Του Μπάμπη Γαμβρέλη
Όχι, ούτε μάντης είμαι ούτε προφήτης, αλλά μία παρέμβαση του Κωστή Σιμιτσή για τα γεγονότα και τις αντιδράσεις που προέκυψαν με αφορμή την προβολή της ταινίας Αδέσποτα κορμιά, την είχα… σιγουράκι.
Βέβαια, και με δεδομένο ότι ο Κωστής δεν ήταν ποτέ των… συγκρούσεων, αυτό που «έβλεπα να έρχεται» από τη μεριά του ήταν μία ήπια και στρογγυλεμένη κριτική για τους τρόπους και τις συμπεριφορές των καθ’ ημάς «πιστών».
Έπεσα έξω. Τον πρώην Δήμαρχο ουδόλως τον νοιάζουν και τον απασχολούν οι ακροδεξιές εκρήξεις του «χριστεπώνυμου» πλήθους. Αντιθέτως. Εκείνο που τον «καίει» και τον «τρώει» είναι τι είχε συμβεί στο μακρινό 2011! Και καθότι μέλος του γνωστού κλαμπ των ακροκεντρώων ισαποστάκηδων, βρίσκει κατευθείαν τρόπο να εξισώσει τους χριστιανοταλιμπάν με τους αριστερούς (του ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως, βεβαίως). Με ποιο παράδειγμα; Δώστε βάση και προσοχή και επανερχόμαστε. Έχει ψωμί το στόρι…
…(Θυμήθηκα) τη διαδήλωση που έγινε το μακρινό 2011 έξω από το Όσκαρ εναντίον των μεταδόσεων έργων όπερας. Πραγματικά, υπάρχουν ομοιότητες, υπάρχουν όμως και διαφορές. Διαδήλωσαν τότε κάποια νεαρά άγνωστα πρόσωπα, ίσως φοιτητές, ίσως μαθητές φερμένοι από αλλού.
Ήταν ένας συνδυασμός επίδειξης εχθροπάθειας και πολιτικής εκμετάλλευσης, άλλωστε υπήρχαν και πανό μιας συνιστώσας του Σύριζα. Το βασικό σύνθημα ήταν «Δεν Σε Θέλει ο Λαός, Ουστ», μια πρώιμη εκδήλωση του εκτσογλανισμού της κοινωνίας που επιχειρούσε ο Σύριζα εναντίον δημάρχων και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Εκδηλώθηκε μίσος προς μια μορφή τέχνης στο όνομα του λαού και των παραδόσεών του, στις οποίες δήθεν δεν χωράει η ευρωπαϊκή τέχνη, που άλλοτε είναι αριστοκρατική και άλλοτε εκφυλισμένη. Το υποστήριξε λίγες μέρες μετά σε ραδιοφωνική του συνέντευξη πολύ υψηλά ιστάμενο στέλεχος αντιφάσκοντας προς την οικογενειακή του σχέση με παρόμοιες μορφές τέχνης.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, στο 2011. Η χώρα ζει στη δίνη και τον ορυμαγδό των μνημονίων, η ανεργία καλπάζει και απειλεί, τα μαγαζιά έρημα και κλειστά σαπίζουν στη σκοτεινιά των άδειων δρόμων, οι δημόσιες δομές και υπηρεσίες καταρρέουν η μία μετά την άλλη: ένας κοινωνικός εφιάλτης που έρχεται να γκρεμίσει και την τελευταία ψευδαίσθηση από την προηγηθείσα «εθνική μας φενάκη».
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και τις πλατείες φορτωμένος θυμό και αγανάκτηση, ψάχνοντας να πιαστεί από μία καινούρια «συνείδηση»· να φτιάξει ένα άλλο όραμα, μία δική του ταυτότητα. Το «αύριο» μοιάζει να μην μπορεί να περιμένει…
Η Αριστερά, ένθεν κακείθεν των ρευμάτων της, θα κληθεί να δοκιμαστεί σε πρωτόγνωρα μονοπάτια. Αυτό που κάποτε διαχειριζόταν θεωρητικά και «εξ αποστάσεως», τώρα είναι αναγκασμένη να το υπερασπιστεί εκ των έσω. Η ησυχία της ιδεολογικής ουτοπίας θα διαταραχθεί από την ανάγκη της πράξης. Και κάπως έτσι, η πλατεία Καπνεργάτη γίνεται το «ορμητήριο» μιας νέας ελπίδας. Άλλοτε με σύνεση, προβληματισμό και περίσκεψη, άλλοτε με υπερβολές και γραφικότητες, αλλά πάνω απ’ όλα με την αλήθεια και τη γνησιότητα ενός «κινήματος από τα κάτω», απαλλαγμένο από ταμπέλες και καθοδηγήσεις. Πράγματα γνωστά και αναλόγως εκτιμούμενα.
Πάμε όμως τώρα να «κολλήσουμε» το αφήγημα του Κωστή Σιμιτσή με τα γεγονότα εκείνων των ημερών. Σε «φάση» απόλυτης χαλαρότητας και μειωμένης ενσυναίσθησης, ο Δήμος Καβάλας ανακοινώνει τη συνεργασία του με τον Όμιλο του Αnt1, αναλαμβάνοντας τη μετάδοση σε απευθείας σύνδεση, της παράστασης της Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης στον κινηματογράφο Όσκαρ.
Σε άλλες συνθήκες, μία τέτοια είδηση θα ήταν απολύτως καλοδεχούμενη και θα τύχαινε του ενδιαφέροντος και της αποδοχής ενός ευρύτερου (και όχι μόνο «μυημένου») κοινού. Μόνον που καμιά φορά τα φέρνει έτσι η ζωή που οι επιλογές και οι προτάσεις μας είναι αναγκασμένες να προσαρμοστούν με το timing της στιγμής. Και να συμβαδίσουν αναλόγως.
Όταν ο «έξω κόσμος» βιώνει την αγωνία της επιβίωσης, οι θεσμικοί του εκπρόσωποι οφείλουν να σταθούν στο πλευρό του και να πράττουν από κοινού. Ακόμη και σε μία προβολή Όπερας.
Και δείτε τώρα πού «φαλτσάρει» η μνήμη του Κωστή Σιμιτσή…
Όταν έγινε γνωστή η συγκεκριμένη εκδήλωση, προτάθηκε από τη μία επιτροπή των πολιτών που συμμετείχαν ενεργά στις κινητοποιήσεις, η προβολή της Όπερας να γίνει στην πλατεία Καπνεργάτη. Κάτι που, εκτός από το στοιχείο της συμπαράστασης, θα αποτελούσε λόγο και αφορμή να «απλωθεί» σε ευρύτερο κοινό και ακροατήριο ένα καλλιτεχνικό γεγονός που (μας αρέσει δεν μας αρέσει) θεωρείται «κλειστό» και ελιτίστικο.
Η άρνηση της Δημοτικής Αρχής (και του Κωστή Σιμιτσή προσωπικά) να αποδεχθεί τη συγκεκριμένη πρόταση, όχι μόνον τον είχε εκθέσει πολιτικά άλλα έρχεται, ακόμη και σήμερα, να ακυρώσει πλήρως την αναφορά του περί εκδηλώσεων μίσους προς μία μορφή τέχνης. Για να μην πιαστούμε με τα περί… εκτσογλανισμού.
Δεν ξέρω αν το έχουμε καταλάβει, αλλά η τακτική του πρώην Δημάρχου να «κουμπώσει» τα γεγονότα εκείνης της περιόδου με αυτά των φανατικών «χριστιανών» του συλλόγου της Αγίας Εμμέλειας τού επιτρέπει να μην πάρει καμία θέση για τις μεσαιωνικές πρακτικές τους. Και κάπως έτσι να τη βγάζει στον «πολιτικό αφρό». Όπως το συνήθιζε και όπως το συνηθίζει.
Προς επιβεβαίωση τούτου, αναφέρω μόνο τη στάση που τηρεί μέχρι σήμερα στο θέμα της έξωσης του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών από την Ιερά Μητρόπολη ΦΝΘ. Τα υπόλοιπα τα αφήνω στην κρίση σας…
…και το χαλαρώνω ποδοσφαιροθρησκευτικά:
Έχοντας ήδη λεηλατηθεί όλοι οι παραθαλάσσιοι τόποι και οικισμοί της Θάσου από τις καταπατήσεις, τις αυθαιρεσίες, την ασχήμια και την τουριστική ασυδοσία, σειρά στο έγκλημα παίρνουν τώρα και τα ορεινά χωριά του νησιού. Σπίτια προκάτ από σίδερα, γυψοσανίδες και λαμαρίνες υψώνονται παντού, κατακρεουργώντας αξίες και παραδόσεις εκατονταετιών. Η σιωπή και η ανοχή των αρμόδιων φορέων και ανθρώπων του Δήμου (μάζα αδαών και αμόρφωτων) απλά συντηρεί και επαυξάνει τη νεο-εφορμούσα βαρβαρότητα. Πόσο λίγοι και πόσο επικίνδυνοι, τελικά!
Όπα λίγο τώρα γιατί αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση: ένα διήμερο εκδηλώσεων δρόμου για παιδιά και εφήβους (κοινώς, τρέχα γύρευε) κοστίζει 50.000 ευρώ; Και άντε, πες ότι τα χρήματα από τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα και τα Πράσινα Ταμεία (εκεί να δείτε φαγοπότια) τα μοιράστηκαν 3 δήμοι στην Ελλάδα. Τι προκύπτει; 50.000 δια του 3 ίσον 16.666 ευρώ για δύο ημέρες παιχνίδια και μουσικούλες. Το λες και… σατανικό.
Γράψτε το! Η Αγγελική Δεληκάρη θα τον φάει λάχανο τον Μακάριο! Μόλις τώρα μαθαίνω ότι έγινε και επίτιμο μέλος του Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού. Ναι, όπως ακριβώς το διαβάσατε: του Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού!
Παράλληλα, η Αγγελική δεν έχει αφήσει υπουργείο για υπουργείο που να μην το έχει επισκεφθεί. Και επειδή θέλω να είμαι δίκαιος μαζί της, έχει… φωτογένεια!
Και μιας και το πιάσαμε με τα… ενσταντανέ. Πολύ μου άρεσε η προεκλογική φωτογραφία του υποψηφίου για τη θέση του προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου Γιάννη Σαρρή με τα μέλη που συμμετέχουν στον συνδυασμό του. Όλοι οι άνδρες μπροστά και οι γυναίκες πίσω! Παραδοσιακά πράγματα!
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου της Καβάλας, η ανεπάρκεια του ΕΣΥ να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της κοινωνίας είναι επικίνδυνα κρίσιμη. Προσέξτε, του ΕΣΥ, όχι της κυβέρνησης.
Όχι, η είδηση δεν είναι ότι μία παρέα από τη Δράμα κατέπλευσε με κανό στη βραχονησίδα Ξιφιός που βρίσκεται ανοιχτά της Νέας Ηρακλείτσας για να υψώσει την ελληνική σημαία τιμώντας την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Η είδηση είναι ότι Δραμινοί ανέβηκαν σε κανό!
Το ότι αυτή η υπερ-πατριωτική παρέα των Δραμινών μοιάζει να συγγενεύει αρκετά με τα σινάφια των Κασιδιαρέων και των Παναγιώταρων, είναι κάτι που θα πρέπει να μας νοιάζει και να μας απασχολεί;
Ουφ, κουράστηκα, πάμε για άλλη μία χαλάρωση…
Ρωτάτε γιατί ψηφίστηκε η διάταξη που εξαιρεί τα τιμαλφή από τα Πόθεν Έσχες; Μα, γιατί οι μίζες δεν δίνονται διατραπεζικά. Πόσο πιο ταλιράκια να μας το κάνουν;!
Παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ, μου σφηνώθηκε στο μυαλό μια παλιά τούρκικη παροιμία που την άκουγα μικρός στη γειτονιά: Όταν ένα βόδι ανέβει στον θρόνο, δεν γίνεται βασιλιάς. Το σεράι γίνεται αχούρι.
Υπενθύμιση: είμαστε η χώρα που ο υπουργός της Δικαιοσύνης έχει την άποψη ότι η περίφημη αντι-αυταρχική εκπαίδευση δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η κατάλυση των στοιχειωδών αξιών του σχολείου. Τεχεράνη ολοταχώς.
Α ναι, σε λίγο έρχονται και δίκες με χρονόμετρο! Δικαιοσύνη Ρουκ-Ζουκ!
Αν το «Μητσοτάκη γαμιέσαι» δεν αντικατασταθεί από το «Μητσοτάκη μας γαμάς», μην ελπίζετε σε τίποτε.
Μερικοί από τους επωφελούμενους από το Ταμείο Ανάπτυξης: Lidl 56.400.000 ευρώ. Σκλαβενίτης 37.900.000 ευρώ. Metro 24.600.000 ευρώ. ΤΕΡΝΑ 250.000.000 ευρώ. Το επιτόκιο; Από 0,35 έως 1%!
Μαλάκα, τι μυαλά είναι αυτά; Θα βάλουν χέρι στα τιπς πάνω από τα 300 ευρώ τον μήνα ανά εργαζόμενο, γιατί αυτό λένε είναι δίκαιο για τους άλλους εργαζόμενους που δεν παίρνουν τιπς!
Μέσα σε μία μέρα: πογκρόμ σε δομή ανήλικων μεταναστών στην Αθήνα, βανδαλισμοί γραφείων του ΚΚΕ με αγκυλωτούς σταυρούς στη Θεσσαλονίκη. Την ίδια ώρα, καλπάζουν τα ποσοστά του Βελόπουλου, της Λατινοπούλου και του Νατσιού.
Πάμε τώρα και στον Φωστήρα του Μήνα. Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας: Είναι και η Λατινοπούλου που θέλει να εφαρμόσει σκληρή εθνική πολιτική. Η Λατινοπούλου που είναι στην ομάδα του Όρμπαν, ο οποίος μετά την δέσμευσή του για ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θέλει οι λαθρομετανάστες να μένουν στην Ελλάδα. Να ενημερώσω εδώ το κοινό ότι και η Λατινοπούλου συμφωνεί με την ονομασία Σκόπια όπως και με τον όρο λαθρομετανάστες. Αλλά ο Κυμπουρόπουλος (ο φωστήρας) έχει διαφωνίες.
Πόσο κόστισε το λογότυπο του Μετρό της Θεσσαλονίκης; 30.000 ευρώ συν ΦΠΑ! Εννοείται πως η δουλίτσα έγινε με απευθείας ανάθεση, με κύριο αιτιολογικό την… έλλειψη χρόνου! Όπως ακριβώς το διαβάσατε! Έλλειψη χρόνου σε ένα Μετρό που κατασκευάζεται από τον περασμένο αιώνα!
Η πλάκα είναι ότι το λογότυπο της εταιρίας που τσέπωσε τα 30.000 ευρώ είναι φτιαγμένο στη ζωγραφική των Windows και δεν διαθέτει ενεργή ιστοσελίδα.
Τίτλος από ρεπορτάζ της εφημερίδας Το Βήμα: Οι Έλληνες γυρνούν τηn πλάτη στη φέτα. Μειωμένη κατά 70% η κατανάλωση. Ρε, μπας και είμαστε… αγενείς;
Καλέ, τι κέφια είναι αυτά που έχει σήμερα ο σκηνοθέτης μου; Δείτε τι πήγε και μου βρήκε ο αθεόφοβος…
Ρε παιδιά, ο Σταϊκούρας δεν ήταν εκείνος που έλεγε από το βήμα της Βουλής ότι ξεκίνησαν οι διαδικασίες για αποζημίωση της Ελλάδας από τη Novartis; Τελικά τι έγινε; Πήραμε αποζημίωση ή καταλήξαμε ότι οι μάρτυρες κορόιδεψαν τους Αμερικανούς και η καημενούλα η Novartis πλήρωσε άδικα πρόστιμο στις ΗΠΑ για σκάνδαλα που δεν είχαν γίνει στην Ελλάδα;
Και κάτι από το (όχι και τόσο μακρινό) 2019: Πρέπει να καταλάβουμε ότι εταιρίες σαν τη Novartis μπορεί να δίνουν χρήματα σε γιατρούς, πολιτικούς και δεν ξέρω σε ποιους άλλους, όμως σώζουν και ζωές. Υπογραφή; Άδωνις Γεωργιάδης!
Πάντως, απ’ όλα όσα έχω ακούσει και διαβάσει αυτές τις μέρες για την υπόθεση με τους προστατευόμενους μάρτυρες, κρατάω μόνο αυτό: Novartis, Νο Μάρτυς.
Άδωνις Γεωργιάδης: Όποιος αμφισβητεί την ηθική μου συγκρότηση, θα τον πηγαίνω στα δικαστήρια. Δηλώνω αμφισβητίας.
Άγγελος Συρίγος, βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής: Το 1969 υπήρχε αστυνομικό τμήμα στις Πανεπιστημιοπόλεις. Έχει μία… νοσταλγία!
Ο Άρης Πορτοσάλτε εγκρίνει τον βομβαρδισμό τηλεοπτικού σταθμού στον Λίβανο. Βάζει ιδέες.
Από αγγελία εργασίας: Ζητείται Έλληνας ή ημεδαπός σερβιτόρος για σεζόν σε χειμερινό θέρετρο. Μισθός 830 ευρώ καθαρά. Δυνατότητα διαμονής με κόστος 80 ευρώ τον μήνα. Χαρακτηριστικά: εμπειρία, πρόσχαρος χαρακτήρας, ταχύτητα, υπακοή, υψηλό εθνικό φρόνιμα, όχι φασαρίες, όχι συνδικαλισμός. Αυτό θέλω να το ζήσω: ημεδαπό με υψηλό εθνικό φρόνημα!
Στο Αγρίνιο, λέει, κατασκευάστηκε η πρώτη πενταόροφη πολυκατοικία με πισίνες! Να μου το θυμηθείτε: το Αγρίνιο θα γεμίσει… ναυαγοσώστες!
Βλέπω Ηλέκτρα και Παραλία. Να το κοιτάξω με την ψυχολόγο μου (τη Στέλλα);
Και άλλη εκπομπή ο Κουβαράς στη ΕΡΤ. Αυτή τη φορά, ψυχαγωγική! Βρήκαν παχιά την αγελάδα και την αρμέγουν. Ψυχαγωγικά.
Άντε, κουράστηκα. Σας ασπάζομαι και σας αποχαιρετώ με τη λατρεμένη μου…