Της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου
Το λιθόστρωτο επί της Θεοδώρου Πουλίδου, στη χερσόνησο της Παναγίας, είναι σαν να λέμε η κεντρική της λεωφόρος. Φέτος, για πρώτη φορά απ’ όσο θυμάμαι εγώ, τουλάχιστον, πρασίνισε.
Πάντοτε ξεφύτρωναν πράσινα ανάμεσα στις πέτρες τέτοιον καιρό. Όχι, όμως τόσο κομψά φανερωμένα, όχι τόσο τεχνικά βαλμένα να χορταριάσουν τους αρμούς γύρω από τους κυβόλιθους.
Πάει ένας μήνας τώρα που η Πουλίδου, ούτε περπατιέται μαζικά ούτε την πατάνε οι ρόδες αυτοκινήτων. Τα λιθάρια δεν είναι ξερά. Αλλά το τίμημα, μελαγχολικό.
Ούτε περπατησιά, ούτε περιφορά απόψε.