Του Σταύρου Σαραντίδη
Καλό θα είναι, όταν θέλουμε να μιλήσουμε για τους δασκάλους του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας, να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Ιδιαιτέρως, όταν αναφερόμαστε στο ψωμί που τρώνε από το συγκεκριμένο Ίδρυμα.
Ας αναλογιστούμε την προσφορά αυτών των ανθρώπων τόσο στο εκπαιδευτικό όσο και στο καλλιτεχνικό κομμάτι της μουσικής εκπαίδευσης και ας το «ζυγίσουμε» με το ανταποδοτικό κομμάτι ψωμιού που τόσα χρόνια «απολαμβάνουν» κάτω από επισφαλείς εργασιακές συνθήκες (βλ. συμβάσεις εργασίας), διαρκείς μισθολογικές μειώσεις… και, τα τελευταία πολλά χρόνια, μέσα σε ένα ιδιαίτερα παράξενο κλίμα…!!!
Αυτοί που γνωρίζουν, καταλαβαίνουν! Καταλαβαίνουν κι αυτοί που κάνουν πως δεν γνωρίζουν, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα!
Ο Christopher Baka είναι, αν δεν με απατά η μνήμη μου, ο παλαιότερος εν ενεργεία μουσικός του Ωδείου (από το 1988) και ως εκ τούτου, η άποψη του, είτε μας αρέσει είτε όχι, αποτελεί μια αξιοσέβαστη παρατήρηση για περαιτέρω προβληματισμό και όχι για επιπρόσθετα προβλήματα.
Δεν πρόκειται να αναφέρω το βιογραφικό του Christopher, διότι όσοι υπήρξαν πραγματικά μέλη (και όχι περαστικοί) αυτής της μεγάλης οικογένειας που ονομάζεται ΔΩΚ, γνωρίζουν πολύ καλά την προσφορά του. Γνωρίζουν επίσης και τα χιλιόμετρα (κυριολεκτικά) που «έγραψε» τόσο ο ίδιος όσο και οι περισσότεροι δάσκαλοί που δεν είναι πια κοντά μας, για να μας προσφέρουν απλόχερα μουσική παιδεία και τέχνη!
Το ψωμί λοιπόν που από το 1988 τρώει ο Christopher Baka το κερδίζει με την εργασία του, την αγάπη του για τη μουσική και τους μαθητές της και σίγουρα με το σεβασμό στο χέρι που τον ταΐζει, χωρίς να έχει δείξει το παραμικρό δείγμα πως θέλει να το «δαγκώσει»!!! Εξάλλου, στη λαϊκή που τον συναντώ κάποιες φορές, είναι φορτωμένος με ζαρζαβάτια (τον «κόβω» για Vegetarian)!!!
ΥΓ: Δεν πιστεύω να πειράζει που είναι Πολωνός; Μπήκαν κι αυτοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι δεν είναι;;;
Ο Σταύρος Σαραντίδης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Μουσικής (ΠΕ79.01) στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στην Καβάλα