Του Θανάση Σοφιανού
Ονομάζομαι Θανάσης Σοφιανός και φέτος το Πάσχα δεν θα σκεφτώ σαν «καλός Χριστιανός» και δεν είναι επιλογή μου, αλλά κάποιων άλλων, διότι δε δύναμαι να αγαπήσω αυτούς τους αλλήλους… Αυτούς που αποφάσισαν να δολοφονήσουν στο Δάτο της Καβάλας ένα άλογο θεραπευτή, στο οποίο ανέβαιναν επάνω του παιδάκια με αυτισμό, αυτούς που προσπάθησαν να σκοτώσουν και άλλα ανυπεράσπιστα άλογα, αυτούς που ο φόβος κανενός ιού δεν είναι ικανός να αναχαιτίσει τις πράξεις τους και να δώσει ένα άλλο νόημα στην σκατένια ψυχή τους.
Φέτος το Πάσχα αποφάσισα να αφήσω την οργή να κάνει κουμάντο και στη δική μου ψυχή, σε μια εποχή που ελπίζεις ότι οι άνθρωποι θα αλλάξουν τις προτεραιότητές τους μπροστά σε μια πανδημία ή στο εν γένει νόημα του Πάσχα. Φευ…
Μπορώ να μπω στη θέση των ανθρώπων που βλέπουν τα ζώα τους να ψυχορραγούν από φόλα, νιώθω τον πόνο τους και δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση τους. Ξέρω όμως πολύ καλά τι ΔΕΝ θα έκανα ΑΝ βρισκόμουν ποτέ στη θέση τους και έπιανα τον δολοφόνο επ’ αυτοφώρω. Δεν θα έκανα καταγγελία, δεν θα μοιραζόμουν τον πόνο μου στο facebook, ούτε καν θα έβριζα και θα καταριόμουν. Θα άφηνα το ένστικτο να μου υπαγορεύσει την αντίδρασή μου, το αρχέγονο ένστικτο της αυτοσυντήρησης το οποίο δεν ενεργοποιήθηκε στο άτυχο ζώο που πλησίασε άδολα τον άνθρωπο -που ξέρει να τιθασεύει τα ένστικτά του για να ξεχωρίζει από τα ζώα- για να του ταΐσει τη φόλα.
Στον νομικό κόσμο αυτό μπορεί να λέγεται και απειλή και θα μπορούσα να επικαλεστώ την «εν βρασμώ ψυχής» αντίδραση, αλλά δεν θα το κάνω. Σε μια τέτοια περίπτωση η αντίδρασή μου θα είναι ψύχραιμη, εν πλήρει συνειδήσει, έχοντας στο μυαλό μου ένα αυτιστικό παιδάκι που βλέπει νεκρό το άλογο που λάτρευε και η βόλτα μαζί του ήταν το μόνο πράγμα που σκεφτόταν από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Και πώς να πείσεις αυτό το παιδί και κάθε παιδί ότι η κοινωνία δεν αλλάζει ούτε με 40 πανδημίες, 30 πολέμους και 500 μνημόνια; Πώς να του εξηγήσεις ότι ένα μ@@@@@@@ο βγήκε το βράδυ από το σπίτι για να σκοτώσει 8 άλογα; Πώς να το εξοικειώσεις με το γεγονός ότι ένας τέτοιος εγκληματίας ζει στο χωριό του, ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι γείτονές του ενοχλούνται με την εικόνα των νεκρών ζώων στο facebook και όχι με την ίδια την πράξη;
Δεν θα του εξηγήσεις τίποτα. Θα του πεις τα πράγματα όπως είναι, ότι κάποιος σκότωσε το αγαπημένο του άλογο γιατί απλά μπορούσε και ας γεμίσει οργή η ψυχή του για τους δολοφόνους. Καλύτερα οργή παρά απάθεια, τη μεγαλύτερη πανδημία από καταβολής κόσμου…
Ονομάζομαι Θανάσης Σοφιανός και κατάλαβα ότι ούτε αυτό το Πάσχα η Ανάσταση θα κάνει κάποιους καλύτερους ανθρώπους και δεν θα φταίει που δεν θα πάνε στην εκκλησία…