Θα εκπλαγεί κάποιος επισκέπτης που έρχεται για πρώτη φορά στην Καβάλα από το πόσα «λευκά» κτίρια υπάρχουν εντός του αστικού ιστού, ήτοι κενά, άψυχα, ετοιμόρροπα, όπου δε μιλάμε καν για την εκμετάλλευσή τους, αλλά για την ίδια τους την υπόσταση. Τελικά η γραφειοκρατία είναι χειρότερη και από σεισμό, ειδικά σε μια πόλη στην οποία η δόμηση αντιμετωπίζει έξτρα δυσκολίες σε σύγκριση με μια επίπεδη πόλη, τουτέστιν, δεν υπάρχει η πολυτέλεια για να περνάνε στην «ανυπαρξία» κτιριακές υποδομές. Από την άλλη, στον κόσμο των «ζωντανών» κτιρίων και σπιτιών, τα ενοίκια απευθύνονται σε κατοίκους του Μονακό. Αλήθεια, πώς λέγεται μια πόλη αφιλόξενη, όσον αφορά το «κατοικείν» και παράλληλα την παρομοιάζουν με το Μονακό;
*Μετά στεγαστικής τιμής, Θανάσης Σοφιανός