Ένας από τους πληρέστερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου δεν είναι πια μαζί μας. Ο Νεοτάκης (Τάκης) Λουκακίδης έφυγε το πρωί της Πέμπτης 11/1/2018 σε ηλικία 81 ετών, μετά από έμφραγμα που υπέστη. Γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1937 στο Μεσοχώρι Παρανεστίου Δράμας από αγροτική πολύτεκνη οικογένεια.
Απ’ το Παρανέστι, στη Δράμα και την Κομοτηνή
Οι γονείς του ονομάζονταν Γιώργος και Χριστίνα και είχε άλλα τέσσερα αδέλφια: τον Θανάση που επίσης υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής της Δόξας και του Ολυμπιακού, τον Χαράλαμπο, την Κωνσταντία και την Σοφία. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, τον οποίο κρέμασαν οι βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής το 1942. Από τότε η μητέρα τους έγινε και πατέρας για τα πέντε παιδιά της. Τους συμπαραστεκόταν ακόμα και στο γήπεδο, στις κερκίδες της θρυλικής Δόξας. Από το 1947 είχαν μετακομίσει στη Δράμα σε ένα σπιτάκι δύο δωματίων και η μάνα του έκανε δυο δουλειές για να ζήσουν. Ωστόσο, τον μικρό Τάκη αναγκάστηκε να τον βάλει στο ορφανοτροφείο, από όπου βγήκε πτυχιούχος της Μέσης Γεωπονικής Σχολής της Κομοτηνής. Ο Τάκης έπαιζε μπάλα στο ορφανοτροφείο της Δράμας και στη Γεωπονική μπήκε στην ομάδα της Σχολής ως τερματοφύλακας αρχικά και έπειτα ως μέσος, αμυντικός, επιθετικός και σε όποια θέση είχε ανάγκη η ομάδα, μπορούσε να αγωνιστεί. Αγωνίστηκε στην ομάδα Νέων της ΑΕΚ Κομοτηνής (1953-1956), ενώ ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του από τη Δόξα Δράμας, με την οποία «έγραψε» 50 συμμετοχές και 13 γκολ (1956-1961).
Στον Παναθηναϊκό μέσω… ΑΠΟΕΛ
Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε από το 1961 έως και το 1969, συμπληρώνοντας 142 συμμετοχές, ενώ πέτυχε και 59 τέρματα στις εγχώριες διοργανώσεις. Επιπλέον, συμμετείχε σε 11 παιχνίδια στην Ευρώπη, επιτυγχάνοντας 3 γκολ. Με την «πράσινη» φανέλα πανηγύρισε συνολικά 4 πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο Ελλάδος. Στο μεσοδιάστημα γνώρισε τη σύζυγό του, Άννη, αλλά επειδή δεν τον ήθελαν οι δικοί της, αναγκάστηκαν να φύγουν στη Νότια Αφρική το 1965, όπου αγωνίστηκε και εκεί σε μια ομάδα για μερικούς μήνες. Αξίζει να τονιστεί πως πριν πάει στον Παναθηναϊκό, είχαν ενδιαφερθεί γι’ αυτόν η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός και η Γιουβέντους, αφού παράγοντες της «Μεγάλης Κυρίας» του ιταλικού ποδοσφαίρου τον είχαν δει να αγωνίζεται με την Εθνική Ενόπλων. Η μετακίνησή του στον Παναθηναϊκό ολοκληρώθηκε το 1961 λόγω του ότι η Δόξα δεν ήθελε να τον χάσει και έτσι πήγε στον ΑΠΟΕΛ, απ’ όπου βάσει εντός κανονισμού θα μπορούσε να μεταγραφεί όπου ήθελε. Έκλεισε την καριέρα του στον Άρη, την φανέλα του οποίου φόρεσε 45 φορές, πετυχαίνοντας 8 τέρματα. Μάλιστα, κατέκτησε και το Κύπελλο το 1970 με τους «κίτρινους». Παράλληλα, τίμησε και το εθνόσημο 23 φορές, σημειώνοντας 3 γκολ.