Το θέμα δεν είναι ταξικό, αλλά συνειδησιακό. Μπορεί η «Εξέγερση να μην έχει σύνορα», το ίδιο όμως και απουσία της κοινωνικής ενσυναίσθησης. Δεν είναι το πανάκριβο αυτοκίνητο σε μια θέση στάθμευσης για ΑμεΑ, ούτε οι ξένες πινακίδες του, αλλά η κουλτούρα μιας αντικοινωνικής πανδημίας η οποία δεν επιδέχεται ίασης, ούτε η μάσκα κάνει δουλειά. Τουναντίον, εδώ είναι που δεν θέλει «μάσκες»… Αυτές είναι που μας έφτασαν ως εδώ, (αντι)κοινωνικά μιλώντας, για λογαριασμό της «εξέγερσης για το αυτονόητο»…
*Η φωτογραφία είναι του Ιορδάνη Αγγελιάδη