Ηημερομηνία έχει οριστεί εδώ και καιρό: 13 Αυγούστου 2017. Ο τόπος, επίσης: Αμβούργο, Γερμανία. Ο στόχος έχει τεθεί: Συμμετοχή στον πλέον απαιτητικό αγώνα τριάθλου παγκοσμίως, το IronMan. Μια εμπειρία μοναδική, που απαιτεί προσήλωση, πειθαρχία και προσπάθεια πέρα από τις δυνάμεις… Όμως, ο Χρήστος Βογιατζίδης θα το τολμήσει.
3.000 αθλητές από όλο τον κόσμο θα κολυμπήσουν 3.8 χλμ, θα ποδηλατίσουν 180 και θα τρέξουν άλλα 42.2 χλμ με σκοπό να γίνουν «σιδερένιοι». Ο Χρήστος μίλησε στο KAVALA POST για την προσπάθειά του, λίγες μέρες πριν την εκκίνηση…
Χρήστο, σε λίγες μέρες θα ταξιδέψεις στο Αμβούργο της Γερμανίας με στόχο να γίνεις… IronMan! Αλήθεια, πώς αποφάσισες να δηλώσεις συμμετοχή στον πλέον απαιτητικό αγώνα τριάθλου στην Ευρώπη;
Ξέρετε, αν κάποιος θέλει να βάλει έναν στόχο –όποιος και αν είναι αυτός– πρέπει πρώτα απ’ όλα να τον ονειρευτεί και να τον βιώσει εικονικά. Από κει νομίζω ξεκινάνε όλα. Το ερώτημα είναι γιατί να φτάσεις στο σημείο να ονειρευτείς ένα τέτοιο αθλητικό εγχείρημα; Θα σας πω τι συνέβη σε μένα.
Όλα ξεκίνησαν το 2013, όταν ένα μέλος από την οικογένεια μου αρρώστησε. Ο μικρός μου αδελφός. Ήταν βαρύ πλήγμα για την οικογένεια μου και όπως φαινόταν έπρεπε να παρθούν σημαντικές αποφάσεις. Όλη η οικογένεια συγγενείς και φίλοι «πέσαμε» πάνω του για να τον στηρίξουμε ψυχολογικά και ο καθένας με τον τρόπο του να του μεταδώσει την αισιοδοξία του και τη θετική του ενέργεια. Δεν υπήρχαν και πολλά ψυχολογικά αποθέματα και έβλεπα την οικογένειά μου να «βυθίζεται». Δεν μπορούσα να το επιτρέψω αυτό, έπρεπε να βρω δυνάμεις, να μπορέσω να ανταπεξέλθω στη σοβαρότητα των καταστάσεων.
Εκείνη τη περίοδο είχε ανακοινωθεί ότι για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα διεξαχθεί ένα ορεινό τρίαθλο ολυμπιακών αποστάσεων στη Λίμνη Πλαστήρα και μάλιστα θα αποτελούσε μέρος ενός Παγκόσμιου Πρωταθλήματος.
Ανακοίνωσα στον αδελφό μου ότι θα πάρω μέρος και ενθουσιάστηκε πολύ μέσα στα προβλήματά του με την ιδέα ότι ο αδελφός του θα πάρει μέρος σε μια τέτοια διοργάνωση γιατί ήξερε προφανώς το αθλητικό μου επίπεδο και δεν πίστευε ούτε ο ίδιος –αλλά ούτε και εγώ, για να πω την αλήθεια– πώς στο καλό θα τα καταφέρω να κολυμπήσω 1.5 χιλιόμετρο, να ποδηλατήσω 30, και να τρέξω άλλα 10 και όλα αυτά… συνεχόμενα! Το πίστεψα όμως και ήθελα και ο αδερφός μου να με δει να το πιστεύω. Του είπα να μου υποσχεθεί ότι θα κάνει αυτός τον αγώνα του και ’γω τον δικό μου και ότι θα τα λέγαμε στον τερματισμό… Και δόξα τω Θεώ, έτσι έγινε! Δεν θυμάμαι πόσες ώρες προσευχόμουν και προπονιόμουν.
Κάνοντας λοιπόν όλη αυτήν την προετοιμασία, διάβαζα παράλληλα διάφορα βιβλία και παρακολουθούσα συνέδρια για το πώς μπορείς να βελτιώσεις τον τρόπο σκέψης. Γνώρισα και γνωρίζω ανθρώπους που έχουν καταφέρει πολλά στη ζωή τους και προσπάθησα να εμπνευστώ και να μάθω όσα μπορώ από αυτούς. Σε όλη αυτήν τη διαδρομή, ένιωσα πραγματικά ότι αλλάζω. Διδάχτηκα και διδάσκομαι ακόμα πώς ένας στόχος μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Είναι πρόκληση, είναι εξέλιξη, είναι ουσία. Θυμάμαι πόσο μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει δήλωση μιας πρωταθλήτριας στίβου ότι η άθληση δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το μέσον στην προσπάθεια κατάκτησης υψηλότερων στόχων.
Όταν, λοιπόν, μπήκα στον κόσμο του τριάθλου, άκουσα για το IronMan και, πιστέψτε με, φαινόταν άπιαστο όνειρο, ουτοπία! Όσο περνούσαν τα χρόνια όμως, έβλεπα όλο και περισσότερους αθλητές να «βγάζουν» IronMan ή κάποιον αγώνα υπεραντοχής και μάλιστα πολλοί από αυτούς ήταν ή επιτυχημένοι επαγγελματίες ή υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων ή είχαν επιτύχει κάτι σημαντικό στη ζωή τους. Αναρωτιόμουν πού έβρισκαν τον χρόνο να ασχοληθούν με τη δουλειά τους, με τις υποχρεώσεις, με τις προπονήσεις και μάλιστα να τα καταφέρνουν με όλα! Κατάλαβα ότι είναι η οπτική γωνία που βλέπουν τη ζωή γενικότερα. Έχουν μάθει να βάζουν στόχους και μέσα από μεθοδικότητα και δουλειά να τα καταφέρνουν.
Έτσι ήρθε μια μέρα που συνηγόρησαν όλα στο να δω κάτι τόσο μεγάλο, πλέον τόσο κοντά, το IronMan.
Μίλησέ μας λίγο για τη διοργάνωση. Τι ακριβώς σε… περιμένει εκεί;
Το IronMan είναι ένας αγώνας τριάθλου υπεραντοχής όπου ο αθλητής καλείται να καλύψει απόσταση 3,8 km κολυμπώντας, 180 km ποδηλατώντας και 42,2 km τρέχοντας συνεχόμενα σε λιγότερο από 16 ώρες! Τέτοιοι αγώνες διοργανώνονται σε χώρες όλων των ηπείρων όπου αποτελούν μέρος του παγκόσμιου πρωταθλήματος των οποίων ο τελικός γίνεται στην Kona, στην Αμερική. Στο Αμβούργο της Γερμανίας διεξάγεται για πρώτη φορά ένας τέτοιος αγώνας όπου θα λάβουν μέρος 2.600 αθλητές και ανάμεσά τους 3 Έλληνες. Ένας από αυτούς θα είμαι και εγώ!
Όταν έλαβες μέρος στο τρίαθλο του Σχινιά, είχες δηλώσει ότι δεν σε ενδιέφερε εξ αρχής η κατάταξη, αλλά ο τερματισμός και, βέβαια, η συμμετοχή. Θα έλεγες το ίδιο και τώρα για το IronMan;
Έχω πάρει μέρος σε αρκετά τρίαθλα μέχρι στιγμής –μικρότερων αποστάσεων, βέβαια. Δεν επιζητούσα ποτέ την επίτευξη ενός καλού χρόνου, αλλά την εμπειρία του αγώνα, καθώς αποκομίζεις πολλά οφέλη όταν πετυχαίνεις έναν ασφαλή και υγιή τερματισμό. Το ίδιο επιζητώ και τώρα από αυτόν τον αγώνα γιατί το να έχεις απαιτήσεις από την πρώτη σου συμμετοχή σε τέτοια απόσταση δεν νομίζω ότι είναι… καλή ιδέα!
Ας πάρουμε τα πράγματα λίγο από την αρχή… Μίλησέ μας για τη «σχέση» σου με τον Αθλητισμό γενικότερα… Και τελικά, γιατί… τρίαθλο;
Από μικρό παιδί έχω δοκιμάσει όλα τα αθλήματα και όταν λέω όλα, το εννοώ! Μπάσκετ, ποδόσφαιρο, τένις, πόλο, ενόργανη γυμναστική, kickboxing, πολεμικές τέχνες, mountain bike, τρέξιμο μέχρι και ιστιοπλοΐα έχω κάνει. Ωραία είναι όλα τα αθλήματα αλλά εμένα προσωπικά με «τράβηξε» εν τέλει το τρίαθλο διότι αυτή η εναλλαγή των αθλημάτων και των προπονήσεων σε κάνουν να μη βαριέσαι αλλά και να κάνεις μικρές εκδρομές καθημερινά. Πέρα από αυτό, όταν έρχεται η σειρά για το τρέξιμο μετά από κολύμπι και ποδήλατο νιώθω για κάποιον ανεξήγητο λόγο από ένα σημείο και μετά ότι πάω ακόμα πιο γρήγορα από αυτό για το οποίο έχω προπονηθεί και αυτό ακριβώς είναι που με εξιτάρει! Εκεί νιώθω ότι υπερβαίνω τα όριά μου. Και νομίζω ότι είναι αποτέλεσμα της σωστής δουλειάς που έχω κάνει…
Πώς «μεταφράζεται» στην καθημερινότητά σου η επικείμενη συμμετοχή σου στο IronMan; Περίγραψέ μας την προετοιμασία σου…
Τίποτα δεν χαρίζεται, η σκληρή δουλειά, η συνέπεια και η μεθοδικότητα είναι κάτι που ακολουθώ τα τελευταία χρόνια. Προπονούμαι σε καθημερινή βάση με διπλές μπορεί και τριπλές προπονήσεις μέσα στη μέρα όλη την περίοδο προετοιμασίας, όπου μπορεί να ξεπερνάω και τις 3,5 ώρες ημερησίως κατά μέσο όρο την εβδομάδα. Αυτό το κάνω για πάνω από έναν χρόνο! Είτε βρέχει είτε χιονίζει είτε κάνει κρύο ή ζέστη, εγώ την προσπάθειά μου την κάνω! Δεν αναβάλλω ποτέ την προπόνηση αν δεν συντρέχει κάποιος ουσιαστικός λόγος, νιώσω κούραση, κορεσμό, θέλω να διασκεδάσω ή προκύψει μια εκδρομή.
Πριν από λίγες μέρες, είδαμε να «κυκλοφορεί» ένα ιδιαίτερα προσεγμένη βίντεο σχετικά με τη συμμετοχή σου. Μίλησέ μας λίγο γι’ αυτό. Πώς προέκυψε;
Είναι πολύ σημαντικό ο κόσμος να γνωρίζει ότι πέρα από μπάλα και μπάσκετ υπάρχουν και άλλα αθλήματα τα οποία δεν είναι καθόλου ανούσιο να αποκτήσουν κοινό αλλά και νέους αθλητές. Αυτήν τη στιγμή, το τρίαθλο είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο άθλημα σε όλο τον κόσμο. Η Καβάλα έχει φοβερούς αθλητές στίβου, δρομείς, κολυμβητές, ποδηλάτες. Έχει όμως και τριαθλητές. Η Καβάλα οφείλει να το γνωρίζει αυτό, καθώς εκπροσωπούν τη πόλη μας σε αγώνες ανά την Ελλάδα αλλά και τη χώρα μας στο εξωτερικό αφού δεν είναι λίγες οι φορές όπου Καβαλιώτες τριαθλητές έχουν δώσει το «παρών» σε αγώνες στο εξωτερικό. Βλέποντας λοιπόν τα τελευταία χρόνια στο τριαθλητικό κίνημα το επίπεδο των διοργανώσεων τα οφέλη που αποκομίζει η κοινωνία της εκάστοτε διοργανώτριας πόλης από τον αθλητικό τουρισμό, έκρινα σκόπιμο να γίνει ένα video το οποίο θα προωθεί την προσπάθεια του τριαθλητή αλλά και μέσα από μαγικές τοποθεσίες να δείξουμε ότι η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ξένες διοργανώσεις και πόσο μάλλον η Καβάλα.
Όπως βλέπουμε τα μηνύματα αυτής της προώθησης είναι πολύπλευρα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Γιώργο Λατσούρη και τον Γρηγόρη Λιοτάκη οι οποίοι «συνέλαβαν» με ακρίβεια την ιδέα όταν τους την εξήγησα ώστε να βγει αυτό το υπέροχο teaser τον τίτλο του οποίου δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να εμπνευστώ.
Πώς μπορεί κάποιος να ενισχύσει την προσπάθειά σου;
Αν κάποια επιχείρηση βλέπει στο προφίλ της στοιχεία αυτής της προσπάθειας όπως εξέλιξη, συνέπεια, τρόπο σκέψης που βοηθά το κοινωνικό σύνολο, που αντιμετωπίζει τη δυσκολία ως πρόκληση, και ενδιαφέρεται μπορεί να το κάνει.
Με ιδιαίτερη χαρά ανακοινώνω ότι χορηγός αυτής της προσπάθειας θα είναι η viobreath. Μια εταιρία με εξειδίκευση στον τομέα των προϊόντων, μηχανημάτων και υπηρεσιών για ασθενείς με αναπνευστικά προβλήματα καθως παρέχει διαρκή κάλυψη σε όλο το φάσμα των συνεργατών της επενδύοντας συνεχώς στην εξέλιξή της.
Χρήστο, είναι νωρίς να ρωτήσουμε «μετά το IronMan, τι»;
Μου είναι δύσκολο να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα από τόσο νωρίς. Αν είμαι τυχερός, πιθανότατα να πάρω την απάντηση όταν περπατάω στο κόκκινο χαλί του τερματισμού με την ελληνική σημαία στην πλάτη! Η επίτευξη ενός στόχου είναι η απαρχή ενός νέου, λένε. Οψόμεθα… Θα ήθελα να αφιερώσω αυτή τη προσπάθεια στα μάτια κάθε νέου που βλέπει την εξέλιξή του ως μονόδρομο για την επιβίωσή του.
Φωτογραφίες: Γιώργος Λατσούρης (Moments of Art – Photography Projects)