Η ομιλία Παναγιωτόπουλου στη Βουλή που προκάλεσε την αντίδραση Παπαφιλίππου (βίντεο)

Οι επίμαχες αναφορές του βουλευτή Καβάλας της ΝΔ στο πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής για τον Γιάννο Παπαντωνίου

Την Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017, ο Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Παναγιωτόπουλος μίλησε κατά τη συνεδρίαση της 5ης Ιουλίου 2017 της Ολομέλειας της Βουλής με αντικείμενο συζήτησης το διανεμηθέν πόρισμα της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής που διενήργησε προκαταρκτική εξέταση κατά του πρώην Υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου «για την ενδεχόμενη τέλεση των αδικημάτων της απιστίας στρεφόμενης κατά του Δημοσίου (άρθρο 256 Π.Κ. σε συνδυασμό με το άρθρο 263α Π.Κ. και τον Ν.1608/1950) και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα (σύμφωνα με το Ν.2331/1995, όπως ισχύει), κατά την άσκηση των καθηκόντων του, στο πλαίσιο σύναψης συμβάσεων εξοπλιστικών προγραμμάτων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην από 10.3.2017 πρόταση», και λήψη απόφασης για την άσκηση ή μη δίωξης κατά του πρώην Υπουργού με μυστική ψηφοφορία (άρθρο 86 του Συντάγματος, άρθρα 153 επ. του Κ.τ.Β. και άρθρα του ν. 3126/2003 «Ποινική Ευθύνη των Υπουργών»).

Η ομιλία του κ. Παναγιωτόπουλου και συγκεκριμένα μέρος της κριτικής που άσκησε στον τρόπο σύνταξης του πορίσματος της Επιτροπής προκάλεσε την αντίδραση του μέλους της Επιτροπής και βουλευτή Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Παπαφιλίππου (διαβάστε σχετικά εδώ).

Δείτε σε βίντεο την ομιλία Παναγιωτόπουλου εδώ. Η αναφορά του στο πόρισμα και τον κ. Παπαφιλίππου προσωπικά, στα πρώτα τρία λεπτά:

«Για το ζήτημα της καταβολής ισόβιας Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το πρωί βλέπω πολλούς Βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην αγορά συναθροισμένους, όπως λέει ο ποιητής, προφανώς να περιμένουν να φτάσουν κάποιοι βάρβαροι. Μάλλον οι βάρβαροι δεν θα φτάσουν, όπως λέει ο ποιητής πάλι. Κάποιοι, όμως, εξ αυτών βρέθηκαν στη μάλλον δυσάρεστη ή άβολη θέση να εξηγήσουν αυτήν την κατάληξη, αυτό το φιάσκο, θα έλεγα -γιατί περί φιάσκου πρόκειται για την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την Κυβέρνηση που μεθόδευσε τη διαδικασία- στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα.

Ο Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, μην έχοντας και πολλά λόγια να πει για το πόρισμα αυτό καθ’ αυτό, δηλαδή το διά ταύτα της Επιτροπής, αναφέρθηκε, όπως και οι άλλοι κυβερνητικοί συνάδελφοι, γενικόλογα για το άγος των εξοπλισμών, τον αέναο αγώνα για την καταπολέμηση της διαφθοράς, όπως είχαν κάνει περίπου και κατά την πρώτη συζήτηση προκειμένου να συσταθεί αυτή η Επιτροπή, της 28ης Μαρτίου του 2017. Τίποτα καινούργιο, τίποτα ουσιαστικό, τίποτα ενδιαφέρον, τίποτα που να κάνει τη διαφορά για την υπό κρίση υπόθεση. Μια τρύπα στο νερό, κυριολεκτικά.

Σήμερα, είμαστε εδώ στην ουσία για να συζητήσουμε εάν και κατά πόσον είχαμε σε αυτήν την Επιτροπή λόγο ύπαρξης. Και συνοψίζω.

Στις 28 Μαρτίου του 2017 υπερψηφίστηκε από τη Βουλή η πρόταση της κυβερνητικής Πλειοψηφίας για τη σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, προανακριτικής δηλαδή, κατά το άρθρο 86 παράγραφος 3 του Συντάγματος και τα 153 επ. του Κανονισμού της Βουλής, για την ενδεχόμενη τέλεση αδικημάτων, δηλαδή κακουργηματική απιστία και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες που αφορούν σε έξι ποινικές δικογραφίες που διαβιβάστηκαν στη Βουλή, σχετικά με συμβάσεις προμήθειας εξοπλιστικών προγραμμάτων που είχαν συναφθεί από τον τέως Υπουργό Άμυνας Γιάννο Παπαντωνίου.

Σκοπός της Επιτροπής ήταν η ενδελεχής διερεύνηση των αποδεικτικών στοιχείων για τη διακρίβωση επαρκών ενδείξεων ότι τα συγκεκριμένα αδικήματα όντως έχουν τελεστεί από τον τέως Υπουργό, προκειμένου βεβαία να προχωρήσει η διαδικασία και η Βουλή να αποφασίσει -αποφασίζει σήμερα- για την άσκηση ή τη μη άσκηση ποινικής δίωξης. Επομένως, κατά το Σύνταγμα δύο επιλογές υπάρχουν: Ή ασκείς ποινική δίωξη ή δεν ασκείς ποινική δίωξη.

Η Νέα Δημοκρατία υπερψήφισε τη σύσταση της συγκεκριμένης Επιτροπής, διότι δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Θέλουμε ως Νέα Δημοκρατία να διερευνηθούν σε βάθος όλες οι υποθέσεις αυτής της φύσεως. Διατυπώσαμε κάποιες ενστάσεις για τον προβληματικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πρότασης, προβλέποντας αυτήν ακριβώς τη σημερινή εξέλιξη.

Η Επιτροπή συνεδρίασε επτά φορές. Οι δύο πρώτες ασχολήθηκαν με διαδικαστικά ζητήματα. Ήδη από την τρίτη συνεδρίαση είχε διαπιστωθεί ότι δεν είχαμε και πολλά να κάνουμε στην Επιτροπή. Θα έλεγα ότι ήταν ειλικρινής όσο και θαρραλέα η εισήγηση του Εισηγητού της κυβερνητικής Πλειοψηφίας, του κ. Παπαφιλίππου, που αποφάνθηκε αυτά που λέει σήμερα το πόρισμα, ότι δηλαδή η απιστία είχε παραγραφεί και επομένως είχε προκύψει εξάλειψη του αξιοποίνου, κατά τα οριζόμενα στον νόμο περί ευθύνης Υπουργών, η δε νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες έπρεπε να παραπεμφθεί ή μάλλον να αναπεμφθεί στην τακτική ποινική δικαιοσύνη, αφού η συσταθείσα Επιτροπή ήταν αναρμόδια να διερευνήσει περαιτέρω.

Για να εξακολουθήσει να υφίσταται ο λόγος ύπαρξης της Επιτροπής, στις δύο-τρεις συνεδριάσεις που ακολούθησαν αναγνώστηκαν κάποιες δικαστικές αποφάσεις και συζητήθηκαν κάποια στοιχεία που ήταν ήδη -και έχει σημασία αυτό- σε γνώση της τακτικής δικαιοσύνης που διερευνούσε και εξακολουθεί να διερευνά την υπόθεση. Είχαν να κάνουν με τη λήψη δανείων από τον Γιάννο Παπαντωνίου και τη σύζυγό του, την ύπαρξη πολλών διαφορετικών τραπεζικών λογαριασμών, δεκάδων, την παράλειψη δήλωσης εισοδημάτων στις φορολογικές αρχές και στην κτήση διά αγοράς περιουσιακών στοιχείων, ακινήτων κυρίως.

Διαβάζω από το πόρισμα, σελίς 30: «Η Ειδική Επιτροπή της Βουλής πάντως απέφυγε –και πολύ σωστά- να εξετάσει μάρτυρες και περιορίστηκε να ζητά έγγραφα από τη δικαιοσύνη, προκειμένου απλώς να τα αναγνώσει, χωρίς ούτως ή άλλως να μπορεί να προσφέρει το παραμικρό στην έρευνα της υποθέσεως, αφού τα έγγραφα αυτά ήταν ήδη γνωστά στις αρμόδιες δικαστικές αρχές. Η επισκόπηση αυτή ορισμένων εγγράφων παρείχε απλώς ένα άλλοθι στην Πλειοψηφία της Βουλής για τη διατήρηση της συγκεκριμένης Επιτροπής σε λειτουργία».

Τίποτα καινούριο, τίποτα που δεν ήταν ήδη γνωστό στις ερευνητικές αρχές, τίποτα ουσιαστικό. Δεν θυμάμαι -και πραγματικά δεν νομίζω να έχει προϋπάρξει- άλλη Προανακριτική Επιτροπή που να έχει λειτουργήσει επί τρεις μήνες ως συζητητική λέσχη. Το είδαμε και αυτό. Είχαμε προειδοποιήσει, αλλά εσείς επιμένετε να βάζετε παντού ψηλά τον πήχη και να περνάτε πάντα από κάτω.

Ακόμα και το «διά ταύτα» του πορίσματος θεωρώ ότι έχει κάποιο νομικό ζήτημα. Η Επιτροπή -πρώτον- προτείνει στην Ολομέλεια να μην ασκήσει ποινική δίωξη σε βάρος του πρώην Υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου για το αδίκημα της απιστίας περί την υπηρεσία σε βάρος του ελληνικού δημοσίου κ.λπ., λόγω εξάλειψης του αξιοποίνου κατά τα οριζόμενα στον νόμο περί ευθύνης Υπουργών.

Παρεμπιπτόντως, να δούμε αν τελικά θα έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε, όπως πρέπει να το κάνουμε, τον νόμο περί ευθύνης Υπουργών, έτσι ώστε να εξισωθούν από εδώ και πέρα οι ασφυκτικές προθεσμίες παραγραφής με αυτές που αντιμετωπίζουν όλοι οι πολίτες. Να δούμε αν θα μπορέσουμε να το κάνουμε και αν θα έχετε τη σχετική πρωτοβουλία.

Δεύτερον, να παραπέμψει τις έξι υποθέσεις για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες στον αρμόδιο Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών, δεδομένου ότι η Βουλή δεν έχει αρμοδιότητα να ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον του Γιάννου Παπαντωνίου για το αδίκημα αυτό.

Δεν θυμάμαι άλλη φορά Προανακριτική Επιτροπή να αναπέμπει ένα μέρος των υπό κρίση υποθέσεων πίσω στην τακτική ποινική δικαιοσύνη που ήδη τις ερευνούσε, προκαλώντας στην ουσία μια καθυστέρηση τριών μηνών στην έρευνα της υπόθεσης. Το πήγαινε-έλα των εγγράφων και των δικογραφιών, προκειμένου αυτά να αναγνωστούν απλά από την Επιτροπή, νομίζω ότι συνιστά κάποιου είδους καθυστέρηση, χωρίς βέβαια να διαπιστώσει τίποτα επιπλέον όσων είχαν ήδη διαπιστωθεί, ότι δηλαδή υπάρχουν όντως ενδείξεις τέλεσης του αδικήματος της νομιμοποίησης εσόδων, κ.λπ., αλλά όχι κατά τη διάρκεια τέλεσης των υπουργικών του καθηκόντων και επομένως αναρμοδιότητα της Βουλής.

Σήμερα βρισκόμαστε σε μια μάλλον παράδοξη θέση, αφενός να ψηφίζουμε υπέρ της μη άσκησης ποινικής δίωξης, όπως ορίζει το Σύνταγμα, στο πρώτο αδίκημα και αφετέρου υπέρ της αναπομπής στην τακτική δικαιοσύνη στο άλλο, κάτι το οποίο δεν είδα πουθενά να αναφέρεται ειδικά στο άρθρο 86. Καινοφανές και αυτό.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πλέον γνωστό ότι με τους θεσμούς δεν τα πάτε και τόσο καλά. Μόλις προ ημερών ο ίδιος ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε τη δικαιοσύνη ούτε λίγο ούτε πολύ ως θεσμικό εμπόδιο. Θωρείτε ότι οι θεσμοί πρέπει να υπηρετούν το εκάστοτε αφήγημά σας και τις πολιτικές σας σκοπιμότητες. Θέλετε οι θεσμοί να υπηρετούν εσάς, τους κυβερνώντες, και όχι εσείς, οι κυβερνώντες, τα φυσικά πρόσωπα, να υπηρετείτε τους θεσμούς. Έτσι τελικά, όμως, αποδυναμώνεται. Σήμερα, δυστυχώς, αποδυναμώθηκε στην ουσία άλλος ένας θεσμός.

Σε αυτό το πλαίσιο εξυπηρέτησης του αφηγήματος, σ’ αυτό το πλαίσιο συστάθηκε και αυτή η Επιτροπή. Δεν μακροημέρευσε, γιατί δεν είχε ουσιαστικό αντικείμενο και λόγο ύπαρξης. Προσπαθείτε να το «σώσετε» σήμερα, πανηγυρίζοντας ότι ο Γιάννος Παπαντωνίου παραπέμπεται στη δικαιοσύνη, όταν έχει ήδη παραπεμφθεί εδώ και πολύ καιρό. Όπως λέει ο ποιητής, «ο κόσμος δεν τελειώνει με μια έκρηξη, αλλά με έναν λυγμό».

Υπερψηφίζουμε την πρόταση του πορίσματος, όπως είχαμε προβλέψει εξ αρχής, και θα ψηφίσουμε αναλόγως το απόγευμα».