Με επιτυχία, συμμετοχή και πλούσια συζήτηση πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Καβάλας στο Ποδοχώρι την Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024 με θέμα «Ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής για τους καπιταλιστές, τους βιομήχανους και τους μεγαλεμπόρους ή για τους βιοπαλαιστές αγρότες, τους εργάτες γης και τον λαό;».
Ο ομιλητής, Ρίζος Μαρούδας, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας ανέδειξε ότι οι πολιτικές που θίγουν τους αγρότες πάνε μαζί με τις πολιτικές που θίγουν όλο το λαό. Ότι τα προϊόντα της αγροτικής παραγωγής πρέπει να μπορούν να καταναλωθούν από τον λαό και όχι να είναι είδος πολυτελείας. Άρα οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν ικανοποιητικό μισθό.
Εστίασε στην ΚΑΠ ως κυρίαρχο πρόβλημα και ποιον συμφέρει. Οι βιομηχανίες δίνουν πανάκριβα εφόδια, αγοράζουν φτηνά, είναι οι ίδιες που δανειοδοτούν ουσιαστικά τους αγρότες. Το αποτέλεσμα είναι να είναι μεγάλο το κόστος, μικρή η τιμή στον παραγωγό, μεγάλη στον καταναλωτή. Σ’ αυτά βάζει πλάτη η κυβέρνηση.
Την ίδια στιγμή οι βιομηχανίες σημειώνουν τεράστιες αυξήσεις κερδών, ενώ ο λαός πληρώνει το 95% των φόρων. Οι εφοπλιστές εθελοντικά. Αυτή είναι η κυρίαρχη, ταξική πολιτική όλων των κυβερνήσεων.
Ο ομιλητής επισήμανε ότι δεν ξεχνιούνται τα περασμένα και τι εφάρμοσαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις. Ότι το ΚΚΕ λέει την αλήθεια, ποιος ευθύνεται, ποια είναι η διέξοδος. Το ’80, πριν την είσοδο στην ΕΟΚ, είχαμε θετικό ισοζύγιο στην αγροτική παραγωγή. Σήμερα εισάγουμε σχεδόν τα πάντα, σχεδόν όλα τα προϊόντα λαϊκής, καθημερινής κατανάλωσης, ενώ μπορούμε να τα παράγουμε. Αιτία είναι η ΚΑΠ, που την προσκυνάνε όλα τα κόμματα του αστικού τόξου, ενώ κατέστρεψε την πρωτογενή παραγωγή. Το καταλαβαίνουν σήμερα και στην Ευρώπη και κινητοποιούνται οι αγρότες σε πολλές χώρες, ακόμα και εκεί που κυριαρχούν οι πολύ μεγαλύτερες αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Μια ΚΑΠ και τις αναθεωρήσεις της, που την ψήφισαν όλοι πλην ΚΚΕ. Ο Βελόπουλος, που τα παρουσιάζει όπως τον συμφέρουν, που πουλάει λαϊκισμό και ανέξοδες κορώνες, γνωστές ανοησίες, την ψήφισε με τον ευρωβουλευτή του. Άρα κριτήριο είναι το τι κάνει ο καθένας.
Με κάθε αναθεώρηση η ΚΑΠ γίνεται και χειρότερη. Στην αρχή έθαβαν τα προϊόντα, καίγανε τα καΐκια, αντίθετα από τις ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας. Τα χρήματα των επιδοτήσεων πήγαιναν στις εταιρείες των μηχανημάτων. Έχουμε κλίμα, έδαφος, παλιό σχετικά, αλλά μεγάλο στόλο οχημάτων. Έχουμε αγρότες και κτηνοτρόφους, επιστήμονες που αγαπάνε την δουλειά τους. Όμως έχουν παρθεί αποφάσεις για προϊόντα που τα έχουν εξαφανίσει. Πχ η ζάχαρη από το 2006. Δεν παράγουμε ούτε ένα κιλό. Το ίδιο με τον καπνό κλπ. Η ίδια ΚΑΠ δίνει επιδότηση στο στρέμμα κι όχι στην παραγωγή. Δηλαδή όχι στους πραγματικούς παραγωγούς. Πρόκειται για επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων. Για στήριξη των ανταγωνισμών και των συμφωνιών της ΕΕ με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Τα βλέπουμε με τους πολέμους και την εμπλοκή της χώρας τι σημαίνει ιμπεριαλισμός.
Λένε για την «εξωστρέφεια». Δηλαδή εξαγωγές, οπότε αναγκαστικά στα ίδια προϊόντα γίνονται εισαγωγές από τρίτες χώρες, βάσει συμφωνιών της ΕΕ, χωρίς δασμούς, με προϊόντα με φυτοφάρμακα, γιατί δίνονται σε αυτές τις χώρες βιομηχανικά προϊόντα, άρα κερδίζουν οι μεγάλες βιομηχανίες και χάνουν οι αγρότες και ο λαός.
Διαμορφώνονται όροι αδιεξόδου για τους αγρότες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ, ο οποίος κατευθύνεται να λειτουργεί σαν τις ασφάλειες αυτοκινήτων: αν θες να καλυφθείς για κάθε περίπτωση, θα πληρώνεις εξτρά. Το κράτος δεν θα βάζει τίποτα, θα σε σπρώχνει στην ιδιωτική ασφάλιση και θα υποεκτιμά τη ζημιά που έπαθες, για να μην πληρώνει.
Όλοι οι τομείς που αφορούν την αγροτική παραγωγή δίνονται στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Είναι παράδειγμα τα φωτοβολταϊκά που διαφημίστηκαν στους αγρότες σαν διέξοδος. Στα περισσότερα μέρη ή δεν μπορεί να στηρίξει το σύστημα ηλεκτροδότησης ή θα δίνεται σε εταιρείες. Σήμερα το οικιακό ρεύμα είναι πιο φτηνό σε σχέση με το αγροτικό. Οι προσφορές που κάνουν οι εταιρίες, έχουν σκοπό να δεσμεύουν τους αγρότες. Λέγανε οι αγρότες στη Θεσσαλία ότι θα σπέρνουν «λαμπογυάλια» και έγινε πραγματικότητα. Έτσι όμως θα μεγαλώσει η διατροφική εξάρτηση.
Θα αξιοποιήσουμε κάθε πρόοδο. Το ΚΚΕ το ενδιαφέρει ιδιαίτερα κάθε εξέλιξη στην επιστήμη και η εφαρμογή της. Αλλά «ευφυής γεωργία» χωρίς χρήματα, ενώ δεν οι αγρότες δεν έχουν ούτε πετρέλαιο, δε γίνεται. Η επιστήμη έχει σημασία σε τι σύστημα αξιοποιείται, σε ποιανού χέρια είναι. Το ερώτημα για κάθε εξαγγελία, κάθε νόμο που ψηφίζεται είναι «για ποιον», απ’ όπου δίνεται και απάντηση στο «γιατί το κάνουν».
Σήμερα η χώρα, οι αγρότες της έχουν κάθε δυνατότητα να καλύψουν όλες τις διατροφικές ανάγκες, με ποιοτικά και φτηνά προϊόντα. Αλλά ο καπιταλισμός αποτελεί εμπόδιο σε αυτή τη δυνατότητα. Γίνονται κοροϊδίες για σχεδιασμό και έρευνα, ενώ πρόκειται μόνο για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Πχ προωθείται η ιδιωτικοποίηση του νερού για δεκαετίες, γίνεται συζήτηση για ενιαίο φορέα διαχείρισης και τώρα προχωρά, καταργούνται οι ΤΟΕΒ, δημιουργείται ΑΕ. Παντού θέλουν να περάσουν τη λογική κόστους-οφέλους. Μόνο αυτά τα έργα είναι επιλέξιμα, έργα που αφήνουν κέρδη. Πχ δρόμοι που θα κερδοφορήσουν εταιρείες μέσω των διοδίων. Δεν είναι παράγοντας «επιλεξιμότητας» η ανθρώπινη ζωή. Αυτός είναι ο καπιταλισμός.
Η πρότασή μας στηρίζεται στον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, που λειτουργεί βάσει των αναγκών, που μπορεί να υπολογίζει τις συνθήκες, τις δυνατότητες κάθε περιοχής. Περιλαμβάνει τον παραγωγικό συνεταιρισμό στη λαϊκή εξουσία. Παρουσιάζουν τους κομμουνιστές σαν μπαμπούλα που «θα πάρει τα χωράφια», τα λένε αιώνες αυτά, ενώ παίρνουν τα σπίτια, τη γη, τα μηχανήματα με πλειστηριασμούς, φορτώνουν χρέη. Λέμε για συνεταιρισμούς, όχι σαν τους σημερινούς, που το πολύ να δίνουν ελάχιστα καλύτερες τιμές και μετά τα παίρνουν όλα οι επιχειρηματίες. Θέλουν να συγκεντρωθεί η παραγωγή και η γη μέσω των σημερινών συνεταιρισμών και άλλων σχημάτων και να τα πάρουν έτοιμα οι ιδιώτες. Λέμε για εθελοντική ένωση, χωρίς αγοραπωλησία γης, μέτρο που προστατεύει τελικά τη γη, με κρατική αγορά του προϊόντος, με εγγυημένες τιμές. Η πρόταση του ΚΚΕ προϋποθέτει σύγκρουση με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, προϋποθέτει εργατική εξουσία.
Στις ευρωεκλογές έχουμε τη δυνατότητα να στείλουμε ηχηρό μήνυμα, που να τιμωρεί αυτή την πολιτική, με ψήφο στο ΚΚΕ, για να φοβηθούν, να το λάβουν υπόψη. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με επιλογές τύπου Βελόπουλου, Νίκης κλπ, που είναι μια δεξιά μετατόπιση της παρούσας πολιτικής, με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι χτες ήταν αυτοί που δίκαια ήθελε να τιμωρήσει ο λαός.
Η Βάσω Μπράτσου, στέλεχος του ΚΚΕ και πρόεδρος του συνδικάτου Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών ΑΜ-Θ, στην παρέμβασή της στάθηκε στη σύνδεση της βιομηχανίας τροφίμων με την αγροτική παραγωγή, την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο, την κερδοφορία που ξεπερνά το 125%. Την ίδια στιγμή οι μισθοί παραμένουν παγωμένοι, δεν υπάρχει ΣΣΕ, ενώ κυριαρχεί η εντατικοποίηση και τα εργατικά ατυχήματα. Εμπλουτίστηκε το αντεργατικό οπλοστάσιο με τους νόμους Αχτσιόγλου, Γεωργιάδη, Χατζηδάκη.
Η παρέμβαση ξεχώρισε ιδιαίτερα την κατάσταση στα πιο ευάλωτα τμήματα του εργατικού δυναμικού του κλάδου, που δουλεύουν με το «εργόσημο», που είναι εργάτες γης. Στο ίδιο καζάνι βράζουν με τους βιοπαλαιστές αγρότες. Ανέδειξε τη δημιουργία συνδικάτου στον κλάδο, που αποτελεί σημαντική κατάκτηση και αποκούμπι.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Μιχάλης Διαμαντόπουλος, στέλεχος του ΚΚΕ στην περιοχή, αγρότης, που επικεντρώθηκε στα ζητήματα που απασχολούν τους αγρότες του Παγγαίου και τις παρεμβάσεις του Κόμματος για να δοθούν λύσεις.
Ακολούθησε ζωντανή συζήτηση με τους συμμετέχοντες στη συζήτηση για τους ΤΟΕΒ, για τις υποσχέσεις στη Θεσσαλία, για το αν είναι λύση ο τουρισμός για τον αγρότη που ξεκληρίζεται, για το αν σχήματα, όπως οι ομάδες παραγωγών, είναι διέξοδος, για ζητήματα που αφορούνε το περιεχόμενο, την ανάπτυξη, την οργάνωση του αγροτικού κινήματος, τα συμπεράσματα των πρόσφατων αγροτικών αγώνων.