Σε ένα έντονα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα πραγματοποιήθηκε η τρίτη συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, υπό την προεδρία του βουλευτή της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας με τη Νέα Δημοκρατία, Μακάριου Λαζαρίδη.
Προσκεκλημένοι της επιτροπής, προκειμένου να περιγράψουν τα δικά τους προσωπικά βιώματα, ήταν δύο νέοι-θύματα τροχαίων ατυχημάτων, o Δημήτρης Αντωνίου και ο Καβαλιώτης, Νότης Τσίλης, καθώς και η μητέρα ενός θύματος τροχαίου δυστυχήματος, η Καίτη Καραπάνου.
«Έχουμε την τιμή να βρίσκονται μαζί μας τρεις άνθρωποι ξεχωριστοί και ιδιαίτεροι, που κουβαλούν ο καθένας τον δικό του “σταυρό του μαρτυρίου“, εξαιτίας ισάριθμων εγκλημάτων στην άσφαλτο», τόνισε ο κ. Λαζαρίδης, προλογίζοντας τους τρεις προσκεκλημένους της Επιτροπής.
Σκοπός αυτής, όπως είπε, «προφανώς -και νομίζω το αντιλαμβανόμαστε όλοι- δεν είναι να τους επιστρέψουμε αναίτια στον εφιάλτη που άλλαξε ριζικά τη ζωή τους, αλλά ακούγοντάς τους να σκεφτούμε τι και με ποιο τρόπο μπορούμε να αλλάξουμε, ως αρμόδια Επιτροπή, ποιες πρωτοβουλίες θα μπορούσαμε να πάρουμε, ώστε να σταματήσουν να χάνονται άδικα τόσες ζωές και κάποιοι συνάνθρωποί μας να μην αναγκάζονται να συνεχίσουν την υπόλοιπη ζωή τους με βαριά σωματικά και ψυχικά τραύματα, εξαιτίας μιας κακιάς στιγμής που ίσως θα μπορούσε να αποφευχθεί υπό προϋποθέσεις. Και τις κακές στιγμές οφείλουμε να τις εντοπίσουμε και να προωθήσουμε τις πρωτοβουλίες προς εφαρμογή, εφόσον το κρίνουμε χρήσιμο».
Ο Νότης Τσίλης γύρισε τη μνήμη του στο 2014, όταν επιστρέφοντας με τη μηχανή του από την εργασία του για το σπίτι του, στην περιοχή του Χαϊδευτού ένας ασυνείδητος οδηγός αυτοκινήτου -ο οποίος έτρεχε με 140 χλμ– όχι μόνον τον χτύπησε σοβαρά, κόβοντάς του το πόδι, αλλά και τον εγκατέλειψε στον δρόμο. Επίσης και ένα δεύτερο αυτοκίνητο που έτυχα να περνάει από το σημείο δε σταμάτησε για να τον βοηθήσει!
«Είμαι όμως εδώ σήμερα μαζί σας, γιατί φορούσα κράνος», σημείωσε και τόνισε πως το μήνυμα που πρέπει να εμπεδωθεί είναι ότι «τα οχήματα δεν είναι παιχνίδι, αλλά είναι για να μας κάνουν τη ζωή πιο εύκολη. Ο πόνος της απώλειας, ο πόνος να μην μπορείς να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου δεν αφορά έναν. Είναι ορατός κάθε μέρα και αφορά όλους. Δεν παίζεις με τη ζωή τη δική σου ούτε όμως και με τις ζωές των άλλων».