλλά οι εποχές δεν είναι το ίδιο αθώες πια. Εγώ έχω το πρόβλημα; Όχι. Οι επικριτές του Μάρκου Σεφερλή έχουν δίκιο: Το χιούμορ του Μάρκου Σεφερλή στοχοποιεί κυρίως συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων, όχι επειδή το θέλει το κοινό του, αλλά επειδή αυτό είναι πιο εύκολο.
Το 2018 το Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας είχε κάνει μία ειδική έρευνα με μοναδικό ερώτημα: ήταν θετική εξέλιξη η εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων; Από τις απαντήσεις που έδωσαν οι 1.000 πολίτες που συμμετείχαν στην έρευνα, προέκυπτε ένα ποσοστό 40% που εκτιμούσε ως «θετική» την εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων! Αν τώρα σε αυτό προσθέσετε και την πρόσφατη παρέμβαση του δημοτικού συμβούλου του Δήμου Θεσσαλονίκης Ερωτόκριτου Θεοτοκάτου (από την παράταξη του Κώστα Ορφανού) ο οποίος σε ομιλία του αναπαρήγαγε το αντισημιτικό ψεύδος ότι η Ισραηλιτική Κοινότητα στην Ελλάδα δεν φορολογείται, καταλαβαίνετε ποιοι και με ποιους τρόπους επωάζουν το 40%
Θα το μάθατε πιστεύω ότι η Ιερά Σύνοδος και επίσημα πλέον θεωρεί ότι η εκούσια έκτρωση είναι φόνος! Λαμβάνοντας αυτό υπ’ όψιν και με δεδομένο ότι η άσκοπες εκσπερματώσεις ενέχουν κινδύνους γενοκτονίας, σας συστήνω ανεπιφύλακτα την «τριπλασίως επαυξημένη» έκδοση περί… αυνανισμού, ευελπιστώντας στη σύνεση και την υπακοή σας.
Αμήν!