Των Αντώνη & Κωνσταντίνου Κούφαλη
Ξέρουμε μια πόλη φανταστική, μια γαλάζια πολιτεία, που δεν υπάρχει στο χάρτη, ούτε σε ταξιδιωτικούς οδηγούς. Δεν προβλήθηκε ποτέ στην τηλεόραση και μη την αναζητήσετε στο GPS, γιατί, πιθανόν, να μπλέξετε. Είναι μια πόλη που επισκεπτόμαστε στα όνειρα μας ή όταν αγαπάμε πολύ κάποιον, και θέλουμε να τον ευχαριστήσουμε. Τότε τον παίρνουμε από το χέρι και πετάμε ψηλά για να δει χιλιόμετρα ακτογραμμής, την πεντακάθαρη θάλασσα,-λαμπρή, καθαρή, άυλη,- αμμουδιές για φωτιές και τραγούδια, ανθρώπων έργα που επέζησαν από το χρόνο και τη μανία του.
Στην πόλη αυτή, που τη σκιάζουν μόνο μπαμπακωτά συννεφάκια, ζώα και φυτά συμβιώνουν σε απόλυτη αρμονία, τα λουλούδια ξεχειλίζουν απ’ τα παρτέρια, τα δέντρα σμίγουν σε πυκνές συστάδες, και οι άνθρωποι όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και χαιρετιούνται δια χειραψίας, ενώ οι τοπικοί άρχοντες που ορίζουν τα του οίκου τους, χαίρουν καθολικής εκτίμησης γιατί εργάζονται σκληρά και ανήκουν σ’ εκείνο το σπάνιο είδος που λέγεται: «καλός άνθρωπος».
Εδώ, στη γαλάζια πολιτεία, οι λέξεις: αξιοπρέπεια, ήθος, γνώσεις, θάρρος, τιμή, μπέσα, δεν είναι λέξεις πρόστυχες, όπως αλλού, ούτε το χρήμα διαφεντεύει το σήμερα και υποθηκεύει το αύριο. Ο Δήμαρχος, κύριος Τρεχάλας, τρέχει και δεν φτάνει για να κάνει τη ζωή των συμπολιτών του πιο εύκολη, εξοικονομώντας πόρους από τα κοινά ταμεία, φτιάχνοντας ποδηλατοδρόμους και χώρους στάθμευσης για να περιορίσει τα ΙΧ και την ρύπανση, καθαρίζει τους παράδρομους από τα ξεκοιλιασμένα στρώματα και τις σιφονιέρες που είναι φερτά από άλλες πόλεις, ανοίγει νέους χώρους Τέχνης, μειώνει τα δημοτικά τέλη, και φωταγωγεί το σύμπαν για να λάμψει κάθε γωνιά της πόλης του, αφήνοντας παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Πώς να μη μακαρίζουμε τους πολίτες αυτής της πόλης που βρίσκονται στα χέρια αυτών των ανθρώπων και όχι κάποιων άλλων με θολά αισθήματα, που δεν έχουν ιδέα όχι μόνο για την πορεία τους στο μέλλον, αλλά ούτε και για όσα συμβαίνουν έξω από την πόρτα τους.
Αυτοί οι άλλοι, οι εχθροί, οι απέναντι, με την ψυχρή ειρωνεία στο μάτι, είναι δειλοί και ανέντιμοι και δεν αφοσιώνονται σε τίποτα και σε κανένα. Δεν νοιώθουν δέσιμο με την πόλη τους, ούτε με το σπίτι τους, δεν χαίρονται, και κάνουν τα πάντα για να καταστρέψουν τη χαρά του άλλου. Μόνο το χρήμα τούς κρατάει ζωντανούς, διαφορετικά η παρουσία τους θα ήταν απολύτως περιττή, όπως τα αντηλιακά το χειμώνα και το σπρέι για τα κουνούπια.
Είναι σαν τα σπίτια του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, με τραπέζια φορμάικας και βέργες φθορίου στο ταβάνι,- ψυχροί, αδιάφοροι, απωθητικοί. Αλλά, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, που μπαινοβγαίνουν στο Δήμο από την πίσω πόρτα, το έχουν αντιληφθεί και πράττουν τα δέοντα.
Από τις αρχές της προηγούμενης χρονιάς, συνεργεία εργάζονται για τη φωταγώγηση του μεγάλου Χριστουγεννιάτικου δέντρου, των πάρκων και των οδών, ενώ το αμέσως προσεχές διάστημα, συνάπτεται οκταψήφιο δάνειο για τη φωταγώγηση του Σύμπαντος με λαμπάκια χαμηλής κατανάλωσης , στα πλαίσια του προγράμματος: Εξοικονομώ και Οικονομώ… Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν πως τα λαμπάκια είναι της περασμένης δεκαετίας, παρωχημένα, εν ολίγοις άχρηστα, αλλά οι άνθρωποι της γαλάζιας πολιτείας καλοπροαίρετοι από τη φύση τους, έχουν εμπιστοσύνη στους αιρετούς άρχοντες.
Τι κι αν γίνονται συγκρίσεις με κοντινό Δήμο που έχει φύγει σφαίρα, τι κι αν ο Δήμος αυτός αξιοποιεί και το τελευταίο καπίκι, όπως θα έλεγε κι ο Ντοστογέφσκι, τι κι αν ο ίδιος Δήμαρχος πλαισιώθηκε από χορτάτους και αξιοπρεπείς; Αυτά είναι λόγια του αέρα και δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν. Αυτά είναι παρόλες κακοπροαίρετων , κακόβουλων και δειλών.
Έτσι, οι κάτοικοι της ανύπαρκτης πολιτείας μαζί με τα δέντρα που έχουν χαραγμένες καρδιές τρυπημένες με βέλος, τα πετεινά του ουρανού και τα ζώα της στεριάς και της θάλασσας, κρατάνε την ανάσα τους, εν όψει των επερχόμενων αλλαγών, όταν παραμονές εκλογών, το νέο πρόσωπο της πόλης θα λάμψει, εντελώς δωρεάν, ανανεωμένο, αρυτίδωτο και φωτεινό, σαν μπαλόνι φουσκωμένο με ήλιο που τ’ άρπαξε ο βοριάς απ’ το χεράκι του μικρού και το εξαφάνισε στους αιθέρες. Κι όλοι, χωρίς εξαίρεση, με δέος και ανυπόκριτο θαυμασμό, θα αλληλοασπάζονται και θα στέλνουν SMS ο ένας στον άλλον που θα γράφει: Αλλάξτε τους τα φώτα.
Υ.Γ. Τα πρόσωπα, οι χώροι και οι καταστάσεις που περιγράφονται στο κείμενο, είναι προϊόν μυθοπλασίας και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Πηγή: Huffington Post Greece
O Αντώνης και ο Κωνσταντίνος Κούφαλης είναι θεατρικοί συγγραφείς