Του Μπάμπη Γαμβρέλη
Με επιστολή της στην εφημερίδα Νέα Εγνατία όπου και πρωτοδημοσιεύτηκε το κείμενό μου της Πέμπτης 1 Δεκεμβρίου 2016, η Πρόεδρος των Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείου Καβάλας κυρία Αικατερίνη Πετράκη απαντάει στα όσα γι’ αυτήν περιέχονται σε αυτό. Τη δημοσιεύω αυτούσια, συνοδεία των δικών μου διευκρινίσεων.
Κύριε Διευθυντά.
Στο άρθρο που φιλοξενεί η έγκριτη εφημερίδα σας, στις 1-12-16 ,στην σελίδα 2,στην στήλη «Η Πολιτική των Ανθρώπων» που υπογράφει ο συντάκτης κύριος Γαμβρέλης, θα ήθελα να απαντήσω τα εξής:
Είναι καλοδεχούμενη η όποια κριτική από όπου και αν προέρχεται ,άλλωστε αυτό το επιβεβαιώνει και το γεγονός πως πρώτη φορά απαντώ σε δημοσίευμα. Ωστόσο ο αρθρογράφος, προφανώς επηρεασμένος από τις «αυταπάτες» του πολιτικού του φορέα και την περιδίνηση που του προκάλεσαν οι κυβιστήσεις και ανακυβιστήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται σε μία ιδιάζουσα κατάσταση πτήσης και ιλίγγου αφού με συγχέει με τους Καλφαγιάννηδες, τους Μπαλασόπουλους και τους Φωτόπουλους! Η επιλεκτική αμνησία του αρθρογράφου δεν τον βοηθά να θυμηθεί πως ο Καλφαγιάννης ήταν υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ στην Αττική, οι δε Μπαλασόπουλοι και Φωτόπουλοι αναπαύονται στη μεγάλη αγκαλιά της συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ και φιλοξενούνται στις πρώτες καρέκλες των εκδηλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ .
Κύριε διευθυντά
Η στοχοποίηση δεν με φόβισε ούτε τα σκληρά χρόνια της δεξιάς όταν με απέλυσαν από την εργασία μου σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης, δεν υπαναχώρησα ούτε εκατοστό από τις αρχές μου και το καθήκον της εκπροσώπησης των εργαζομένων !
Δεν θα με τρομάξουν τα κουταβάκια του Πολάκη! Όσο για τους Κυβερνητικούς Συνδικαλιστές να ψάξει ο αρθρογράφος να τους βρει στην παράταξή του, είναι γνωστοί !
Υ.Γ. Η επιλογή της φωτογραφίας μου που συνοδεύει το άρθρο είναι εξαιρετική! Ευχαριστώ τον κύριο Γαμβρέλη !
Πετράκη Αικατερίνη
Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου
Πρόεδρος Γενικού Συμβουλίου Π.Ο.Ε.ΔΗ.Ν.
Δεν γνωρίζω μέσα από ποιους «φακέλους πολιτικών φρονημάτων» ενημερώνεται η κυρία Πετράκη. Αν όμως κρίνω από την «ποιότητα» των επιχειρημάτων της, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ και να εικάσω είναι ότι οι «πληροφοριοδότες» πόρρω απέχουν από το να χαρακτηριστούν φερέγγυοι και αξιόπιστοι. Πόσο μάλλον αποτελεσματικοί. Αποτέλεσμα τούτου, να την παραπλανούν και την οδηγούν σε λάθος εκτιμήσεις.
Δυστυχώς γι’ αυτήν, το σενάριο να «παίξω» με τους δικούς της όρους, είναι εκ προοιμίου… καμένο! Μάταια λοιπόν προσπαθεί να με ταυτίσει με συγκεκριμένο κομματικό χώρο για να «βολέψει» την αντιπαράθεσή της μαζί μου. Λίγο να «έλεγχε» τον δημόσιο λόγο μου, θα είχε αποφύγει τα εύκολα συμπεράσματα. Προφανώς και τις αυθαιρεσίες.
Διευκρινίζω: ποσώς με ενδιαφέρει η πολιτική διαδρομή του κάθε Καλφαγιάννη και του κάθε Φωτόπουλου. Η νοοτροπία είναι αυτή που κρίνεται και το «συνδικαλιστικό ήθος» που υπηρετούν. Γι’ αυτό και η αναφορά των ονομάτων τους από τη μεριά μου υπήρξε εξ αρχής συμβολική. Σε αντίθεση με την κυρία Πετράκη που επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται συνδικαλιστικά μέσα από «σχήματα» και τακτικές ενός ξεπερασμένου (και αμαρτωλού) παρελθόντος.
Το να «φορτώνει» στο καινούριο «μαγαζί εξουσίας» ότι γαλούχησε και εξέθρεψε το (άλλοτε κραταιό) δικό της, δείχνει και το αμετανόητο του πράγματος. «Αμετανόητο» που την ορίζει και την καθοδηγεί.
Επίλογος με δύο σχόλια και μία παραπομπή:
Επειδή ελάχιστα κατέχω από «κομματικά αθλήματα», μήπως θα μπορούσε η κυρία Πετράκη να με «συστήσει» στους (κατ’ αυτήν, γνωστούς) κυβερνητικούς συνδικαλιστές; Έτσι για έχω μία… πρώτη γεύση!
Σε αυτήν την (πολιτική) ηλικία, «κουταβάκι» δύσκολα να με πεις. Αν θέλει να το διαπιστώσει και η κυρία Πετράκη, δεν έχει παρά να «χτυπήσει» εδώ. Κι έτσι, ίσως την άλλη φορά καταφέρει και αποφύγει τις… δαγκωνιές!
Υ.Γ.: Σιγά μη σας «χαράμιζα» ως… συνδικαλίστρια!