Κάθε μέρα, κάθε ώρα, η Καβάλα προσφέρει απλόχερα πανέμορφες εικόνες (στερεότυπο, αλλά έτσι είναι). Αυτό όμως είναι που μας… τρώει. Είναι σαν το άλλο που λέει ο κόσμος… Η Ελλάδα έδωσε τα φώτα του Πολιτισμού σε όλο τον κόσμο (και τώρα ζει με κεριά), γι’ αυτό και δεν έχουμε ανάγκη κανέναν. Κάπως έτσι γίνεται και σε τοπικό επίπεδο όχι τώρα, εδώ και χρόνια. Φυσικά και έχουν γίνει βήματα προβολής και διαφήμισης της πόλης, αλλά εξακολουθεί να «φωνάζει» ότι οι τουριστικές της δυνατότητες είναι τεράστιες και δεν αξιοποιούνται από μόνες τους. Συνεπώς, καλές οι ομορφιές της Καβάλας, απλά αντί να μας κινητοποιούν, μας κάνουν να επαναπαυόμαστε σ’ αυτές. Δίκοπο μαχαίρι…
Υ.Γ.: Παρεμπιπτόντως, η εικόνα του Φάρου της Παναγίας με φόντο το-παραλίγο-ολόγιομο φεγγάρι δύναται να κάνει τη Σαντορίνη να κρύβεται (ποιητική υπερβολή).