Πυρ και ανάθεμα

Για μια ακόμη φορά δεν φαίνεται να προσπαθούμε να παραδειγματιστούμε από όσα πάθαμε και ξεκίνησε η μάχη της εκμετάλλευσης των θλιβερών γεγονότων...


 

Του Αλέξη Γούλα

 


Σχεδόν πάντα έτσι γίνεται. Η ευκολία που αναθεματίζουμε συλλήβδην κάποιους που λίγες μέρες πριν τιμούσαμε, μας κάνει ίσως τον πιο απρόβλεπτο λαό της Ευρώπης. Φρικτός ο απολογισμός των τελευταίων πυρκαγιών στην Αττική, έδειξε σε όλους μας τη γύμνια που έχουμε ως οργανωμένη χώρα.

Τα λάθη και οι παραλείψεις των τελευταίων δεκαετιών, συναντήθηκαν το μοιραίο απόγευμα και αποφάσισαν να χτυπήσουν αθώους ανυποψίαστους ανθρώπους αφαιρώντας τους τη ζωή με βίαιο τρόπο.

Έτσι φτάσαμε στην επόμενη μέρα που το μπέρδεμα των κρίσιμων ωρών άρχισε να φέρνει τους αποκεφαλισμούς των υπευθύνων. Πρώτα ο υπουργός, μετά οι  αρχηγοί της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας και τέλος ο υπεύθυνος της Πολιτικής Προστασίας. Πολλά τα θύματα, και οι “θυσίες” απαραίτητες για να κατευνάσουν κάποιοι την κοινή γνώμη.

Για μια ακόμη φορά δεν φαίνεται να προσπαθούμε να παραδειγματιστούμε από όσα πάθαμε και ξεκίνησε η μάχη της εκμετάλλευσης των θλιβερών γεγονότων.

Τώρα που χρειάζεται ομόνοια για να ησυχάσουν οι ψυχές όσων έφυγαν, η φαγωμάρα καλά κρατεί.

Τώρα που πρέπει να επικαιροποιηθούν τα σχέδια έκτακτης ανάγκης για όλες τις φυσικές καταστροφές, εμείς μαλώνουμε.

Αν δεν γίνουν πράγματα τώρα πότε θα γίνουν; Αν δεν συμφωνήσουν οι αρμόδιοι για να μην ξαναζήσουμε τέτοια φρίκη τώρα, ποτέ θα συμφωνήσουν; Αν οι πολίτες δεν απαιτήσουν τώρα αλλαγές και τομές, πότε θα τις απαιτήσουν;

Δυστυχώς, προχθές βρέθηκα σε συζήτηση που με μεγάλη ευκολία κάποιοι θεώρησαν υπεύθυνους για την τραγωδία τους πυροσβέστες λες και αυτοί ήταν που έπρεπε να κατεδαφίσουν τους φράχτες, να ενημερώσουν τους πολίτες, να καθαρίσουν τα οικόπεδα, να κάνουν όσα δεν έκαναν αυτοί που εμείς ψηφίζουμε για να δώσουν κατευθύνσεις και να πάρουν αποφάσεις. Άδικη και ανέξοδη κριτική που όμως δεν είναι δίκαιη.

Στην Ελλάδα της φτώχειας και την οικονομικής αθλιότητας, πρέπει όλοι μας να βοηθήσουμε με κάθε τρόπο. Καλό το ανάθεμα αλλά ας ρίξουμε και μια ματιά στις αυλές μας. Ας σκεφτούμε και το τσιγάρο που πετάμε από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας. Ας σκεφτούμε τι μπορεί να συμβεί όταν με αέρα αποφασίζουμε πως θέλουμε να ψήσουμε στο σπίτι μας ή στην εξοχή. Ας ενημερωθούμε και ας θυσιάσουμε κάποιες από τις ώρες μας για να βοηθήσουμε αρχές και ομάδες πυροπροστασίας. Τότε μόνο σιγά σιγά θα αρχίσει κάτι ν’ αλλάζει ώστε οι τραγωδίες να είναι λιγότερες.

Σε αυτές τις μάχες πρέπει να είμαστε όλοι μαζί και μονιασμένοι.