Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα

Πρωτοσέλιδος τίτλος στην «Καθημερινή»: «Θα ζούμε 100 χρόνια, θα δουλεύουμε μέχρι τα 70». Για το 100 δεν το ρισκάρω, το 70 όμως το κόβω στανταράκι. Παίξτε υπεύθυνα!


 

Του Μπάμπη Γαμβρέλη

 


Καθίστε τώρα γιατί ένα μπουρδούκλωμα το έφαγα! Δηλαδή ο Μουριάδης συμφωνεί με το σύνθημα Κάτω τα χέρια από τη Στέγη, αλλά επειδή (κατά τα λεγόμενά του) ο πολιτισμός είναι το έργο που παράγει ένας Σύλλογος και όχι ένα κτίριο, τι μας μένει; Να μαζέψει η Στέγη τα πιάνα της, τα βιβλία της, τους πίνακές της, να ξηλώσει και το θεατράκι της και ας πάει στην ευχή του Θεού και της Παναγίας. Εν προκειμένω και του Δεσπότη. 

Δεν ξέρω, άλλα αν εγώ τύχαινε να ήμουν ο Πόντιος Πιλάτος, θα τις έσκιζα όλες μου τις περγαμηνές και θα παραδιδόμουν αμαχητί στον Θόδωρο. Πόσο πιο πολύ να νίψω τας χείρας μου πια.

Επειδή όμως θέλω να είμαι δίκαιος μαζί του, οφείλω να ενημερώσω το κοινό ότι μετά από ώριμη σκέψη, (ο Θόδωρος) παραδέχτηκε ότι το κτίριο της οδού Κύπρου χρήζει άμεσης ανακαίνισης. 

Και ρωτάω το απλό: ο Δήμος δεν θα μπορούσε να συνεισφέρει σε αυτή την ανακαίνιση; Και για να το «δέσω» με παλαιότερες εποχές, τα συνεργεία του Δήμου επί δημαρχίας Αθανασιάδη δεν ήταν εκείνα που μερίμνησαν για τη ριζική της ανακαίνιση στα τέλη της δεκαετίας του ’80, παραδίδοντάς τη πανέμορφη και λειτουργική; 

Θα μου πείτε, άλλοι καιροί, άλλα ήθη… Μαζί σας!

Και κάτι που «ξεφεύγει» από το πλαίσιο της Στέγης…

Ο Θόδωρος Μουριάδης, οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι, οι τεχνικοί σύμβουλοι του Δήμου, τι γνώμη έχουν για την «ύψωση» του κτιρίου της Στέγης; Συμφωνούν από διώροφο να μετατραπεί σε τριώροφο, αλλοιώνοντας την κτιριακή αισθητική της πιο εμβληματικής οδού της πόλης; Γνωρίζουν άραγε τη μεθόδευση των συζητήσεων στις κεντρικές υπηρεσίες; Βάζω δύσκολα;

Να ρωτήσω και κάτι άλλο, συνδυάζοντάς το με το «καλό γούστο» του Θόδωρου Μουριάδη: αλήθεια τώρα, Δήμαρχε, εσύ που είδες τα σχέδια του Κειμιλιαρχίου, ο νου σου δεν πήγε καθόλου προς εκείνον τον… Φαραώ;

Από τον Πιλάτο το ξεκίνησα, στον Φαραώ το κατέληξα. Αυτά παθαίνεις όταν σε εμπνέουν τα γεγονότα.    

Για να πάμε όμως και στις άλλες δημοτικές παρατάξεις…

Συγχωρήστε με, άλλα αν εξαιρέσω τη (δεδομένη) στάση της Λαϊκής Συσπείρωσης, την πιο τίμια θέση πήρε η παράταξη του Μάκη Παπαδόπουλου: δεν ξέρω, δεν απαντώ. Καθότι, ούτε ξέρει από πολιτισμό ούτε το «έχει» με τα κουλτουριάρικα. Οι υπόλοιποι όμως;

Ας πούμε ο κύριος Χρυσανίδης. Βλέπει έναν υποψήφιο του ψηφοδελτίου του (και συγκεκριμένα τον Κοσμά Χαρπαντίδη) να πρωτοστατεί με τεκμηριωμένες απόψεις στη διεκδίκηση της παραμονής της Στέγης στο κτίριο της οδού Κύπρου. Δεν θα έπρεπε να τον ακούσει και να τον συμβουλευτεί; Δεν θα έπρεπε να ανοίξει διάλογο μέσα στην ίδια του την παράταξη; Και ναι, μπορεί εκεί να υπάρχουν και υποψήφιοι που τάσσονται με την «άλλη πλευρά» (όπως για παράδειγμα η Σαπφώ Αγγελούδη), αλλά κάτι τέτοιο δεν θα ήταν γόνιμο και εποικοδομητικό; Δεν θα βοηθούσε στην τελική (ήξεις- αφήξεις) πρότασή του; 

Και ο Γιάννης Ερυφιλλίδης; Που οι μισοί του υποψήφιοί  έχουν ταχθεί εξ αρχής ενάντια στην έξωση και βρίσκονται συνεχώς στη πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα; Προς τι το δικό του «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε»;

Ωχ ναι, να μην ξεχάσω και την «ατάκα του μήνα», η οποία φυσικά ανήκει στην Αναστασία Ιωσηφίδου: αν αρχίσουμε να δίνουμε σε οποιονδήποτε χώρους θα πρέπει να το κάνουμε σε όλους! Άντε μετά να μην τη λατρέψεις. Τη Σάσα…

Είπα για «λατρείες» και ο αλγόριθμος μου έβγαλε… Center και ENA Channel!

Καλέ, τι αντικειμενική ενημέρωση είναι αυτή! Ακούσαμε (και σωστά) τις απόψεις του Μητροπολίτη, ακούσαμε (και σωστά) τις απόψεις του προέδρου της Στέγης και εκεί που είπαμε, ε, πού θα πάει, τώρα θα ακούσουμε και τις απόψεις της άλλης πλευράς, οι παρουσιαστές ανακοίνωσαν… διαφημίσεις! Ούτε συνεννοημένοι να ήταν. 

Καλά, ξέρω, από κάπου πρέπει να ζήσουν και αυτοί. Γι’ αυτό και εγώ τους συμπονώ και τους λατρεύω! Τους παρουσιαστές καλέ, ποιους δημοσιογράφους; 

Με καλούν από το κοντρόλ ότι πρέπει να πάμε και εμείς σε διαφημίσεις…

Θα τα μάθατε. Ο Αρχέλαος Γρανάς στο «τιμόνι» του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας. Εγώ αγαπάω Αρχέλαο. Δεν ξέρω αν αυτό βοηθάει και για το… τιμόνι!

Ξυπνάς ένα ωραίο πρωινό και διαβάζεις ότι η «είσοδος» ιδιώτη στην Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου είναι πλέον μονόδρομος! Σας το είπα και την προηγούμενη φορά, αλλά εσείς με είπατε υπερβολικό. Αυτοί σε λίγο θα κάνουν και ιδιωτικά δημαρχεία.      

Μάρκος Δέμπας: Μας ανησυχούν ιδιαίτερα η ακρίβεια και ο πληθωρισμός. Να φανταστώ ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια. Από την ανησυχία…

Συγνώμη τώρα, η είδηση είναι ότι το πλοίο που χτυπήθηκε στη Μαύρη Θάλασσα ανήκει σε Δραμινό εφοπλιστή ή ότι Δράμα έχει εφοπλιστή;! Όχι, πείτε μου.

Μήπως μετά από όλα αυτά που έγιναν γνωστά για την απόφαση-εξπρές της απελθούσας διοίκησης της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας και Θράκης, για να στηθεί μονάδα φωτοβολταϊκών στη Λεκάνη, να αρχίσουν κάποιοι να έχουν τον νου τους για τίποτε… πυρκαγιές;  

Come back! Ο Μακάριος Λαζαρίδης πήρε κεφάλι από την Αγγελική Δεληκάρη σε κυκλοφορία δελτίων Τύπου! Μπήκαμε σε κανονικότητα.

Να ρωτήσω… Οι δικοί μας κυβερνητικοί βουλευτές τι αποκόμισαν από το κομματικό «φροντιστήριο» για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών; Θα ψηφίσουν; Δεν θα ψηφίσουν; Γιατί μας κρατούν σε αγωνία;  

Τέταρτη ημέρα στον «αέρα» του facebook η κοινοποίηση από τον Κωστή Σιμιτσή των δηλώσεων του προέδρου του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Βαγγέλη Καμπουρίδη. Ήδη μετράω ένα Like!

Κωστή μου, επειδή συχνά πυκνά κοινοποιείς και τα κείμενα του Αντώνη και του Κωνσταντίνου Κούφαλη, για να σε ρωτήσω κάτι: γνωρίζεις ότι οι δυο τους συνυπογράφουν το κείμενο προς την υπουργό Πολιτισμού, ζητώντας την παρέμβασή της για να παραμείνει η Στέγη στον χώρο της; Κι αν ναι, τελικά με ποιους είσαι, βρε Κωστή; Με τον Αντώνη και τον Κωνσταντίνο ή με τον Βαγγέλη; Μη με αποπροσανατολίζεις άλλο!   

Η ελληνική σημαία από ελιές και λάδι Καλαμάτας. Τη λιγουρεύεστε, Ελληναράδες μου;

Άκουσα ότι πριν «στεφθεί» νέος αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας ο Δημήτριος Μάλλιος, ήταν υπεύθυνος του Τμήματος Εξωτερικών Κινδύνων. Και χωρίς να το καταλάβω, το μυαλό μου πήγε κατευθείαν σε εκείνους τους νεοναζί Κροάτες που διέσχισαν τη μισή Ελλάδα για να φτάσουν ανενόχλητοι στην Αθήνα και να σκοτώσουν έναν οπαδό της ΑΕΚ. Αλλά ναι, αυτά γίνονται. Όπως και οι προαγωγές!

Μάλλιος, ε; Κοίτα να δεις τώρα…

Όπως μας πληροφορεί ο αστυνομικός συντάκτης του ΣΚΑΪ, η ΓΑΔΑ ξέρει κάθε λεπτομέρεια για τους μαφιόζους. Απλά τυγχάνει να είναι και… πτώματα. Οπότε, άκυρες οι συλλήψεις και οι παραπομπές. Ξεκούραστα πράγματα.

Πρωτοσέλιδος τίτλος στην Καθημερινή: Θα ζούμε 100 χρόνια, θα δουλεύουμε μέχρι τα 70. Για το 100 δεν το ρισκάρω, το 70 όμως το κόβω στανταράκι. Παίξτε υπεύθυνα! 

Επανεξετάζει τη στάση του για τα ομόφυλα ζευγάρια ο Μάκης Βορίδης. Νταηλίκια τέλος. Συμβαίνει τακτικά αυτό με τους φασίστες.

Σπάει την κομματική πειθαρχία του ΚΚΕ η Σεμίνα Διγενή και δηλώνει ότι είναι υπέρ του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Αρχίσαμε τους… οπορτουνισμούς!

Στη ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ το μεγάλο έργο για το Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων στο λιμάνι του Πειραιά. Περιμένατε κάτι άλλο;

Ακολουθούν θέσεις και προτάσεις που θα βελτιώσουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας…

Επίσημα στοιχεία από τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Κρήτης: περικοπή χρηματοδότησης 568, 62%, μείωση διδακτικού προσωπικού 22,71%, αύξηση εισακτέων 39,78%. Ρίχ’ το, Ηλία! 

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αθηνά Λινού προς τον Άδωνη Γεωργιάδη: Εύχομαι να είναι επιτυχής η θητεία σας στο Υπουργείο Υγείας, όπως είναι πάντα βέβαια. Τα απόνερα των Σπετσών.

Ακολουθούν μουσικές προτάσεις για τη βελτίωση των συνθηκών νοσηλείας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας…:  

Καριέρα δεν κάνεις με τα ΝΑΙ, καριέρα κάνεις με τα ΟΧΙ. Ο Γιώργος Νταλάρας στα καλύτερά του!

Στην ΕΡΤNEWS και στην εκπομπή Επίλογος που επιμελείται και παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Απόστολος Μαγγηριάδης, εμφανίζεται κάποιος συγγραφέας Ρόμπιν Σάρμα για να μοιραστεί μαζί μας τις γνώσεις του σε θέματα αυτοβελτίωσης. Τσίτωσε ο Κοέλιο. 

Επίσης, ο εν λόγω συγγραφέας είναι ειδικός και σε θέματα ηγεσίας. Τι; Τσίτωσε και ο Στέλιος Ράμφος; Πάρ’ το πάνω σου, Βικούλα Φλέσσα.

Σε ποιον δεν άρεσε η τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου; Στον Θάνο Τζήμερο! Άλλος ένας σοβαρός λόγος να λατρέψεις το Poor Things.

Εκτός όμως από το Poor Things, δείτε:

Το έπος του Μάρτιν Σκορσέζε Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού, το Οπενχάιμερ του Κρίστοφερ Νόλαν και τα Πεσμένα φύλλα του Άκι Καουρισμάκι. 

Και είπαμε, δεν παραδινόμαστε…