Του Μπάμπη Γαμβρέλη
Αγάπες μου, τέτοια ζωάρα πρώτη μου φορά! Μέρα παρά μέρα στο Κέντρο Αισθητικής, καθημερινά στην αγορά για shopping therapy, Τρίτη και Πέμπτη διαδικτυακές συνεδρίες γιόγκα και από το Σάββατο που μας πέρασε ξεκίνησα και… κβαντική δίαιτα! Αυτό καλέ δεν είναι καραντίνα! Ντουμπάι είναι!
Αφού τις προάλλες με πήρε τηλέφωνο ο Τσιτσιπάς και με ρωτούσε αν με ζηλεύουν!
Τι να σου πω, ρε Στέφανε! Ξέρεις πώς είναι ο κόσμος. Με το που δουν άνθρωπο να προκόβει, κατευθείαν στο facebook με το δηλητήριο στο χέρι. Και επειδή εσύ τα πας καλά με τους αρχαίους, ένα θα σου πω: τυχερός πολύ ο Σωκράτης! Χίλιες φορές από κόνιο παρά από facebook!
Που δεν λέω, έχει και αυτό τα καλά του. Νά, εμένα για παράδειγμα, μου έστειλε προχθές αίτημα φιλίας η Eleonora Kazantzidou. Τιμή μου, είπα, και χτύπησα κατευθείαν αποδοχή!
Αυτό που μένει για να «κλείσω», είναι να δεχτώ και αίτημα φιλίας από την ψυχολόγο του Δήμου… την αμισθί… και την εξ αποστάσεως.
Βλέπω τώρα τα ρεπορτάζ από την πανήγυρη του Αγίου Γρηγορίου στη Νέα Καρβάλη και διαπιστώνω ότι στις φωτογραφίες που τα συνοδεύουν ο Μακάριος «παίζει» πιο πολύ από τον Μητροπολίτη Στέφανο! Λέτε να είναι θέμα… φωτογένειας;
Να θέλεις να αγιάσεις και να μη σε αφήνουν.
Εγώ τον Κώστα τον Πεφάνη τον συμπαθώ. Και ευγενής είναι και χαμηλών τόνων είναι και οι συμπεριφορές του γενικά «κινούνται» σε ένα πλαίσιο πολιτικού πολιτισμού, έννοια που «τραυματίστηκε» ποικιλοτρόπως από τον προηγούμενο πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου. Δεν ξέρω βέβαια αν όλα αυτά αρκούν για να τον ορίσουν και ως «πολιτικό ον», ιδιότητα απαραίτητη για να μπορέσει να ανταπεξέλθει κανείς στις δυσκολίες του «ρόλου» που του έλαχε. Γιατί, κακά τα ψέματα, για να «κολυμπήσεις» στα βαθιά, χρειάζεται και εμπειρία και «ιστορικό» που να σε καθιστά ετοιμοπόλεμο.
Από την άλλη, ο Κώστας Πεφάνης «έπεσε» επάνω σε μία πολύ ιδιαίτερη και σύνθετη κατάσταση, πρωτόγνωρη εντελώς για τα αυτοδιοικητικά δεδομένα. Και μόνο ότι είναι πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου χωρίς να έχει από πίσω του τη σιγουριά μιας παραταξιακής πλειοψηφίας, τον καθιστούν (εκτός από άτυχο) εξόχως ευάλωτο και επιρρεπή σε λάθη και αστοχίες. Πόσο μάλλον όταν μένει και αβοήθητος από τις πολιτικές επιλογές της σημερινής Διοίκησης. Κυρίως γιατί αυτή αρνείται (σχεδόν πεισματικά) να αποδεχθεί τον ρόλο και τη σημασία του νικηφόρου 63% της δεύτερης Κυριακής, παραμένοντας εγκλωβισμένη στο μειοψηφικό 22% της πρώτης.
Τα λέω όλα αυτά με αφορμή την επιστολή που έστειλε ο Κώστας Πεφάνης στους δημοτικούς συμβούλους της Συμπαράταξης Πολιτών με την οποία τους εγκαλεί στη «νομιμότητα» (ήγουν, στην υποχρέωσή τους να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου) και ταυτόχρονα να τους «κρούει τον κώδωνα» της διαγραφής σε περίπτωση που δεν «συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις».
Πού «χωλαίνει» και πού «μπάζει» η (να πω εν θερμώ;) αξίωση του κυρίου Πεφάνη; Στο ότι αντιμετωπίζει την αποχή των τριών δημοτικών συμβούλων της Συμπαράταξης Πολιτών ωσάν να πρόκειται για ένα… καπρίτσιο! Συνέπεια τούτου, να επιστρατεύει από το «τυπικόν», διατάξεις και άρθρα πειθαρχικού χαρακτήρα, «σκεπάζοντας» την ουσία της αποχής με μία γραφειοκρατικού τύπου παρέμβαση.
Άσχετα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με το περιεχόμενο των όσων καταθέτει μία δημοτική παράταξη, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου οφείλει να αντιμετωπίζει τις απόψεις της ως μία μόνιμη και διαρκής παρέμβαση και τους συντάκτες αυτών, εν δυνάμει παρόντες. Και το κύριο: η αποχή ήταν, είναι και θα παραμένει «έκφραση» πολιτικής πράξης. Και ως τέτοια, εξόχως ζωντανή και συμμετέχουσα. Κάθε άλλη «θεσμική εκδοχή», θα ολισθαίνει σε κανονιστικές εκτροπές, εκδικητικές παρενέργειες και επικοινωνιακά σόου.
Τρέχει αισιοδοξία…
Στη γειτονιά που ζω, δεν έχει Πανεπιστήμιο. Έχει δύο μπακάλικα, μία ταβέρνα, μερικά καφέ «στο όρθιο», μία εκκλησία, ένα γυμναστήριο, ένα δημοτικό σχολείο, ένα κομμωτήριο, ένα ξεχαρβαλωμένο πάρκο… Φυσιολογικά πράγματα. Ταυτόχρονα, στη γειτονιά που ζω, έχω δει πολλές φορές να γίνεται διακίνηση ναρκωτικών. Πότε έξω από την εκκλησία, πότε στην πίσω μεριά του γυμναστηρίου, πότε γύρω και μέσα στην αυλή του σχολείου, πότε στα σκοτάδια του πάρκου. Και σκέφτομαι: στη γειτονιά που ζω, γιατί δεν υπάρχει αστυνόμευση; Έχει να κάνει με την ποιότητα της… σκόνης;
Ναι, διακίνηση ναρκωτικών γίνεται ΚΑΙ στα πανεπιστήμια. Όπως διακινητές, μεσάζοντες και έμποροι έχουν υπάρξει και στα Σώματα Ασφαλείας. Σωστά;
Κανένα πρόβλημα με την «ιστορική αναδρομή» του υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου σχετικά με τα αστυνομικά τμήματα που είχε στήσει η δικτατορία στις πανεπιστημιουπόλεις. Ούτε ο πρώτος κυβερνητικός παράγοντας είναι που «παραδειγματίζεται» από τα χουντικά επιτεύγματα ούτε ο τελευταίος. Το πρόβλημα όμως γίνεται τεράστιο όταν ο κύριος Συρίγος τυγχάνει και πανεπιστημιακός δάσκαλος! Γιατί, άλλο να «διδάσκεις» στην Ελληνική Αγωγή (μετά της συζύγου Ευγενίας) και άλλο να διδάσκεις Διεθνές Δίκαιο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Βέβαια, τον κύριο Συρίγο τον «κατατρέχει» πολιτικά και η στάση που είχε επιδείξει ως πανεπιστημιακός στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Γιατί, μπορεί οι τότε γεωπολιτικές του μπούρδες (και τα ψεύδη) να του έδωσαν βουλευτική έδρα, αλλά οι μετέπειτα γαργάρες του, απλά μαρτυρούν το κύρος, την εγκυρότητα και την αξιοπρέπειά του.
Όταν ξεσηκώνονται οι Τούρκοι φοιτητές ενάντια στα σχέδια και τις πολιτικές επιλογές του Ερντογάν, όλα μέλι-γάλα για τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης. Όταν οι Τούρκοι φοιτητές στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους Έλληνες φοιτητές που κινητοποιούνται ενάντια στους νόμους της Κεραμέως και του Χρυσοχοΐδη, τότε τα ίδια Μέσα Ενημέρωσης, ανακαλύπτουν… επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας!
Σύμφωνα με την τελεσίδικη απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν στημένα παιχνίδια στο ποδόσφαιρο… Πληροφορίες που θέλουν να ξεκινάει από αύριο έρευνα για στημένα παιχνίδια στο μπάντμινγκτον, ας θεωρηθούν… υποβολιμαίες.
Νέο σύνθημα θα μας ενώνει από δω και πέρα, σύντροφοι: ΟΧΙ στις κορονο-διαδηλώσεις / ΝΑΙ στις κορονο-καταναλώσεις! Το έχετε…
Για όσους και όσες προσπαθούν να βρουν επιχειρήματα για να συνδέσουν τον Κουφοντίνα με τον ΣΥΡΙΖΑ και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, ας μην ψάχνουν στα… πανέρια. Γιατί εκεί θα βρουν μόνο κάτι «απούλητα» του στιλ: ο γιατρός του Κουφοντίνα υπήρξε υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τα άλλα, όταν οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια, εμείς είχαμε… Ιπποκράτη!
Τι έγινε, ρε παιδιά, εκεί στη Οξφόρδη; Έπαθαν κομμουνισμό;
Το πρωί η Ντόρα Μπακογιάννη στην τηλεόραση μιλάει για τις φαρμακοβιομηχανίες που καιροσκοπούν και το βράδυ στη Βουλή ψηφίζει κατά της άρση της πατέντας του εμβολίου. Και αναρωτιέμαι: αξίζει περισσότερο της προσοχής μου η Ντόρα ή αυτή η γιαγιά που ακούω τώρα στο ραδιόφωνο να λέει ότι πριν κάνει το εμβόλιο θα σταυρώσει τη σύριγγα με λαδάκι από το καντήλι; Όχι, πείτε μου!
Ακολουθούν δύο ντοκουμέντα εις μνήμην του Σήφη Βαλυράκη. Επίκαιρα, φρονώ, γιατί αυτό το κράτος φροντίζει πάντα να υπάρχει… συνέχεια!
Την ημέρα που χιλιάδες φοιτητές διαδήλωναν ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως για τα Πανεπιστήμια, η ΕΡΤ «βγάζει» στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων έναν φοιτητή ονόματι Κάρολο Σκιάνη για να το υπερασπιστεί. Μετά, από άλλες πηγές μαθαίνουμε ότι ο Κάρολος Σκιάνης είναι υπεύθυνος οργάνωσης της ΔΑΠ της Αθήνας και, αισίως, διαβαίνει τον έβδομο χρόνο φοίτησης. Με απλά λόγια, ο Κάρολος Σκιάνης υπερασπίζεται έναν Νόμο που αύριο θα τον πετάξει έξω από τη σχολή του. Ε, ναι! Αυτό μπορείς να το πεις και… αυτοθυσία!
Υποθέτω ότι κάτι τέτοια αντικειμενικά θα είχαν υπ’ όψιν τους εκεί στο Protagon.gr και ανακάλυψαν αθόρυβη επανάσταση» στην ΕΡΤ ! Ή έχουν φλομώσει στο… Φλερτ;
Πώς ονομάστηκε από τους δικαστές η εισβολή των αστυνομικών στο σπίτι του Ινδαρέ; Ευλόγως αναγκαία βία! Κουφάλα γλώσσα, για όλα βρίσκεις λύση!
Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι από τα καλύτερα και πιο κουλ παιδιά της πολιτικής, αποφάνθηκε ο Πέτρος Κωστόπουλος! Και στο καπάκι, ο ίδιος ο Λοβέρδος να λέει πως δεν τον έχει κοιτάξει κανείς στα μάτια και να του πει ότι είναι δεξιός! Να κανονίσουμε ένα ραντεβού, Ανδρέα μου;
Και μιας και κάνουμε πέρασμα από ΚΙΝΑΛ μεριά, εκείνη η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ πού έχει εξαφανιστεί; Μου λείπει…
Αυτοί που διαπιστώνουν αύξηση της βίας, γιατί άραγε δεν διαπιστώνουν και αύξηση της φτώχειας;
Κράζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου (που την έχει ξεχάσει μέχρι και η Πλεύση Ελευθερίας) τον Αλέξη Τσίπρα; Πέντε μέρες σερί στις πρώτες ειδήσεις. Κράζει ο Σαμαράς τον Μητσοτάκη; Σφοδρή κριτική του τέως πρωθυπουργού στον ΣΥΡΙΖΑ για τη «σκευωρία Novartis»!
Για να μην τα λέω εγώ, δείτε εδώ σε ποιανού χέρια έχει αφεθεί η ανάπτυξη της χώρας και ’σεις απλά… κάντε τον σταυρό σας!
Τι είναι τούτη, ρε! Την ώρα που ο Σταμάτης Κραουνάκης καταθέτει στην εκπομπή Στα τραγουδια λέμε Ναι μια συγκλονιστική ερμηνεία του τραγουδιού του Χρήστου Λεοντή, Άσπρο μου ρόδο, η παρουσιάστρια Ναταλία Δραγούμη αντί να καθίσει και να ακούσει με προσοχή και ευλάβεια, είναι με ένα κινητό στα χέρια και τραβάει βίντεο. Αν τώρα τη πω μαλάκω, θα με πείτε… Κιμούλη;
Ο άλλος (και μάλιστα από την Εφημερίδα των Συντακτών) για να επαινέσει τη Σοφία Μπεκατώρου γράφει… είχε αντρίκεια στάση!
Α, ναι, είχαμε και τη Λένα Αξιόγλου από τη Λάρισα που, εκτός από δικηγόρος, εκτός από υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία, είναι και πρόεδρος του σωματείου Κατά της γυναικείας κακοποίησης. Τι βγήκε και είπε; Οι κυρίες, αν δεν έχουν ευαρέσκεια, δεν μπαίνουν ποτέ στα δωμάτια μοναχικών ανδρών. Και ως κυρία η ίδια, φροντίζει ανάλογα και την αισθητική της:
Απόσπασμα από ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας: Η παιδεία αποτελεί σημαντικό ρόλο για μια κοινωνία, πράγμα το οποίο βλέπουμε μέσω των μεταρρυθμίσεων για την βέλτιστη εκπαίδευση. Μεταρρυθμιστές που δεν μπορούν να συντάξουν μια πρόταση!
Σας προετοιμάζω: σε περιπτώσεις που πίσω από εγκληματικές πράξεις βρίσκονται Έλληνες κακοποιοί, πολύ πιθανόν να ακούσετε από τα δελτία ειδήσεων ότι οι Έλληνες δράστες φέρθηκαν σαν αλλοδαποί.
Για ένα πράγμα προσεύχομαι και παρακαλάω αυτές τις ημέρες: να φτάσει μέχρι τέλος ο Αλέξης Τσίπρας αυτή την ιστορία με τον Κουρτάκη και τον Παπαχρήστο. Μπας και σφίξουν οι κώλοι και αρχίσουν σιγά-σιγά να μαζεύονται τα θρασίμια.
Και επειδή έβαλα στο στόμα μου το όνομα του Κουρτάκη, πάρτε ένα δείγμα του δημοσιογραφικού πολιτισμού που τον διακρίνει…
Πάμε τώρα να πάρουμε και μία «γεύση» από τα ηρωικά του Έθνους, καθότι και το πακετάκι που περιμένω από τη Γιάννα Αγγελοπούλου και την Επιτροπή για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Σήμερα, μία σύνοψη των όσων καταγράφονται στο βιβλίο του Κωστή Παπαγιώργη, Τα Καπάκια.
«Τα καπάκια, οι μυστικές συμφωνίες των οπλαρχηγών της Ρούμελης με τους Τούρκους, θεωρούνταν γενικά εθνοφελή στρατηγήματα. Όποιος έβαζε καπάκι ή ψευτο-κάπακο επέβαλε ανακωχή, έσωζε πληθυσμούς από τη σφαγή και τη λεηλασία και συνάμα κέρδιζε πολύτιμο χρόνο. Σε παρόμοιες συμφωνίες κατέφυγαν ο Βαρνακιώτης, ο Ίσκος, ο Γώγος Μπακόλας, ο Ράγκος, ο Βαλτινός, ο Στορνάρης, ο Σαφάκας, ο Καραϊσκάκης και βέβαια ο Ανδρούτσος. Ήταν δηλαδή μια χερσοελλαδίτικη τακτική, γνωστή σε όλους και αποδεκτή. Ωστόσο, η έλευση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και η δυναμική εμπλοκή του στον ξεσηκωμό της Δυτικής Ελλάδας κατέστησε τα καπάκια πέτρα σκανδάλου και πανίσχυρο πολιτικό επιχείρημα με πρόσχημα τις επαφές με τον εχθρό, ο ετερόχθων φαναριώτης είχε την ευχέρεια να διαχωρίζει τους καπετάνιους σε «πατριώτες» και «προδότες» ανάλογα με την τροπή των πραγμάτων και τις ατομικές του επιδιώξεις. Οι αληπασαλήδες ήρθαν σε δεινή ρήξη με τον ποστέλνικο. Έτσι ο Βαρνακιώτης εξοβελίστηκε, ο Μπακόλας πέρασε στο στρατόπεδο των Τούρκων, ο Καραϊσκάκης δικάστηκε ως προδότης, ενώ ο Ανδρούτσος είχε το οικτρό τέλος που ξέρουμε…».
Αποχωρώ με δύο διαλόγους που δεν είδαν ακόμη το φως της δημοσιότητας…
– Θέλω 3 κουτιά Ζάναξ.
– Απαιτείται συνταγή, έχετε;
– Έχω το πιστοποιητικό γάμου.
– Μας κάνει!
– Γεια σας, συγχαρητήρια για την εκπομπή σας, σας παίρνω από απόκρυψη.
– Τα φιλιά μας στη μαγευτική Απόκρυψη.
Και τα δικά μου από το συναρπαστικό… facebook!