Μια «τραυματική» παραλιακή εμπειρία και μια καταγγελία για την «κατάντια με τις ξαπλώστρες και τις άπειρες κακόγουστες κατασκευές»

Ιστορίες παραλιακής τρέλας στους Αμμόλοφους της Καβάλας μέσα από την προσωπική εμπειρία του καθηγητή στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΔΠΘ, Βασίλη Τσαουσίδη

Μια βουτιά στους Αμμολόφους για τον καθηγητή στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΔΠΘ, με θητεία στο ΜΙΤ, Βασίλης Τσαουσίδη οδήγησε σε καταγγελία στην Κτηματική Υπηρεσία Καβάλας, μέσα από μια «τραυματική» εμπειρία «με ξαπλώστρες και άπειρες κακόγουστες κατασκευές», εκδίωξη από το μικρό ελεύθερο μέρος της παραλίας και στη συνέχεια με μια «τρικυμία» από υπηρεσίες και ευθύνες οι οποίες «δεν ανήκουν σε κανέναν».

Η εμπειρία του Βασίλη Τσαουσίδη που οδήγησε σε καταγγελία

Στη διαδρομή μας χθες το απόγευμα για Δράμα, με την Ανθή και την Αγγελική, αποφασίσαμε να κάνουμε μια σύντομη μικρή παράκαμψη και να θυμηθούμε τους αμμόλοφους στη Νέα Πέραμο της Καβάλας. Σκοπός μας ήταν μια γρήγορη βουτιά, μισή-μια ώρα, το πολύ. Το μπαρ στο οποίο πήγαμε, δεν είχε αφήσει καθόλου χώρο για ελεύθερους λουόμενους. Αν και σχεδόν όλες οι ξαπλώστρες ήταν άδειες, είχε δεσμευτεί ολόκληρος ο χώρος της παραλίας από άδειες ξαπλώστρες, όπως φαίνεται και από τη φωτογραφία.

Το ίδιο συνέβαινε και στη συνέχεια, στα επόμενα μπαρ. Η αναγραφόμενη τιμή για τη χρήση του χώρου 7 ευρώ το άτομο. Αναγκαστήκαμε να βολευτούμε στη μοναδική ελεύθερη γωνιά, κοντά στα βράχια.

Σύντομα, λίγο μετά τη βουτιά μας, εμφανίστηκε ο πρώτος εργαζόμενος που μας ζήτησε (με σπαστά ελληνικά) να φύγουμε. Του εξήγησα ευγενικά ότι δεν επιτρέπεται να μας παρενοχλεί και έφυγε. Σε λίγο, εμφανίστηκε ο δεύτερος υπάλληλος, ο οποίος μάζευε αποτσίγαρα· όταν έφτασε στο μέρος μας, μας ζήτησε να αποχωρήσουμε. Του εξήγησα ότι εφόσον το επιθυμεί μπορεί να φωνάξει την αστυνομία ή να μας κάνει μήνυση. Αυτός αποχώρησε πιο εξοργισμένος. Στη συνέχεια, εμφανίστηκε μια κυρία· μας ενημέρωσε ότι δεν είναι το αφεντικό, άλλα το κατάστημα έχει άδεια από τον Δήμο, πληρώνει ένα κάρο λεφτά και πρέπει ή να πληρώσουμε ή να αποχωρήσουμε διότι αδικούμε τους πελάτες που πλήρωσαν.

Αποχωρήσαμε λίγο μετά, όταν η καθυστέρησή μας άρχισε ήδη να μας βγάζει εκτός προγράμματος για το ταξίδι μας στη Δράμα. Το πρωί πήρα τηλέφωνο στον Δήμο Παγγαίου. Ο υπάλληλος με ενημέρωσε ότι δεν έχει εκδώσει ο Δήμος καμία άδεια μέχρι να παραχωρήσει την αρμοδιότητα της αδειοδότησης για χρήση του αιγιαλού στην Κτηματική Υπηρεσία Καβάλας. Η Κτηματική Υπηρεσία Καβάλας με ενημέρωσε ότι δεν απαντάει σε «πολίτες», όταν δήλωσα ότι την πληροφορία σχετικά με την παραχώρηση άδειας χρήσης αιγιαλού τη ζητώ ως απλός πολίτης. Τελικά, μου έκλεισε το τηλέφωνο.

Στο επόμενο τηλεφώνημα, μετά την επιμονή μου, με παρέπεμψε στην αρμόδια υπάλληλο. Η αρμόδια υπάλληλος, αφού μου είπε ότι η προηγούμενη (σ.σ. η διπλανή της) μπορεί και να μη μου έκλεισε το τηλέφωνο και πώς ξέρω ότι μου το έκλεισε και ότι δεν έπεσε η γραμμή, αρνήθηκε να με εξυπηρετήσει. Αρνήθηκε να μου πει αν έχει εκδώσει η υπηρεσία της άδεια χρήσης του αιγιαλού, αρνήθηκε να μου πει γιατί δεν υπάρχει καμία άδεια στη Διαύγεια, με παρέπεμψε στον Δήμο Παγγαίου, στη συνέχεια δέχτηκε ότι δεν είναι αρμόδιος πλέον ο Δήμος Παγγαίου και μου είπε να κάνω αν θέλω καταγγελία, ώστε να έχω έννομο συμφέρον.

Ότι τα πράγματα είναι μπερδεμένα και μπορεί να μην έχει άδεια κάποιος, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει ζητηθεί άδεια ή ότι δεν εμπλέκονται πολλοί φορείς.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ βέβαια, οι επιχειρήσεις λειτουργούν. Όταν της εξήγησα ότι για να κάνω καταγγελία πρέπει να γνωρίζω αν και πού ακριβώς έγινε η παράβαση, ποιος την έκανε (θα μπορουσε π.χ. να την έχει κάνει η κτηματική υπηρεσία) αν δηλαδή έχει δοθεί άδεια και ποιον χώρο ακριβώς αφορά, μου απάντησε οτι δε θα απαντήσει σε καμία άλλη ερώτησή μου. Επέμενε να κάνω καταγγελία, αν θέλω στοιχεία. Και έκανα.

Η καταγγελία μου αφορά στην Κτηματική Υπηρεσία Καβάλας, η οποία αρνείται επίμονα να εξυπηρετήσει τους πολίτες, των οποίων τα δικαιώματα είναι αρμόδια να προστατεύει. Περιέγραψα το ιστορικό με τον αιγιαλό, τον εκφοβισμό στον αιγιαλό, την άρνηση εξυπηρέτησης από την Κτηματική Υπηρεσία στην Αρχή Διαφάνειας.

Είναι πραγματικά κατάντια αυτό που συμβαίνει πλέον με τις ξαπλώστρες και τις άπειρες κακόγουστες κατασκευές και είναι ντροπή για τις υπηρεσίες που το επιτρέπουν και στην πράξη το υπερασπίζονται. Άλλο πράγμα η υγιής επιχειρηματικότητα και άλλο η παντελής έλλειψη αισθητικής και η παραβίαση ακόμα και των στοιχειωδών δικαιωμάτων των πολιτών.

*Ο Βασίλης Τσαουσίδης είναι καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών ΔΠΘ

**Πηγή: parallaximag.gr