Του Μπάμπη Γαμβρέλη
Δεκαπέντε ολόκληρα λεπτά ζωντανής μετάδοσης του μακελειού της Νέας Ζηλανδίας από τον ίδιο τον δολοφόνο μέσω facebook! Να υποθέσω ότι οι διαχειριστές του Δικτύου δεν διέκοψαν τη μετάδοση λόγω… ακροαματικότητας;
Να θυμίσω ότι λίγες ημέρες πριν το facebook «κατέβασε» τη (συγκλονιστική) φωτογραφία του αείμνηστου Γιάννη Μπεχράκη με τη μάνα που προσπαθεί να ξεδιψάσει το σκελετωμένο παιδί της στη Σομαλία. Να υποθέσω λόγω… ρεαλισμού;
Παράλληλα με τα όσα τραγικά συνέβησαν στη Νέα Ζηλανδία, στα μέρη μας είχαμε: στη Θεσσαλονίκη την εισβολή «χριστιανών» σε θεατρική παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και στην Πάτρα την αναβολή συναυλίας του heavy metal συγκροτήματος των Rotting Christ, μετά από πιέσεις που άσκησαν (παρα)χριστιανικές οργανώσεις στον Δήμο Πατρέων… Που, να μην ξεχνιόμαστε, «ανήκει» στο ΚΚΕ!
Ξεμείναμε και από je suis. Σκοτεινιάζει βαθιά!
Θέλω να ξεκαθαρίσω από τώρα τα πράγματα: η στάση μου απέναντι στην Κεντροαριστερά θα κριθεί από τις αποφάσεις που θα πάρει η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ. Πιστός γαρ στους πολιτικούς της στοχασμούς.
Εισβολή του ΠΑΜΕ στο συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Καλαμάτα. Εδώ δεν «παίζουν»… Ρουβίκωνες, Λιάνα μου;
Και πάνω που άρχισε να ζωγραφίζει ο Σταμάτης Γονίδης (διότι ως γνωστόν είναι και… εικαστικός), κάνει την εμφάνισή του στον καμβά ο… γέροντας Παΐσιος!
Υποψήφιος-τεχνοκριτικός. Όνομα δεν λέω…
Επειδή είναι μείζονος σημασίας η πρόταση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Καβάλας που αφορά στην αξιοποίηση των Καπναποθηκών της πλατείας Μακέδου από το νεοσύστατο Διεθνές Πανεπιστήμιο, καλό θα ήταν να πάρουν θέση επ’ αυτής όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι της πόλης. Και αυτοί που συμφωνούν, να δεσμευτούν για την υλοποίησή της. Τόσο απλά.
Το πρόβλημα δεν είναι αν μας αρέσει ή όχι το αισθητικό αποτέλεσμα από την πρόσφατη παρέμβαση των μελών της Action Team σε διάφορες γειτονιές της πόλης. Το μεγάλο (και διαχρονικό) πρόβλημα είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο δημόσιος χώρος. Και το ερώτημα μέγα: ποιος τοπικός φορέας δίνει την άδεια για να υπάρχουν τέτοιου είδους «εκφράσεις»; Εκτός κι αν είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι και ο καθένας μπορεί να τον «μεταμορφώνει» με ό,τι του κατέβει.
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της γελοιογραφίας δεν εμφανίστηκαν κείμενα για να δικαιολογήσουν τη στάση των δημιουργών απέναντι σε αυτά που κρίνουν και σατιρίζουν. Το ότι αναγκάζεται να το πράξει ο Αρκάς και οι συνεργάτες του δείχνει το χειρότερο που του έχει συμβεί: να «θυσιάζει» το ταλέντο του στον βωμό της μεροληψίας και της «αλόγιστης στράτευσης».
Και κάτι ακόμη: τυχαίο που το θέμα του Αρκά με τα «παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού» εξελίσσεται σε ένα είδος άτυπης «γραμμής» για όσους και όσες αναζητούν τρόπους για να εκτονώσουν τα αντιπολιτευτικά τους εσώψυχα; Καλή ώρα, η ηθοποιός Άννα Παναγιωτοπούλου η οποία έφερε στο προσκήνιο του «πολιτικού διαλόγου» την εμπειρία του γιου της από την εποχή που ήταν συμμαθητής με τον Αλέξη Τσίπρα! Μανταμοσουσουδιές!
Συνδικαλιστές της Αστυνομίας βράβευσαν την Άντζελα Δημητρίου για την προσφορά της στο ελληνικό τραγούδι! Λογικότατο και ελικρινές!
Βρίσκομαι σε δίλημμα: να είναι τόσο βούρλα οι Νεοδημοκράτες που θεωρούν τον Νίκο Δένδια κάτι σαν… κομμουνιστή, ή οι ΣΥΡΙΖΑίοι που τον κατατάσσουν στους μετριοπαθείς κεντρώους;
Τέρμα οι μαγκιές και τα καουμποϋλίκια! Τώρα συγνώμες, μετάνοιες και γαργάρες. (Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Χρήστος Σκαλούμπακας είναι ο γιος του βασανιστή της Μακρονήσου Παναγιώτη Σκαλούμπακα και στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας)
Για μια στιγμή: δηλαδή ο Θεός έσωσε τον έναν που δεν πρόλαβε την πτήση και έστειλε στον άλλον κόσμο τους άλλους 160 που την… πρόλαβαν; Να το κοιτάξουμε!
Γυρίζεται αμερικάνικη ταινία στο Σύνταγμα με ΜΑΤ, δακρυγόνα, πέτρες, συμπλοκές, ξύλο και όλων των ειδών τα μπάχαλα, και βγαίνουν οι πολίτες στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ και λένε ότι αυτό είναι καλό, είναι διαφήμιση για την Ελλάδα μας και θα βοηθήσει τον τουρισμό! Και γιατί να μην το δοκιμάσουμε στο… ζωντανό;
Το γεγονός ότι ο Στέφανος Χίος δεν βρίσκεται στη φυλακή, δείχνει το τεράστιο πολιτικό και ηθικό έλλειμμα της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Και συγνώμη: τι ακριβώς εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν «λέει» ότι δεν θα επιτρέψουμε στην Ελλάδα να κυλιστεί στο βούρκο του Μακελειού; Κάτι στο πιο χειροπιαστό μήπως;
Εθνική οδός Θεσσαλονίκης-Έδεσσας. Ναι, η Μακεδονία είναι Ελληνική!
Δύο απορίες: αν η (καθ’ όλα συμπαθής) Μυρσίνη Ζορμπά δεν ήταν η κόρη του Λοΐζου θα συμμετείχε στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ; Και η άλλη: το κριτήριο για τη συμμετοχή του Κώστα Αρβανίτη στο ίδιο ψηφοδέλτιο ήταν το… δημοσιογραφικό του ταπεραμέντο;
Καλέ, όχι αμάγαλμα. Αμάλγαμα!
Νοσταλγώ τον συγχωρεμένο τον Κώστα Ευθυμιάδη. Αν μη τι άλλο, επί των ημερών του, τα δελτία Τύπου της ΝΟΔΕ Καβάλας είχαν σωστό συντακτικό, ήταν γραμμένα σε καλά ελληνικά και, ασχέτως διαφωνιών… έβγαζες νόημα.
Μάρτυρας υπεράσπισης του Γιώργου Γερμενή-«Καιάδα» στη δίκη της Χρυσής Αυγής: δεν μπορεί να είναι βίαιος γιατί είναι μουσικός! Στην ερώτηση του Εισαγγελέα για τα όσα έχει γράψει για το Ολοκαύτωμα και τους Εβραίους, απάντησε ότι όλα αυτά γράφτηκαν… ποιητική αδεία!
Γκαντεμιά κι αυτή! Ούτε δέκα ημέρες πέρασαν από το θέμα που «σήκωσε» η Νέα Δημοκρατία για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια και στις ΗΠΑ ξέσπασε το σκάνδαλο με τις δωροδοκίες.
Πάνω που έλεγα ότι τα χειρότερα έρχονται: στην Ιταλία, γυναίκες δικαστές αθώωσαν βιαστές επειδή το θύμα δεν τους φάνηκε αρκετά όμορφο ώστε να προκαλέσει τους θύτες!
Τα φυσεκλίκια μέσα. Το «αντάρτικο» του Πέτροβιτς έλαβε τέλος. Αμαχητί! (Αν και, οπτικώς μιλώντας, το πράγμα έκανε μπαμ από την αρχή).
Απόσπασμα από το βιογραφικό του Μακάριου Λαζαρίδη: Εργάστηκα σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθμούς ως συντάκτης, αρχισυντάκτης, διευθυντής σύνταξης και σύμβουλος έκδοσης. Κάτι σε ονόματα και διευθύνσεις μήπως…
ΠΟΕΔΗΝ λέμε και κλαίμε! Δεν φτάνει η κατάθεση ανθέων στο άγαλμα του Δρομέα, μπέρδεψαν και το υπουργείο που ήθελαν να πάνε για να διαμαρτυρηθούν! Άντε, την επόμενη φορά στα… Lidl!
Λατρεία!
Τι μαθαίνω; Ξαναχτύπησε ο (και υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία) Γιάννης Λοβέρδος με αφορμή την πληροφορία ότι ο Παναγιώτης Γιαννάκης ενδέχεται να συμμετάσχει στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ; Είπε ότι δεν πρέπει οι αθλητές που έχουν τιμήσει με τις επιδόσεις τους τη πατρίδα μας να εμπλέκονται με τη πολιτική! Και ο Ζαγοράκης, τι; Της… φιλοσοφίας;
Δεν με νοιάζει τι λέγεται και τι γράφεται για τον Κωστάκη τον Αντωνιάδη. Εγώ τον συμπαθώ τον «θεματικό» μας. Μου «βγάζει» μία συμπάθεια και μία συμπόνοια, ίδια με αυτήν που είχα για τα παιδάκια που τα βάζαμε να παίζουν τερματοφύλακες!
Προς τι άραγε η επανεμφάνιση του Λάκη Λαζόπουλου σε τηλεοπτική εκπομπή; Πόση ακόμη (επιεικώς) μετριότητα να αντέξει (και να υποστεί) ο έρμος ο τηλεθεατής;
Δεν θα ξαναρωτήσω προς τι (και γιατί) οι εμφανίσεις σε τοπικό κανάλι του Δημήτρη Πιπεργιά ως εκπρόσωπο της (καθ’ όλα νεοφασιστικής) Ελληνικής Λύσις και του (γραφικού και επικίνδυνου) Βελόπουλου. Όταν πληρώνεις διαφήμιση στο Μέσο, λογική και η… φιλοξενία. Αλλά στις παπαριές που λέει, δεν βρίσκεται ένας από τους παραβρισκόμενους συνομιλητές του για να τον ταπώσει; Τον άκουγα προχθές να ισχυρίζεται (με εκείνο το γνωστό ύφος του ξερόλα) ότι η διέλευση του TAP από την περιοχή μας δεν αφήνει τίποτε στην τοπική κοινωνία, τονίζοντας με έμφαση το «τίποτα». Αυτό, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του TAP για τη χρηματοδότηση έργων ύδρευσης και άρδευσης στους Φιλίππους με το ποσό των 4.500.000 ευρώ!
Και μην ακούσω καμία μαλακία ότι «σιγοντάρω» τον TAP. Τα γεγονότα αναφέρω και μόνο…
Δεν υπάρχει πιο μεγάλη παπαριά από την ποσόστωση των γυναικών στα ψηφοδέλτια των εκλογών. Συν το ότι είναι και υποτιμητικό για τις ίδιες τις γυναίκες. Αλλά είπαμε, φεμινισμοί!
Κι όμως συνέβη! Μετά από έξι ολόκληρους μήνες στην τηλεόραση του ALPHA προβάλλεται σε επανάληψη ρεπορτάζ από ληστεία περιπτέρου! Ρεπορτάζ σε επανάληψη, ρε πούστη μου!
Ό,τι ομορφότερο και εξυπνότερο «κυκλοφορεί» αυτόν τον καιρό στα ΜΜΕ είναι τα σποτάκια της ΕΡΤ που διαφημίζουν το πρόγραμμά της. Επικοινωνιακό κέντημα!