Του Αλέξη Γούλα
Έντεκα χρόνων ο Μάριος, έκανε το τραγικό λάθος να παίζει στην παιδική χαρά κοντά στο σπίτι του. Πιστοποιημένη ή όχι η παιδική χαρά, σίγουρα δεν είχε αλεξίσφαιρη περίφραξη για να μην περνούν οι σφαίρες των «σερίφηδων» του γειτονικού οικισμού των ρομά που ενίοτε πέφτουν «βροχή» με κάθε αιτία κι αφορμή. Οικισμός που κατά καιρούς βρέθηκε σε πολλές παράνομες δραστηριότητες, σε εμπόριο ναρκωτικών, ξυλοδαρμούς, εμπόριο όπλων κι ό,τι άλλο εμπεριέχεται στον Ποινικό κώδικα.
Σε ένα προάστιο όπως το Μενίδι, με πληθυσμό 120.000 κατοίκους, κάποιοι σχεδόν ανενόχλητοι κάνουν παιχνίδι. Τι φταίει άραγε και η συγκεκριμένη κατηγορία συνανθρώπων μας λειτουργεί τόσο παραβατικά και τόσο απαξιωτικά στους νόμους και τις απλές υποχρεώσεις τους προς το κοινωνικό σύνολο; Ας δούμε αναλυτικά κάποιες από τις παρανομίες που δυστυχώς παρατηρούμε και στην πόλη μας.
Πρώτη απορία: Τα παιδιά των ρομά πρέπει να πηγαίνουν υποχρεωτικά στο σχολείο ή όχι; Σκοπός τους είναι η επαιτεία κι όχι η μόρφωση; Είναι εικόνα σύγχρονης πόλης να περιφέρονται ανήλικα παιδιά των οκτώ και δέκα ετών βρόμικα με ένα τσιγάρο στο χέρι;
Δεύτερη απορία: Γιατί επιτρέπουν οι Αρχές να δημιουργούνται διάφορα «γκέτο» σε κεντρικά σημεία της πόλης από ομάδες ρομά που δημιουργούν προβλήματα; Να αναφέρω ενδεικτικά το πάρκο κάτω από το Δημαρχείο, την κεντρική πλατεία Ελευθερίας, τις καμάρες. Εδώ να αναφέρω πραγματικό περιστατικό που συνέβη σε φίλη μου. Διερχόμενη πίσω από τον ΟΤΕ δέχθηκε προσβλητικά σχόλια αθίγγανου κι όταν τον διαολοέστειλε αυτός την ξυλοφόρτωσε κι εξαφανίστηκε. Τρομοκρατημένη δεν κατήγγειλε το περιστατικό και φυσικά δεν ξαναπέρασε από εκεί.
Τρίτη απορία: Οι κανόνες υγιεινής ισχύουν για τους καταυλισμούς των ρομά ή όχι; Ποιοι είναι υπεύθυνοι για να ελέγξουν τους παραπάνω κανόνες; Επίσης, ποιοι θα ελέγξουν τους περαστικούς ρομά που έχουν συγκεκριμένα στέκια διανυκτέρευσης τα οποία μετατρέπουν σε ανοικτές χωματερές σε μια βραδιά;
Τέταρτη απορία: Οι αθίγγανοι έχουν πλήρη γνώση όλων των απολαβών κι όλων των επιδομάτων που δικαιούνται λόγω των παιδιών τους. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια διαδικασία ελέγχου τήρησης κάποιων από τα παραπάνω για να καρπούνται τα επιδόματα; Για παράδειγμα, αν το παιδί δεν πηγαίνει κανονικά στο σχολείο δεν θα δικαιούται επίδομα. Απλά πράγματα δηλαδή. Να μην επεκταθώ στις δεκάδες κλοπές, διαρρήξεις, ρευματοκλοπές, επεισόδια που έχουν εμπλεκόμενους ρομά στην πόλη μας.
Κλείνω με τον προβληματισμό ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να δράσουν αποφασιστικά. Μια τουριστική πόλη όπως η Καβάλα δεν μπορεί να ανέχεται την αναρχία και τον τσαμπουκά μιας ολιγομελούς ομάδας, κυρίως εξαρτημένων σε ουσίες, μελών της. Δεν πρέπει να απαξιώνουμε εγκληματικά την ίδια μας την πόλη και κατ’ επέκταση το τουριστικό προϊόν που αυτή προσφέρει.
Όλα τα παραπάνω δεν πιστεύω πως είναι ακραίες σκέψεις, αλλά περιγραφή ενός προβλήματος που καθημερινά διογκώνεται. Η χώρα και η πόλη έχει νόμους και κανόνες συμβίωσης. Όσοι τους τηρούν έχουν θέση ανάμεσά μας. Όσοι αδιαφορούν πρέπει να εγκαλούνται και να προσπαθούν να αλλάξουν. Ήρεμα κι απλά ή βίαια και δραστικά.