Στη δεύτερη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης η Λαϊκή Συσπείρωση ΑΜ-Θ ανέδειξε με δύο επερωτήσεις σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή, θέματα τα οποία αφορούν και στην Καβάλα και στη Θάσο.
Οι τοποθετήσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης ΑΜ-Θ
Σχετικά με την επικίνδυνη κατάσταση του φράγματος στο Θεραπειό του βόρειου Έβρου υπογραμμίσαμε ότι παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης με ορατό τον κίνδυνο «να πάθει «έμφραγμα» η κυριότερη δομή άρδευσης του Έβρου και να μείνει απότιστος ο κάμπος.
Επίσης ότι από την 1η του νέου έτους το φράγμα θα είναι χωρίς προσωπικό φύλαξης, μιας και ο τελευταίος φύλακας συνταξιοδοτείται.
Η διοίκηση της Περιφέρειας δεσμεύτηκε μόνο για κάποιες άμεσες παρεμβάσεις ως «προσωρινές λύσεις» ενώ κουβέντα δεν είπε για το ζήτημα της φύλαξης και του απαραίτητου προσωπικού. Την δε απαραίτητη ολοκληρωμένη παρέμβαση την παρέπεμψε στις … καλένδες του ΕΣΠΑ, από το οποίο όμως προβλέπεται να χρηματοδοτηθεί μόνο ένα αρδευτικό έργο για ολόκληρη την περιοχή!
Η Λαϊκή Συσπείρωση θα συνεχίσει να παρακολουθεί το θέμα και να πιέζει για την ολοκληρωμένη του επίλυση αφού πρόκειται για ζωτικής σημασίας για την αγροτιά της περιοχής.
Σχετικά με το αίτημα των φορέων της Καβάλας και της Θάσου για αύξηση των δρομολογίων στη γραμμή «Πρίνος-Καβάλα» υπογραμμίσαμε ότι πρόκειται για θεμελιώδες δικαίωμα του λαού της Καβάλας και της Θάσου να έχει ασφαλείς, τακτικές και γρήγορες συγκοινωνίες, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι υπηρεσίες στο νησί συρρικνώνονται ή κλείνουν, το Κέντρο Υγείας του νησιού αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα υποστελέχωσης, ενώ ελλείψει μονάδας αιμοκάθαρσης στο νησί, που τόσο διαφημίστηκε τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση, οι χρονίως πάσχοντες, ανάμεσά τους και οι αιμοκαθαιρόμενοι έρχονται αντιμέτωποι με ένα ταξίδι «Οδύσσεια», με απίστευτη ταλαιπωρία και οικονομικό κόστος.
Η γραμμή «Πρίνος-Καβάλα» υποβαθμίζεται σταθερά όλα τα τελευταία χρόνια με ευθύνη των κυβερνήσεων αλλά και των δημοτικών και περιφερειακών αρχών που δεν διεκδικούν την επίλυση του προβλήματος, για να μην θιγούν τα κέρδη των εφοπλιστών. Και μάλιστα όταν καταγράφουν χρόνο με το χρόνο ρεκόρ σε επιβατική κίνηση και κερδοφορία, όπως δείχνουν και τα πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία με 2 εκατομμύρια επιβάτες για το 2023!
Η στάση της διοίκησης της Περιφέρειας ήταν η αναμενόμενη: αφού ξεκαθάρισε ότι «δεν έχει πρόβλημα με τα κέρδη των εφοπλιστών», προσπάθησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα υποστηρίζοντας ότι «οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν συμφέρον από περισσότερα δρομολόγια». Φαίνεται ότι … οι εφοπλιστές της γραμμής δε γνωρίζουν το συμφέρον τους όταν στο ΣΑΣ επιβάλλουν την πρότασή τους για τα δρομολόγια! Εκτός αν εννοούν «περισσότερα δρομολόγια» στην ήδη επιβαρυμένη λόγω τουριστικής κίνησης γραμμή «Λιμένας-Κεραμωτή».
Η απάντηση της διοίκησης δεν αφήνει περιθώρια αυταπατών. Ο λαός της Θάσου και της Καβάλας με τους αγώνες του είναι ο μόνος που μπορεί να επιβάλει την αύξηση των δρομολογίων και την ικανοποίηση των αιτημάτων για την ασφάλεια των θαλάσσιων συγκοινωνιών, τα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών, σε αντιπαράθεση με την πολιτική που «τα δίνει όλα» για τα κέρδη των πλοιοκτητών. Σε αυτό τον αγώνα η Λαϊκή Συσπείρωση θα συνεχίσει να βάζει το δικό της «λιθαράκι».
Στο θέμα που συζητήθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης και αφορά την έξωση του ιστορικού πολιτιστικού σωματείου της Καβάλας, του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών (ΣΤΕΓΗ), η Λαϊκή Συσπείρωση, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των υπολοίπων παρατάξεων που δήλωσαν… αναρμόδιες, τοποθετήθηκε καθαρά υπέρ της παραμονής της ΣΤΕΓΗΣ στην ιστορική της έδρα, στην οποία έχει καταγράψει μία πορεία ετών κατά τη διάρκεια των οποίων η προσφορά της στην πολιτιστική ζωή του τόπου ήταν σημαντική.
Παράλληλα αναδείξαμε τις ευθύνες της Περιφέρειας που πρέπει να μπει μπροστά, διεκδικώντας τα απαραίτητα κονδύλια από το κράτος ώστε ο χώρος να ανακαινιστεί ενώ παράλληλα να έρθει σε συνεννόηση με τη Μητρόπολη, ώστε αυτή να αλλάξει τα σχέδια της για το «εκκλησιαστικό μουσείο», για το οποίο έχει τη δυνατότητα διαφορετικής χωροθέτησης. Συγχρόνως να σταθεί αρωγός στο σύνολο της ερασιτεχνικής δημιουργίας διεκδικώντας ανάλογα κονδύλια από το κράτος.