Πριν από μερικές μέρες μεταφέρθηκαν στο KAVALA POST οι προβληματισμοί ορισμένων αναγνωστών σχετικά με τη χρησιμότητα των κάγκελων στην οδό Τενέδου, στο ύψος της αρχής της ακτής της Καλαμίτσας (διαβάστε σχετικά εδώ). ΣΑΦΩΣ η ύπαρξη των κάγκελων σε έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας εξυπηρετεί το αυτονόητο: Εμποδίζει τους πεζούς να περνάνε τον δρόμο και τους «οδηγούν» στις διαβάσεις και στα φανάρια. Δεν τίθεται καμία αμφισβήτηση επ’ αυτού. Όμως, αυτό που δεν κατανοούμε (και υπό προϋποθέσεις ταυτιζόμαστε με τους προβληματισμούς περί χρησιμότητας) είναι γιατί στη μια πλευρά, με κατεύθυνση προς Παληό, στην αρχή του πάρκινγκ μπροστά από τα γήπεδα τένις, εκεί που αρχίζει η Καλαμίτσα, δεν διακόπτεται η συνέχεια των κάγκελων, ενώ στην απέναντι πλευρά υπάρχουν… διακρίσεις και κενά, (όπως αποδεικνύει η επισυναπτόμενη φωτογραφία) που «δελεάζουν» τους απερίσκεπτους να περάσουν τον δρόμο και κατά συνέπεια να βρεθούν στο… έλεος των αυτοκινήτων, αν δεν μπορούν… να πηδήξουν τα απέναντι κάγκελα! Άρα, το επιμύθιο είναι το εξής: Η κάτι παραπάνω από ορθή σκέψη να τοποθετούνται κάγκελα σε έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας αυτομάτως αναιρείται, αν στη μια πλευρά του δρόμου η «ροή» των κάγκελων διακόπτεται. Εναλλακτικά, το είπε κι ο Πανούσης: «Κάγκελα παντού…».