Του Αλέξη Γούλα
Οενικός στην προσφώνηση προκύπτει βλέποντας τους φίλους του να τον αποκαλούν έτσι. Εγώ δεν έχω το προνόμιο να έχω επαφή ή να γνωρίζω τον πρωθυπουργό. Έτσι, ό,τι σκέψεις γράφω, είναι πιθανότερο να μη φτάσουν ποτέ στην οθόνη του…
Οι τελευταίες κολασμένες εβδομάδες μάς έστειλαν πολλά μηνύματα που πρέπει αστραπιαία να αποκρυπτογραφήσουμε, αν θέλουμε να βρεθούμε σε μια επόμενη μέρα που θα έχει λίγο φως για όλους μας.
Η χώρα βρέθηκε στη δύσκολη θέση που βρέθηκε όλος ο πλανήτης, να πρέπει να αντιμετωπίσει έναν αόρατο και θανατηφόρο εχθρό.
Η γρήγορη αντίληψη της σοβαρότητας της κατάστασης και η επιλογή του σωστού ανθρώπου στη σωστή θέση μάς προστάτεψε από πολλά δεινά, που πολλά πανίσχυρα μέλη της G20 βιώνουν. Η μικρή Ελλάδα βρέθηκε να έχει πάρει αυστηρά μετρά πολύ μπροστά από πολλούς άλλους με καλύτερα συστήματα υγείας. Και όλο αυτό γιατί επιτέλους ένας πολιτικός που μπορούσε ν’ αποφασίσει, διάλεξε έναν γνώστη όπως ο Σωτήρης Τσιόδρας.
Ταυτόχρονα, στο πρώτο στάδιο της πανδημίας, είχαμε και ένα ανοιχτό μέτωπο στα σύνορά μας με τον νταή γείτονα μας. Και εκεί για πρώτη φορά η αποφασιστική αντίδραση, έστειλε το μήνυμα που έπρεπε σ’ αυτούς που έπρεπε. Η σοβαρότητα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου ένωσε όλα τα κόμματα που είχαν κοινή στάση.
Θα είναι όμως τα πράγματα πάντα έτσι;
Υπάρχει τρόπος να παγιωθεί η σιγουριά και η τοποθέτηση των σωστών προσώπων σε κρίσιμες θέσεις;
Πολλές είναι οι φωνές, μαζί και η δική μου, που πιστεύουν πως η Υγεία, η Παιδεία και η Άμυνα πρέπει να έχουν πρόσωπα κοινής αποδοχής, που θα έχουν διάρκεια θητείας πέρα απο την κυβερνητική.
Εκεί θα κριθεί πόσο μεγάλος είναι ένας ηγέτης. Τα πρόσωπα πάντα υπάρχουν. Το μόνο που μένει είναι να τα πείσουμε πως η χώρα τους χρειάζεται, γιατί ίσως δεν θέλουν να “μπλέξουν”. Αν η αποδοχή είναι διακομματική τότε οι τρεις αυτοί τομείς θα πάνε καλά και κατά συνέπεια και η χώρα θα πάει καλά. Αυτό όμως απαιτεί σύγκρουση.
Μετά τα περιστατικά πειρατείας που παρατηρούνται με τις μάσκες από τις ισχυρές χώρες, δεν ξέρω αν πρέπει να συμπεριληφθεί και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στα παραπάνω. Καλά τα πολιτικά πρόσωπα, αλλά θέλουμε άμεση αναδιάρθρωση της παραγωγής μας. Υπάρχει ο κίνδυνος να πεινάσουμε, στην κυριολεξία! Οι ευρωπαϊκές πρακτικές μάς αποδυνάμωσαν και φοβάμαι πως με το σιτάρι θα ξεκινήσει η επόμενη πειρατεία. Έτσι κι εκεί, χρειάζεται πρόσωπο που να γνωρίζει, να μπορεί και να μην έχει στο μυαλό του πώς θα επανεκλεγεί.
Με όσα συμβαίνουν είναι ευκαιρία να κάνουμε πρωτόγνωρες επιλογές. Είναι ευκαιρία ν’ αποδείξουμε πως στη σκέψη όλων μας είναι το καλό της Ελλάδας και των Ελλήνων κι όχι των κομματικών φίλων και στελεχών. Ίσως τα παραπάνω αποτελούν μια καλή αρχή.
Κυριάκο, μένουμε σπίτι κι αποφασίζουμε σωστά κι αποφασιστικά.