Δικό μας καθήκον, ο σεβασμός

Λίγες σκέψεις με αφορμή τον ήρωα του ακήρυχτου πολέμου του Αιγαίου...


 

Του Αλέξη Γούλα

 


Άλλη μια θλιμμένη μέρα για την Πολεμική μας Αεροπορία και για τις Ένοπλες δυνάμεις γενικότερα. Ακόμα ένα θύμα, ένα νέο παιδί χάθηκε στο Αιγαίο κατά την εκτέλεση του ιερού καθήκοντος της φύλαξης των συνόρων μας. Η ανάλυση των γεγονότων και τα αίτια του δυστυχήματος είναι αντικείμενο έρευνας ειδικών κλιμακίων και είναι άστοχο να την αναζητήσουμε.

Αυτό που μπορούμε να ψάξουμε είναι το τι οδηγεί νέους στα 17 να κάνουν μια τόσο δύσκολη επιλογή στα μηχανογραφικά της Γ’ Λυκείου και να διαλέξουν τις στρατιωτικές σχολές και κυρίως τη Σχολή Ικάρων. Γνωρίζοντας πως οι βάσεις είναι πολύ υψηλές, η εκπαίδευση απαιτητική, τα ξενύχτια πολλά κι αν τελικά τα καταφέρεις κι αποφοιτήσεις σε περιμένει μια ζωή σκέτη ρώσικη ρουλέτα, αυτό από μόνο του δείχνει ανθρώπους άλλης πάστας.

Η επαγγελματική αποκατάσταση είναι μύθος, μιας και οι αποδοχές είναι αστείες σε σχέση με αυτό που κάνουν εκεί ψηλά.  Άρα δεν ισχύει αυτό που με τόση ευκολία υποστηρίζουν κάποιοι.

Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως οι πιλότοι μας διακατέχονται από αισθήματα υψηλού φρονήματος. Μέσα από τις συνεχείς θυσίες τους υπηρετούν το αγαθό της Ελευθερίας της χώρας μας και της προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο μέσα από μια σειρά περιφερειακών δράσεων όπως η πυρόσβεση, οι αεροδιακομιδές, η τροφοδοσία άγονων περιοχών.

Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι έχουν την κατάρα να αποχαιρετούν συχνά συναδέλφους τους μέσα από πολλά βίαια περιστατικά που συμβαίνουν. Κι όμως πρέπει να συνεχίσουν. Με όλο τον φόβο μήπως την επόμενη φορά έρθει η σειρά τους. Με τρόμο μήπως δεν ξαναδούν τις οικογένειές τους. Με αυταπάρνηση για όλα. Ιερό το καθήκον τους και αδιαπραγμάτευτο.

Έχοντας φίλους, συμμαθητές, γνωστούς στον αέρα γνωρίζω πως δεν θα άλλαζαν τις πτήσεις τους με κανένα γραφείο και με καμία καλοπληρωμένη καρέκλα, όσο κι αν η αγωνία όλων μας φτάνει στα ύψη.

Δικό μας καθήκον ο σεβασμός στο λειτούργημα τους. Κάθε χρόνο στο καλοκαιρινό AirSea Show το χειροκρότημα του κοινού στη διέλευση των πολεμικών αεροσκαφών δείχνει τον παραπάνω σεβασμό.

Καθήκον της πολιτείας οι αποδοχές αυτών των ηρώων να είναι αξιοπρεπείς. Δεν είναι κάτι που θα ζητήσουν ποτέ οι ίδιοι. Δεν είναι τέτοιοι. Δεν πετάνε για τα χρήματα. Δεν μπορεί οι διάφοροι αεριτζήδες σύμβουλοι των υπουργείων να παίρνουν τα διπλά λεφτά από έναν πιλότο. Οι αρμόδιοι με τους ειδικούς πρέπει άμεσα να πράξουν τα δέοντα.

Καλό ταξίδι στον ήρωα του ακήρυκτου πολέμου του Αιγαίου. Όλοι μας τον ευγνωμονούμε.