Του Αλέξη Γούλα
Οι εκλογές κοντεύουν και οι συζητήσεις πολλές. Ίσως από διαστροφή. Προτιμώ για συνομιλητές παιδιά που πρωτοψηφίζουν ή που έχουν ψηφίσει μια δυο φορές. Τα ρωτάω αν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν, με ποια κριτήρια έχουν πάρει ή θα πάρουν τις αποφάσεις τους και, τέλος, αν είναι σίγουρα για τις επιλογές τους.
Τα αποτελέσματα των διαλόγων έχουν τεράστια αξία. Τα παιδιά έχουν μεγάλα κενά σχετικά με το πώς λειτουργεί η δημοκρατία μας. Ρωτώ αν υπάρχει σχετικό μάθημα, κάτι σαν την αγωγή του πολίτη που είχαμε εμείς κάποτε, και μου λένε πως δεν υπάρχει…
Επίσης, από τα σπίτια η πληροφόρηση είναι ελλιπής, κάτι που τα κάνει πραγματικά αβέβαια για το τι να ψηφίσουν. Θα μου πείτε, εδώ πολλοί μεγάλοι δεν ξέρουν τι να ψηφίσουν τα παιδιά θα ξέρουν;
Όσα σπουδάζουν και βρέθηκαν σε φοιτητικά κομματικά γκισέ, ίσως είναι περισσότερο κατασταλαγμένα. Όσα δεν συχνάζουν ούτε εκεί, σίγουρα μπορεί και να απέχουν.
Πολλά ρωτούν εμένα τι θα ψηφίσω. Εκεί αρχίζει η κουβέντα.
Τους λέω πως ψάχνω πάντα κάποιους που να είναι ηθικοί. Να μην έχουν κλέψει, ρε παιδί μου.
Να είναι παρόντες στα προβλήματα του τόπου μας κι όχι μόνο να σκέφτονται την πάρτη τους.
Να έχουν δουλέψει στη ζωή τους. Πολύ και πετυχημένα.
Να μην είναι ετερόφωτοι· μπροστινοί κάποιων μεγάλων, που να ψηφίζουν γι’ αυτούς.
Να είναι Πατριώτες. Δηλαδή να αγαπούν την Ελλάδα και να μην ντρέπονται να την υποστηρίζουν παντού και πάντα. Έστω κι αν πρέπει να συγκρούονται με τους αρχηγούς τους.
Τέλος, να μην είναι αιώνιοι. Με ενοχλούν απίστευτα οι δεινόσαυροι. Όταν εκλέγεσαι πολλές φορές, χάνεις τη φλόγα. Αυτήν τη φλόγα που οδηγεί κάποιον να είναι παραγωγικός και χρήσιμος για τον τόπο και τη χώρα του.
Αυτό που μου λένε πειράζοντάς με, είναι πως αν υπάρχει κάποιος με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, να τους πω ποιος είναι για να τον ψηφίσουν κι αυτά!
Η απάντηση είναι πως φυσικά και υπάρχουν, αλλά χρειάζεται καλό ψάξιμο, μακριά από τηλεοράσεις και προεκλογικές διαφημίσεις. Εννοείται πως δεν δίνω «λύσεις».
Πριν κλείσω, να επαναφέρω μια παλιά μου πρόταση προς την πολιτεία. Ίσως κάποιος από τους «μεγάλους» της περιοχής μας τη μεταφέρει εκεί που πρέπει.
Πιστεύω πως όλοι οι νέοι που ψηφίζουν για πρώτη φορά, θα έπρεπε να συμμετέχουν υποχρεωτικά στις εφορευτικές επιτροπές. Με Nόμο. Έτσι, θα παρακολουθούσαν την εκλογική διαδικασία από κοντά, κάτι πολύ καλό για τους ίδιους, αλλά θα λύναμε κιόλας το θέμα της απουσίας ανθρώπων για τις εφορευτικές επιτροπές.
Όσοι έχετε νέα παιδιά στα σπίτια σας, μιλήστε τους. Εξηγήστε τους. Κυρίως το πόση μεγάλη δύναμη έχει η ψήφος τους. Πόσο μεγάλη ευθύνη έχουν εκείνο το λεπτό πίσω από το παραβάν. Πρέπει να τα πείσουμε πως η αποχή είναι λάθος και πως μόνο με τη συμμετοχή κάποιος μπορεί να λέγεται ενεργός και υπεύθυνος πολίτης.