Μια σειρά ερωτημάτων έχουν προκαλέσει οι πινακίδες σήμανσης οι οποίες έχουν τοποθετηθεί στις καινούριες πιστοποιημένες παιδικές χαρές της Καβάλας. Για παράδειγμα, γιατί οι παιδικές χαρές έχουν ωράριο λειτουργίας 09:00-21:00 το καλοκαίρι και 09:00-17:00 τον χειμώνα; Μετά κλειδώνουν και συλλαμβάνονται όσοι χρησιμοποιήσουν τα παιχνίδια μετά την παρέλευση του ωραρίου… κυκλοφορίας; Άσε που μέσα στο ωράριο είναι και οι σχολικές ώρες. Δηλαδή τον χειμώνα που ένα παιδί σχολάει στις 14:00, έχει μόνο 3 ώρες για να χρησιμοποιήσει την παιδική χαρά; Συνεπώς μέχρι τις 14:00 είναι μόνο παιδική, καθώς δεν προσφέρει χαρά… Και γιατί απαγορεύεται η είσοδος σε σκύλους, με εξαίρεση τα σκυλιά που συνοδεύουν ΑμεΑ; Υπάρχουν κοινωνικά κριτήρια και στα σκυλιά; Ποιος ορίζει ότι είναι κάποιος παιδί μέχρι τα 14, εφόσον η πινακίδα αναφέρει ότι η παιδική χαρά αφορά σε παιδιά 1,5 έτους μέχρι 14 ετών; Δηλαδή μετά τα 14 παύει να είναι παιδική και είναι σκέτο χαρά; Εύλογα ερωτήματα για μια παράξενη πινακίδα που δεν ξέρει κανείς ποιος την εμπνεύστηκε, αλλά και πολλά «πρέπει» και «δεν πρέπει», ήτοι γραφειοκρατία, για ένα παιδί… Στο κάτω κάτω, μια παιδική χαρά είναι βρε παιδιά… Τουλάχιστον η πινακίδα της παιδικής χαράς αποτέλεσε χαρά… έμπνευσης για τη Λυδία Ελιόγλου και τη σελίδα της It’s a matter of poem (δείτε τη σελίδα και ακόμα περισσότερες εμπνεύσεις εδώ). Κάτι είναι κι αυτό…