Όταν γίνεται μια τέτοια διοργάνωση στην Καβάλα, όπως το 2ο Κολυμβητικό Τουρνουά «Απόστολος Παύλος» (δείτε εδώ φωτογραφίες από την 1η μέρα του Τουρνουά) κι όταν φιλοξενείται στην πόλη ο… Φελπς των γυναικών, ένας «ζωντανός μύθος» της πισίνας, η Κατίνκα Χόζου και άλλοι αθλητές, Έλληνες και ξένοι, παγκόσμιας εμβέλειας δεν κοιτάς… πάνω να δεις αν στάζει κάτι. Αυτό θα το κάνεις μετά ή το έκανες πριν (και ορθώς το έκανες και θα το κάνεις). Κοιτάς δίπλα σου, ένα παγκόσμιο αθλητικό πρότυπο να προετοιμάζεται για μία ακόμα διαδρομή, κοιτάς απέναντί σου, το βλέμμα των μικρών αθλητών να παρακολουθούν εκστασιασμένοι το ίνδαλμά τους, βιώνοντας από κοντά και σε πραγματικό χρόνο και τόπο ένα παραμύθι. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος αυτών των διοργανώσεων. Έτσι ωθείς τον κόσμο στον αθλητισμό και κατά συνέπεια στις αθλητικές εγκαταστάσεις κι έτσι θα σταματήσουν να στάζουν και τα ταβάνια, γενικώς και ειδικώς… Υπάρχει, άλλωστε, μεγαλύτερο κίνητρο από το να ανταλλάσσεις από κοντά βλέμματα, πόσο μάλλον να τρέχεις δίπλα δίπλα με τέτοιους αθλητές;
Θανάσης Σοφιανός