Ως «οχήματα εγκλωβισμού της νεολαίας» χαρακτηρίζει τα Δημοτικά Συμβούλια Νεολαίας η παράταξη του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας Λαϊκή Συσπείρωση με επικεφαλής τον Χρήστο Ποτόλια, καλώντας παράλληλα τους νέους και τις νέες «να δραστηριοποιηθούν και να αγωνιστούν μέσα από τα Μαθητικά Συμβούλια, τα Συντονιστικά των Μαθητών, τους Φοιτητικούς Συλλόγους, τις Επιτροπές Νέων».
Η ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης
Οι 16χρονοι μαθητές, που τους χαρακτηρίζουν «καταληψίες που δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα», οι 18χρονοι φοιτητές που -όπως λένε- «κάνουν την επανάστασή τους μέχρι να συμβιβαστούν» και οι 20χρονοι εργαζόμενοι που «πρέπει να κοιτάζουν, μόνο, πώς θα είναι καλύτεροι στη δουλειά τους», καλούνται να συμμετέχουν στα κοινά με τα Δημοτικά Συμβούλια Νεολαίας!
Αυτοί που δεν μπορούν να κρίνουν, κατά τα λεγόμενα όλων των κομμάτων εξουσίας, εάν είναι προς το συμφέρον τους η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και η σταθερή δουλειά, με τα Δημοτικά Συμβούλια Νεολαίας παίρνουν «ενεργό συμμετοχή στην τοπική κοινωνία, τη διαμόρφωση της τοπικής στρατηγικής στον τομέα της νεολαίας και την ανάδειξη ζητημάτων που απασχολούν τους νέους και τις νέες σε συνδυασμό με την ανάπτυξη σχέσεων συνεργασίας με αντίστοιχα Συμβούλια Νέων σε Εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο», όπως αναφέρεται στην εισήγηση για τον Κανονισμό Λειτουργίας Δημοτικού Συμβουλίου Νεολαίας.
Τα Δημοτικά Συμβούλια Νεολαίας δεν είναι «καινούριο φρούτο». Ξεκίνησαν από το ΠΑΣΟΚ, συνεχίστηκαν από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι ίδιοι οι νέοι τα έχουν απορρίψει. Έρχονται και επανέρχονται χρόνια τώρα γιατί μέσα από αυτά θέλουν να εφαρμόζεται αυτό που λέει η «Λευκή Βίβλος» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θέλει η συμμετοχή των νέων να διέπεται από τις «ευγενείς» αξίες της ανάπτυξης της «επιχειρηματικότητας», της «ανταγωνιστικότητας» και γενικότερα τις «αρχές» της ελεύθερης αγοράς.
Η άρχουσα τάξη δε θέλει τη συμμετοχή των νέων στα κοινά, αυτό που στην πραγματικότητα επιχειρεί είναι η χειραγώγηση των νέων μέσα από τέτοια σχήματα, όπως τα Συμβούλια Νεολαίας. Η ίδια η λειτουργία, οι κανόνες και «αρμοδιότητες» των Δημοτικών Συμβουλίων Νεολαίας αποδεικνύουν πως είναι οχήματα εγκλωβισμού της νεολαίας. Μακριά από οποιαδήποτε συλλογική διεκδίκηση, πάλη για τα αυτονόητα δικαιώματά της και αγώνα και -κυρίως- μακριά απ’ τις αιτίες που δημιουργούν τα πραγματικά της προβλήματα.
Τα Δημοτικά Συμβούλια Νεολαίας έχουν μία… ελαστική λειτουργία. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι, απλά, διακοσμητικά, ενώ σε άλλες θα άγονται και θα φέρονται σύμφωνα με το τι εξυπηρετεί την κυρίαρχη πολιτική. Για παράδειγμα, μπορεί να βαφτίζονται οι αποφάσεις τους και «γνώμη της νεολαίας», που συμφωνεί με τις αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία ή στο Ασφαλιστικό.
Η φωνή των νέων ακούστηκε στην Καβάλα όταν στα μαθητικά συλλαλητήρια οι μαθητές ζητούσαν λιγότερους μαθητές στην αίθουσα και περισσότερες καθαρίστριες στα σχολεία, όταν η διοίκηση του Δήμου τις μείωνε. Ακούστηκε η φωνή των φοιτητών στο ΔΙΠΑΕ, όταν ζητούσαν να γίνουν μαθήματα δια ζώσης, αλλά η διοίκηση δεν άρθρωσε λέξη, ευθυγραμμίστηκε με την κυβερνητική πολιτική που ήθελε και θέλει τα πανεπιστήμια κλειστά για να περνά τις αντιδραστικές αλλαγές στα ΑΕΙ.
Οι νέοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από την καλοστημένη επιχείρηση των συμβουλίων νεολαίας. Αντίθετα, επιβάλλεται να δραστηριοποιηθούν και να αγωνιστούν μέσα από τα Μαθητικά Συμβούλια, τα Συντονιστικά των Μαθητών, τους Φοιτητικούς Συλλόγους, τις Επιτροπές Νέων σε πολλά εργατικά σωματεία, στα συνδικάτα. Μέσα από αυτά τα όργανα μπορεί ο αγώνας τους να έχει αποτέλεσμα, να αφορά τα πραγματικά τους προβλήματα και να στοχεύει στις αιτίες και τους ενόχους. Και ας τρέχουν οι ένοχοι να προτείνουν «θεσμούς» που θα εξυπηρετούν τα σχέδιά τους…