Τι ζούμε…

Αυτοί που μέχρι χθες ρωτούσαν γιατί οι πρόσφυγες δεν μένουν στις χώρες τους για να πολεμήσουν, τώρα το γύρισαν και ρωτάνε γιατί δεν φεύγουν οι άμαχοι από τη Γάζα...


 

Του Μπάμπη Γαμβρέλη

 


Ηβία των τρομοκρατών είναι γέννημα της βίας των εξουσιών. Των κρατικών εξουσιών. Αυτές τη θρέφουν, αυτές την αναπαράγουν, αυτές την εξελίσσουν και αυτές την εκμεταλλεύονται. Πολιτικά, κοινωνικά, στρατιωτικά και οικονομικά.

Η βία των τρομοκρατών «εμπνέεται» από το άδικο και τυφλώνεται από την εκδίκηση. Είναι άλογη και φανατική. Γι’ αυτό και απάνθρωπη. Νά γιατί οι τρομοκράτες δεν είναι επαναστάτες, αλλά τα υποχείρια αόρατων και σκοτεινών συμφερόντων. Και όταν αυτή η βία φτάσει στο σημείο να καμουφλαριστεί με θρησκευτικά παραληρήματα, η κατάληξη θα είναι αυτή που βιώνει σήμερα η πολύπαθη λωρίδα της Γάζας…

Το δίλημμα λοιπόν δεν είναι «ή με τη Χαμάς ή με το Ισραήλ»· δίλλημα υπάρχει μόνο όταν συγκρούονται αξίες, όταν στο επίκεντρο των μαχών βρίσκεται η προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας, η διαφύλαξη της ειρήνης, η συνύπαρξη, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα. Τότε (και μόνον τότε) αποκτούν νόημα και αξία οι θυσίες.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι η Χαμάς ήταν πολιτικό και στρατιωτικό κατασκεύασμα των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ, είναι άτοπο και υποκριτικό να επιλέγουμε «πλευρά». Ειδικά όταν οι εκατέρωθεν αγριότητες έχουν έναν και μοναδικό στόχο: να υποτάξουν την ανθρώπινη ελευθερία και να διαφεντέψουν εις βάρος οποιασδήποτε μειονότητας. Γι’ αυτό, ούτε με τη Χαμάς ούτε με το Ισραήλ.

Στο Lvov της Ουκρανίας, το μνημείο του Stepan Bandera, υπεύθυνου για τη γενοκτονία 250.000 Εβραίων στην Ουκρανία, φωταγωγήθηκε στα χρώματα της ισραηλινής σημαίας σε ένδειξη συμπαράστασης στο Ισραήλ. 

Επειδή όμως οι εξελίξεις τρέχουν, πάμε και στα δικά μας τα ολόφρεσκα και διασκεδαστικά, αρχής γενομένης με τις δηλώσεις… επιφανών ανδρών:

Κωστής Σιμιτσής: Γιατί θα ψηφίσω Χρήστο Μέτιο τη δεύτερη Κυριακή. Άστο, Κωστή, ξέρουμε…

Μίμης Χριστοφιλογιάννης: Ας δώσουμε την ευκαιρία στον φερέλπιδα οραματιστή Μάκη Παπαδόπουλο να μας υπηρετήσει. Όπα, Μίμη, εμ οραματιστής, εμ φερέλπιδας, εμ και υπηρέτης; Για ξαναπάρτο…

Μένανδρος Μαρινάκης: Μονόδρομος η στήριξη στον Μάκη Παπαδόπουλο παρά το ότι η Νέα Δημοκρατία δεν στηρίζει κάποιον υποψήφιο Δήμαρχο. Και τότε, βρε Μένανδρε, τι ρόλο έπαιζε η παρουσία του Μπάμπη του Δράκου στις συνάξεις και τις συγκεντρώσεις της παράταξης; Περαστικός;

Κώστας Παπακοσμάς: Ένα όμορφο ταξίδι συμμετοχής στην αυτοδιοίκηση συνεχίζεται. Μια ζωή… τουρ!

Τον είπε ο Μουριάδης τον Καλαντζή «γέρο» και ο Καλαντζής κατηγορεί τον Μουριάδη για ρατσισμό και τον καλεί να ανακαλέσει! Είναι να μην… ξεκουτιάνεις!

Καλέ, αν βγει ο Μουριάδης, βγαίνει και η Στέλλα; Κι ακόμη το σκέφτεστε;

Αναρωτιέμαι: σε ένα σοβαρό κόμμα της Αριστεράς, ποια θέση θα είχε η Τάνια Ελευθεριάδου; Ε ναι, πόσα άλλα να καταπιώ ο έρμος!

Από την άλλη, προσπαθώ να κατανοήσω την επίσημη θέση της Νομαρχιακής Επιτροπής Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ για τη μη στήριξη παράταξης και υποψηφίου Δημάρχου στον δεύτερο γύρο. Και λέω προσπαθώ, γιατί μέσα μου βουίζουν ακόμη τα… κεντροαριστερά κελεύσματα!

Αν υπάρχει ένας λόγος να πάω να ψηφίσω για την εκλογή Περιφερειάρχη, αυτός είναι μόνο η παρουσία-υποψηφιότητα του Μιχάλη Λυχούνα. Και τίποτε άλλο…

Τώρα που τα νεοδημοκρατικά ψηφοδέλτια σάρωσαν στις αυτοδιοικητικές εκλογές και στους νομούς της Θράκης, ακούσατε τίποτε για τον «ρόλο της μειονότητας»;

Για όσες και όσους δεν το γνωρίζουν, στον Δήμο Παγγαίου πρώτος σε σταυρούς εκλέχτηκε ο… δικός μας Μπέος.

Να ρωτήσω κάτι σε αυτούς και αυτές που βρίσκονται στις διοικήσεις των συλλόγων των γιατρών και των δικηγόρων: συμφωνούν με τον Μπέο ότι οι συνάδελφοί τους ήταν αυτοί που έφεραν τη χώρα σε αυτό το χάλι; Γιατί η σιωπή, στέλνει συνήθως μηνύματα ταύτισης.   

Έφυγαν οι υποψήφιοι και βγήκαν για βόλτα τα αγριογούρουνα μεταξύ Ζυγού και Κρυονερίου. Κάτι ξέρουν τα ζωντανά.

Με το αιτιολογικό ότι «όλοι είναι ίδιοι», το ΚΚΕ δίνει επίσημη γραμμή για «λευκό» στην δεύτερη Κυριακή. Την ίδια ώρα, το ΚΚΕ κατηγορεί όλους όσους επιλέγουν να ψηφίσουν λευκό σε δήμους που υπάρχει δικός του υποψήφιος στην δεύτερη Κυριακή.

Υπόθεση εργασίας: αν στη δεύτερη Κυριακή συγκρούονταν ο Μπέος με έναν υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ θα καλούσε τους ψηφοφόρους του να ρίξουν λευκό;

EΥΛΟΓΗCON

Απάντηση του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Δημήτρη Καιρίδη σε ερώτηση του (λέμε) δημοσιογράφου Γιώργου Κουβαρά, στην ΕΡΤ: Δεν έχω να πω τίποτε, τα είπατε όλα εσείς για μένα… Αυτά τα ωραία.

Σε ραδιοφωνική εκπομπή, ο Μάκης Βορίδης μιλάει για το… ακροδεξιό φαινόμενο. Πάμε άλλη μία: Σε ραδιοφωνική εκπομπή, ο Μάκης Βορίδης μιλάει για το… ακροδεξιό φαινόμενο!

Αυτοί που μέχρι χθες ρωτούσαν γιατί οι πρόσφυγες δεν μένουν στις χώρες τους για να πολεμήσουν, τώρα το γύρισαν και ρωτάνε γιατί δεν φεύγουν οι άμαχοι από τη Γάζα.

Ελάτε, δεν το πιστεύω! Ακυρώθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας ορισμένα από τα πρόστιμα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης για τον Κυριάκο Βελόπουλο; Απίστευτο;

Μέσα σε ένα 24ωρο, δύο δηλώσεις της γραμμής Ντόρας Μπακογιάννη:

  • Παύλος Μαρινάκης, κυβερνητικός εκπρόσωπος: Όσοι δήμαρχοι υπερασπίζονται την Παλαιστίνη δε μπορούν να διαχειριστούν χρήματα.
  • Άδωνις Γεωργιάδης: Θα κάνουμε τη ζωή του δήμαρχου Χαλανδρίου δύσκολη αν χάσουμε. Θα κινδυνεύουν τα έργα από το νέο ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης.

Κι αν ακόμη δεν έχετε καταλάβει σε ποια χώρα ζούμε, πάρτε ένα ολόφρεσκο δημοσίευμα… ανάπτυξης:

Το σίχαμα ο Βασίλης Χιώτης, διευθυντής μέχρι χθες του ΣΚΑΪ 100,3, με πρόσχημα τη στράτευση του Στέφανου Κασσελάκη στην Καλαμάτα, κάνει πλακίτσα από την εκπομπή του, λέγοντας και χαζογελώντας, βγάζουν καλά σύκα στην Καλαμάτα…

Το ότι μετά από λίγες ώρες προσπάθησε να τα «μαζέψει» ζητώντας συγνώμη, δεν τον κάνει λιγότερο σίχαμα. Μια ζωή τέτοιος ήταν. Εξ άλλου, αμέτρητες και οι κατά καιρούς «συγνώμες» του…

Στο Καματερό τρεισ ανήλικοι μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου βίασαν μία 13χρονη συμμαθήτριά τους, με έναν εξ αυτών να βιντεοσκοπεί την ειδεχθή πράξη. Μεμονωμένο ή όχι, το τραγικό συμβάν έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πιο σοκαριστικό τρόπο την επίδραση που ασκούν στους εφήβους και τους νέους τα είδη μουσικής και θεαμάτων που ακούν και παρακολουθούν καθημερινά στο ίντερνετ, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Και δεν είναι μόνον η Trap ή ο κάθε Andrew Tate αυτά που τους διαμορφώνουν και τους καθοδηγούν. Είναι πολύ πιο βαθιά η σήψη.    

Λίγο πιο εκεί από τη σήψη, η Ζήνα Κουτσελίνη από τα στούντιο του Star ρωτάει τον Αχιλλέα Μπέο: Ο Ρέμος θα έρθει τα Χριστούγεννα στον Βόλο; Θέλω την κόκκινη μοκέτα στρωμένη. Ξέρετε εσείς…

Και στο καπάκι, από τη δικιά του εκπομπή ο Νίκος Χατζηνικολάου: Για να δούμε τι λέει για την ομοφυλοφιλία ο κύριος Μπέος. Είναι σημαντικό να ακούγονται όλες οι απόψεις.

Ρεπόρτερ της ΕΡΤ σε απευθείας σύνδεση με τη Λάρισα: ο κύριος Αγοραστούς συσκέπτεται με τους στεγνούς του συνεργάτες.

Πάνε πολλά χρόνια τώρα που οι γελοιογραφίες του Χαντζόπουλου αποπνέουν πολιτική χυδαιότητα. Όταν όμως η αντιπαράθεση μαζί του γίνεται με τους δικούς του, χυδαίους όρους, τότε οι άλλοι… πολακίζουν.

Και επειδή πάντα θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις και μαζί ένα μικρό φωτάκι για να σε κάνει να αισιοδοξείς, δείτε το βραδινό δελτίο ειδήσεων του Kontra Channel με τον Πάνο Χαρίτο. Όαση ενημέρωσης.

Παντός καιρού…

Όταν έχει προηγηθεί το μας ενδιαφέρει η επικοινωνία και όχι η ουσία, ουδεμία έκπληξη δεν μπορεί να προκαλέσει το πάθημα δεν θα γίνει μάθημα. Κώστας Μπακογιάννης είναι αυτός.

Έχω και από Θεοδώρα Τζάκρη: Ο Κασσελάκης καθυβρίζεται περισσότερο εκ των έσω. Η υπομονή του ξεπερνά του Ιώβ στην κοιλιά του κήτους. Έχω ένσταση από Ιωνά…

Και μιας και αρχίσαμε να μαζευόμαστε σιγά σιγά στα σπίτια (το ακούς, αγάπη μου;), καιρός για αναγνώσεις θεάματα και ακροάσεις…

Διαβάζω:

Την ποιητική συλλογή της Ζαφειρίας Μολ Κανένα φτυάρι δεν έθαψε την Άνοιξη.

Τη συλλογή διηγημάτων του Κώστα Χατζηεμμανουήλ Η πέτρα και το αυγό.

Είδα:

Το Irrational Man του Woody Allen, με τους Joaquin Phoenix, Emma Stone και Parker Posey.

Το Mrs Lowry & Son του Adrian Noble με τις συγκλονιστικές ερμηνείες της Vanessa Redgrave και του Timothy Spall

Και μετά από πάρα πολλά χρόνια, το 1900 του Bernardo Bertolucci και το Fanny och Alexander του Ingmar Bergman, ζωντανά και ακμαία.

Άκουσα:

Έναν «άγνωστο» Βασίλη Παπακωνσταντίνου σε τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους του Θοδωρή Γραμμένου. Τα Χάρτινα δεσμά σαν μία αποκάλυψη.

Και είπαμε, Στέλλα…