Οι φωτεινοί σηματοδότες, αλλιώς τα φανάρια, έχουν μια συγκεκριμένη χρηστική αξία: Να εξομαλύνουν ή απλά να διευκολύνουν την κυκλοφορία των οχημάτων και να συνδράμουν στην ομαλή διέλευση των πεζών χωρίς απρόοπτα. Αν δεν εξυπηρετούν τους άνωθεν σκοπούς είναι απλά διακοσμητικά στοιχεία (και μάλιστα… κακόγουστα διακοσμητικά). Τέτοια είναι τα φανάρια στην οδό Νυρεμβέργης στο ύψος του 1ου ΕΠΑΛ Καβάλας, λίγο πριν τη στροφή για το στρατόπεδο Ασημακοπούλου. Μάλιστα, ειδικά το βράδυ, οι μαθητές του σχολείου, αλλά και οι κάτοικοι, κάνουν τον… σταυρό τους για να περάσουν τον δρόμο, με την ορατότητα να είναι περιορισμένη λόγω της στροφής, ενώ τα τροχαία ατυχήματα στο εν λόγω σημείο έχουν γίνει… θεσμός (το τελευταίο συνέβη το Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017). Τι ακριβώς χρειάζεται, εκτός από ρεύμα, για να λειτουργήσουν τα συγκεκριμένα φανάρια σε ένα τέτοιο σημείο υψηλής επικινδυνότητας για πεζούς και οχήματα, τη στιγμή, μάλιστα, που μέχρι τα νεκροταφεία, στην ευθεία, υπάρχουν πολλά φανάρια ανά λίγα μέτρα; Αν το τίμημα για τη λειτουργία τους είναι κι άλλο αίμα στην άσφαλτο, δεν αργεί, πάντως, η ώρα, στατιστικά μιλώντας… Και στην τελική, ποιοι τελικά αποφασίζουν και με ποια κριτήρια για την απενεργοποίηση των φαναριών; Απλή ερώτηση κατοίκων της περιοχής και μαθητών…