Τριπλή τραγωδία

Δυστυχώς οδηγούμαστε σε σκέψεις και προτάσεις που δεν περιποιούν τιμή για το κύρος της και κυρίως για τη χώρα μας...


 

Tου Δημήτρη Εμμανουηλίδη

 


Στις μέρες μας η χώρα βιώνει μια τραγική τριλογία. Πρώτη τραγωδία τα συμβαίνοντα τούτες τις μέρες στις Βρυξέλλες με πρωταγωνίστρια την Ελληνίδα Αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το Qatar-Gate στο οποίο δυστυχώς πρωταγωνιστεί είναι ένα ακόμη σκάνδαλο με συνέπεια το διεθνή διασυρμό της χώρας μας.

Το «Qatar παρά» που εξώθησε τη σύγχρονη Εύα στο σκάνδαλο, έρχεται σε απόλυτη αντιστοίχιση με το Σοφόκλειο «ουδέν γαρ ανθρώποισιν οίον άργυρος κακόν νόμισμ’έβλαστε» (γιατί κανένας θεσμός δεν φύτρωσε στους ανθρώπους τόσο καταστροφικός όσο το χρήμα). Μόνο που οι ευθύνες δεν πρέπει να επιρρίπτονται στο χρήμα, αλλά στην έλλειψη ηθικού αντίβαρου στο να αντισταθεί κανείς στις προκλήσεις που αυτό γεννά. Είναι κρίμα μέσα από απύθμενη ματαιοδοξία να οδηγείται από τα έδρανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα κελιά των Βελγικών φυλακών.

Ως επιμύθιο συνάγεται ότι η χρηστή διαχείριση της εξουσίας είναι ίσως από τα πιο απαιτητικά αγωνίσματα, καθώς καλείσαι μέσα από το ηθικό σου οπλοστάσιο ν’ αντιπαλέψεις τις βουλιμικές προκλήσεις.

Η Δεύτερη τραγωδία έχει ως θέμα τις υποκλοπές. Τις υποκλοπές στις οποίες καταφεύγουν οι ηγεμόνες με εφιαλτικά υψηλό δείκτη ανασφάλειας. Καθώς έχουν επίγνωση του ελλείμματός τους καταφεύγουν στην προσφιλή τους τακτική να βλέπουν γύρω τους παντού υπόπτους. Όχι μόνο στους αντιπάλους τους, αλλά κυρίως στους ανθρώπους του στενού περιβάλλοντός τους. Κι αυτό γιατί ξέρουν ότι αυτοί γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους την ανεπάρκειά τους.

Μην έχοντας τη δύναμη οι ίδιοι να την ομολογήσουν, προσπαθούν με κάθε γελοίο τρόπο να την καλύψουν. Άλλοτε με χρηματισμό αυλοκολάκων για να φιλοτεχνήσουν ένα πρόσωπο σύγχρονου Μεσσία, άλλοτε προστατεύοντας την κούφια ύπαρξή τους, μεταφορτώνοντας τις καταστροφικές για την κοινωνία πολιτικές αποφάσεις τους στους συνεργάτες τους και άλλοτε καταφεύγοντας στον ηλεκτρονικό χαφιεδισμό τύπου Ρredator. Κι όταν πιάνονται με τον κοριό στο αφτί προσπαθούν -αυτογελοιοποιούμενοι και συμπαρασύροντας το πολιτικό τσούρμο τους ως καπετάνιοι της συμφοράς- μάταια να διασωθούν.

Η αυτογελοιοποίηση είναι η τερματική στάση των βλακών και των δειλών. Σ’ αυτήν τη στάση βρίσκονται τώρα, όσοι προσπαθούν, στο όζον θέμα των υποκλοπών και της απέλπιδας προσπάθειάς τους να συγκαλύψουν το σκάνδαλο, να πείσουν κάθε εχέφρονα πως αυτό που ζει δεν είναι αυτό που νομίζει.

Μ’ άλλα λόγια θέλουν να μετατρέψουν την κοινωνία μας σε κοινωνία κερασφόρων που πρέπει οπωσδήποτε να πεισθούν ότι αυτό που υφίστανται δεν έχει σχέση με τη μοιχεία…

Το ίδιο βαρύ νέφος σκιάζει την κοινωνία μας με την τρίτη τραγωδία. Η αναφορά μας στον ελεγχόμενο ρόλο της αδέκαστης κατά τα άλλα δικαιοσύνης.

Πώς να δικαιολογήσει κανείς το γεγονός ότι κανένα από τα σκάνδαλα, που σαν σαράκι κατατρώγουν το σώμα της κοινωνίας και της χώρας μας, δεν αναδείχθηκε και δεν βρήκε το δρόμο της κάθαρσης από τους λειτουργούς της Ελληνικής Δικαιοσύνης;

  • Το σκάνδαλο της Novartis αποκαλύφθηκε από τις ΗΠΑ.
  • Της Siemens από τη Γερμανία.
  • Το Qatar-Gate από τις Βρυξέλλες.
  • Το Predator από το Ευρωκοινοβούλιο.

Πώς να δικαιολογήσει κανείς την ατιμωρησία των πρωταγωνιστών της Siemens που οδηγήθηκε τελικά στην παραγραφή εξαιτίας της εικοσάχρονης κωλυσιεργίας των λειτουργών της;

Πώς να δικαιολογήσει κανείς την πεντάμηνη καθυστέρηση της εισαγγελικής παραγγελίας στην αναζήτηση στοιχείων από έρευνα στα σπίτια και τις εταιρείες που έχουν σχέση με το παράνομο λογισμικό; Άραγε πέντε μήνες χρειάζονταν για να αποκρυβεί το ενοχοποιητικό υλικό; Πώς μπορεί να εξισωθεί η πρακτική της πεντάμηνης καθυστέρησης με την αστραπιαία αντίδραση των δικαστικών λειτουργών του Βελγίου στην υπόθεση του Qatar-Gate;

Γιατί πρέπει να ξεχάσουμε πως την ίδια τακτική της εγκληματικής καθυστέρησης υιοθέτησε η δικαιοσύνη στην περίπτωση του Λιγνάδη;

Ποιος μπορεί να αποδεχτεί ότι η ύπαρξη αδιευκρίνιστων ποσών σε λογαριασμούς κυβερνητικών στελεχών οδήγησαν τους δικαστικούς λειτουργούς στην αρχειοθέτηση την ίδια ώρα που στις Βρυξέλλες οδήγησαν διακεκριμένα πολιτικά πρόσωπα στα κρατητήρια;

Ίσως θα έπρεπε κατά την πρακτική μετάκλησης Ευρωπαίων διαιτητών για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες να υιοθετήσουμε το ανάλογο με την μετάκληση Ευρωπαίων δικαστών για την αποτελεσματική άσκηση της δικαιοσύνης.

Δυστυχώς οδηγούμαστε σε σκέψεις και προτάσεις που δεν περιποιούν τιμή για το κύρος της και κυρίως για τη χώρα μας.

Ο Αριστοτέλης στην Ποιητική του αναφέρει ότι μέσα από τα δρώμενα της τραγωδίας περαίνεται η των τοιούτων παθημάτων κάθαρσις, δηλαδή δίνεται λύτρωση στα τέτοιας λογής παθήματα.

Ο σύγχρονος τραγωδός που καλείται να επιφέρει την κάθαρση αυτών των παθημάτων είναι ο Λαός. Αυτός με την ετυμηγορία του και τον κυρίαρχο ρόλο του μπορεί να επιφέρει την κάθαρση σ’ όλα αυτά τα παθήματα που υπομένει.

Πρωτίστως στα παθήματα που έκαναν το βίο του στην καθημερινότητά του, αβίωτο.


Ο Δημήτρης Εμμανουηλίδης είναι τ. βουλευτής Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ