«Στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες νησιά· όμως μόνο ένα… μέσα σε πόλη»!
Τάδε έλεγε μερικά χρόνια πριν ένα παλιό διαφημιστικό/μότο/τσιτάτο για το μπαρ «Το Νησί», ωστόσο η Καβάλα, 44 χρόνια μετά, θα σταματήσει να έχει αυτό το προνόμιο, αφού το μοναδικό ελληνικό «αστικό νησί» και αγαπημένο στέκι για γενιές και γενιές Καβαλιωτών «κατεβάζει ρολά», δυστυχώς οριστικά…
Ο κύκλος για τον «αιώνιο έφηβο» Γιώργο Σιμίτα κλείνει για πάντα την Τρίτη 15 Αυγούστου 2023. Οι νύχτες στην Καβάλα δεν θα είναι ποτέ οι ίδιες, αφού η πόλη χάνει μία από τις –όλο και λιγότερες, είναι η αλήθεια, τα τελευταία χρόνια– επιλογές για νυχτερινή διασκέδαση.
Το Νησί «κράτησε» για πάνω από τέσσερις δεκαετίες! Για την ακρίβεια… 44 ολόκληρα χρόνια! Άλλαξε «έδρα» τέσσερις φορές, όμως το «πνεύμα» του ήταν πάντα εκεί, όπως και η φιγούρα του Σιμίτα, με τα «πεταχτά» μαλλιά, τα στρόγγυλα γυαλιά μυωπίας και τη βαθιά γνώση και αγάπη του για τη Μουσική…
Με αφορμή το κλείσιμο του μεγαλύτερου κεφαλαίου της νυχτερινής ζωής της Καβάλας, το KAVALA POST «βουτάει» στον κήπο των αναμνήσεων και ξεδιπλώνει την ιστορία γύρω από το «Νησί», ή «το Νησάκι μας», όπως το λένε ακόμη όσοι το αγαπάνε…
Με αφορμή τη Μουσική…
Γεννημένος το 1957 στην Καβάλα, ο Γιώργος Σιμίτας ερωτεύεται τη Μουσική σε πολύ μικρή ηλικία. Ο πατέρας του παίζει κιθάρα και τραγουδάει ερασιτεχνικά, στο σπίτι αλλά και στη γειτονιά ακούγεται συνέχεια μουσική και ο ίδιος αρχίζει να μαζεύει δίσκους βινυλίου από την ηλικία των… δέκα! 45άρια αρχικά, δίσκους Long Play στη συνέχεια· από τα ελληνικά –κληρονομιά η συλλογή του πατέρα– περνάει στα «ξένα»: ροκ, μπλουζ, ρέγκε, φανκ και τζαζ!
Κάτι τα ξαδέρφια του που παίζουν σε ροκ εντ ρολ μπάντες της εποχής και που του «πασάρουν» δίσκους, κάτι τα συχνά ταξίδια στη Θεσσαλονίκη για να επισκεφτεί τις θείες του και οι πρώτες επισκέψεις στα δισκάδικα της συμπρωτεύουσας, ο Γιώργος Σιμίτας φτάνει να απολύεται από τον Στρατό στις αρχές του 1979 με μία αξιοπρόσεκτη –για την εποχή– δισκοθήκη!
Καβάλα, 1979: Τρία μπαρ ανοίγουν στον ίδιο δρόμο…
Στις αρχές του 1979 η θρυλική «Ρούλα» ανοίγει την Trafalgar στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Δαγκλή και, λίγους μήνες μετά, ο Νίκος Σαλαβάτης ανοίγει το Vanitas λίγα μέτρα πιο πριν επί της Βενιζέλου, απέναντι από τη στάση «Παπαστράτου».
Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, ο Γιώργος Σιμίτας επιστρέφει στην πόλη μετά τη στρατιωτική του θητεία και όλοι οι φίλοι περιμένουν από αυτόν το… αυτονόητο: να ανοίξει το δικό του μπαρ! Όπερ και γίνεται…
Ο 22χρονος Γιώργος μισθώνει ένα κατάστημα επί της Βενιζέλου 34 και, με τη βοήθεια φίλων και γνωστών, αρχίζει να το διαμορφώνει σε μπαρ.
Το «Νησί» θα ανοίξει επίσημα τις πόρτες του τον Οκτώβριο του 1979 και, σαν όνομα και «ιδέα», θα παραμείνει ζωντανό να φωτίζει τις καβαλιώτικες νύχτες για… 44 ολόκληρα χρόνια!
Με «νονούς» τους King Crimson…
Τέσσερις και πλέον δεκαετίες πριν, ο Γιώργος Σιμίτας δεν περίμενε με τίποτε ότι ο ίδιος θα είχε… μέλλον ως επαγγελματίας της εστίασης! «Κανείς από εμάς δεν το περίμενε», μας λέει. «Να φανταστείτε ότι τα μαγαζιά που φτιάξαμε εκείνη την εποχή ήταν απόλυτα “χειροποίητα”· μαζεύαμε έπιπλα από εδώ και από εκεί, βάζαμε προσωπική εργασία και γούστο και… αυτοσχεδιάζαμε! Νά, για παράδειγμα, όταν άνοιγε το μαγαζί του ο Σαλαβάτης, πήγε στη γιαγιά μου και της ζήτησε κάποια παλιά έπιπλα, ανάμεσα στα οποία και δύο πόρτες με καθρέφτη από μια παλιά ντουλάπα! Ο ένας από τους δύο αυτούς “καθρέφτες” υπάρχει ακόμα και σήμερα κρεμασμένος στο μαγαζί μου…!», θυμάται.
Τον Σεπτέμβριο του 1979, ο Γιώργος Σιμίτας βρίσκεται στο μαγαζί της Βενιζέλου 34 και ετοιμάζει, με τη βοήθεια φίλων, πυρετωδώς το πρώτο του μπαρ. Εκείνες τις μέρες έχει μόλις αποκτήσει το άλμπουμ των King Crimson “Islands”, το οποίο και παίζει στο πικ-απ ως μουσική υπόκρουση στις εργασίες που εκτελούνται εντός του υπό διαμόρφωση μπαρ…
Φίλοι επισκέπτονται τον χώρο για να «επιθεωρήσουν» τις εργασίες και, ανάμεσα στα άλλα, ρωτούν για το «σάουντρακ». «Islands; Θα βγάλεις το μαγαζί Island; Ωραίο ακούγεται! Πότε θα ανοίξει το Island;», ρωτάνε αυθόρμητα…
Ωστόσο, ο Γιώργος δεν θέλει να δώσει ξένο όνομα στο μαγαζί του, αφού «όλοι αυτό έκαναν εκείνη την εποχή». Έτσι, λίγα 24ωρα προτού ανοίξει, πηγαίνει στις επιγραφές του Μέτσικα, χωρίς ακόμη να έχει αποφασίσει, για να παραγγείλει τη δική του. Όταν τον ρωτάνε «τι να γράφει;», ο ίδιος απαντάει: «Το Νησί»!
«Ο Μέτσικας έφτιαξε μία πολύ όμορφη μπρούντζινη ταμπέλα που έγραφε με καλλιγραφικά γράμματα “Το Νησί”, την οποία και κρέμασα έξω από το μαγαζί, μια μέρα πριν ανοίξουμε. Δυστυχώς, λίγο μετά, αυτή η ταμπέλα κλάπηκε! Δεν ξέρω αν την έχει κάποιος σήμερα…»!
Το πρώτο μπαρ του Γιώργου Σιμίτα λειτουργεί καθημερινά από τις 17:00 το απόγευμα, σερβίροντας ποτά και, το σημαντικότερο, «ψαγμένη» μουσική από τη δισκοθήκη του, η οποία πλέον αρχίζει να εμπλουτίζεται και με «αφίξεις» από το εξωτερικό, αφού όσοι φίλοι του ταξιδεύουν στην Ευρώπη, του φέρνουν και δώρο κάποιον δίσκο ή κασέτα.
«Στην αρχή στο μαγαζί ήμασταν “εμείς και εμείς”, η παρέα μας δηλαδή, ωστόσο σιγά σιγά αρχίζω να χτίζω έναν σταθερό “πυρήνα” που στηρίζει το “Νησί” και το επισκέπτεται αρκετές φορές την εβδομάδα», μας λέει ο Γιώργος.
Το πρώτο «Νησί» θα παραμείνει επί της οδού Βενιζέλου για δύο ακριβώς χρόνια…
Η πρώτη μετακόμιση και τα «χρυσά χρόνια» στο νεοκλασικό
Το καλοκαίρι του 1981, ο Γιώργος Σιμίτας ψάχνει για σπίτι, αλλά τελικά βρίσκει νέο… μπαρ! Ερωτεύεται ένα πανέμορφο νεοκλασικό στη συνοικία του Αγίου Ιωάννη και αποφασίζει να στεγάσει εκεί το δικό του «Νησί»!
Το «μπαρ του Σιμίτα» μετακομίζει στο ισόγειο του νεοκλασικού της οδού Κομνηνών 52 τον Οκτώβριο του 1981. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα… σπίτι και ο χώρος είναι χωρισμένος σε δωμάτια, κάτι που δίνει στο μαγαζί τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του.
«Πρωταγωνιστής» και εδώ είναι η μουσική· εκτός από τον ιδιοκτήτη και «ινστρούχτορα» Σιμίτα, πίσω από τα ντεκς αρχίζουν να παίζουν μουσική και άλλοι Καβαλιώτες DJs, κάποιοι από τους οποίους «γαλουχήθηκαν» με τα χρόνια από τις επιλογές του «μπαμπά» Σιμίτα.
Άλλωστε, στις αρχές του ’90 ο Γιώργος κάνει και ραδιοφωνικές εκπομπές μέσα από τη συχνότητα του Ράδιο Άλφα 88.6, με τη δισκοθήκη του να «απλώνεται» σε όλη την πόλη και μέσα από τα ερτζιανά…
«Αυτό το μαγαζί το αγάπησα περισσότερο από όλα…»!
Το «Νησί» της οδού Κομνηνών έχει «γράψει» στη συνείδηση των θαμώνων του. Δεν υπάρχει Καβαλιώτης που να είναι σήμερα 40, 50, 60 ή και… παραπάνω που να μην περνάει από το χαρακτηριστικό νεοκλασικό και που να μη σκέφτεται ότι κάποτε εκεί «λειτουργούσε» κάθε βράδυ ένα ξεχωριστό μπαρ που «κοινωνούσε» αλκοόλ, αναπάντεχες συνευρέσεις, ατελείωτες συζητήσεις και, φυσικά, μουσικές ανακαλύψεις και προτάσεις…
«Αυτό το μαγαζί το αγάπησα περισσότερα από όλα! Είχε κάτι το ξεχωριστό και εκεί ζήσαμε όλοι μας αξέχαστες στιγμές!», υπογραμμίζει ο Γιώργος Σιμίτας.
Ένας «φίλος» από την Αμερική στο δικό μας «Νησί»…
Τον Μάρτιο του 1995 το «Νησί» της οδού Κομνηνών υποδέχεται έναν απρόσμενο επισκέπτη από τη μακρινή Αμερική! Με τη μεσολάβηση του γνωστού παραγωγού Γιάννη Αγγελάτου, ο «γίγαντας των μπλουζ» Louisiana Red έρχεται για πρώτη φορά στην Καβάλα και δίνει μια αξέχαστη συναυλία σε ένα από τα… δωμάτια του νεοκλασικού.
Ο ίδιος ο Red μένει ενθουσιασμένος από την εμπειρία και την υποδοχή του κόσμου. Μιλά με όλους, υπογράφει αυτόγραφα και φαίνεται να χαίρεται σαν μικρό παιδί κάθε λεπτό από τη «συναυλία» του που δίνεται στο «σαλόνι» του νεοκλασικού, με τους Καβαλιώτες να συνωστίζονται στην πόρτα για να δουν από κοντά έναν θρύλο του αμερικανικού νότου στην πόλη τους!
Δυστυχώς, η ανοχή των ιδιοκτητών στο συνοικιακό μπαρ τελειώνει σχεδόν είκοσι χρόνια μετά και τον Απρίλιο του 1999, το «Νησί» κλείνει, όπως ακριβώς άνοιξε: με ένα μεγάλο πάρτι…
Το «μεγάλο» Νησί και οι πάνω από 1.000 συναυλίες σε μία δεκαετία!
Έχοντας γνώση από μήνες πριν ότι πρόκειται να κλείσει το μαγαζί της Κομνηνών, ο Γιώργος Σιμίτας βρίσκεται για μία ακόμη φορά σε αναζήτηση νέας «στέγης». Ο χώρος που τελικά επιλέγει μετά από πολύ ψάξιμο, αποδεικνύεται ένα μεγάλο και δύσκολο «στοίχημα», αφού πρόκειται για μια διατηρητέα καπναποθήκη στο κέντρο της πόλης, μεγάλη σε έκταση, παλιό μαραγκάδικο που είχε μετατραπεί σε αποθήκη· για να διαμορφωθεί σε κατάστημα εστίασης απαιτούνται πολύπλοκες εργασίες αλλά και στενές «σχέσεις» με τη… γραφειοκρατία!
Με τη βοήθεια φίλων μηχανικών και αρχιτεκτόνων, αρκετό πείσμα αλλά και μπόλικη προσωπική και συλλογική δουλειά, ο Γιώργος Σιμίτας καταφέρνει να ανοίξει και πάλι το «Νησί» του λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στις 11 Δεκεμβρίου του 1999. Οδός: Δαμιανού 16.
Το νέο μπαρ του Σιμίτα, εκτός από μία μεγάλη, μακριά «μπάρα», διαθέτει και… πάλκο που «διψάει» για ζωντανή, πλέον, μουσική.
Το «Νησί» της Δαμιανού γρήγορα διαμορφώνεται σε μία δραστήρια μουσική σκηνή που φιλοξενεί συναυλίες με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, αλλά και μουσικά σχήματα της περιοχής.
Με έναν μέσο όρο τριών συναυλιών την εβδομάδα, υπολογίζεται ότι στα δέκα χρόνια της λειτουργίας του, το «Νησί» φιλοξένησε περίπου… 1.000 συναυλίες!
Μεταξύ [πολλών] άλλων, στη σκηνή του έχουν παίξει οι περισσότεροι Έλληνες καλλιτέχνες του έντεχνου, ethnic και ροκ τραγουδιού [Βασίλης Λέκκας, Αρλέτα, Βαγγέλης Γερμανός, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Blues Wire, Ross Daly, Μωρά στη Φωτιά, Haig Yazdjian, Χειμερινοί Κολυμβητές, Σαβίνα Γιαννάτου, Λουδοβίκος των Ανωγείων κ.ά.], αρκετοί από το εξωτερικό [Eric Burdon, Bob Brozman, Louisiana Red κ.ά.] και, φυσικά, πάρα πολλά μουσικά σχήματα από την Καβάλα και την ευρύτερη περιοχή.
Τον Μάιο του 2009, η πώληση της καπναποθήκης σε νέο ιδιοκτήτη φέρνει ακόμα μία έξωση και το «μεγάλο Νησί» κλείνει οριστικά, με το οίκημα να μετατρέπεται σε αποθήκη.
Το καλοκαιρινό «Νησί» που έγινε και «τελευταίο λιμάνι…»
Έχοντας κλείσει τρεις δεκαετίες στη «νύχτα», στις αρχές του 2000 ο Γιώργος Σιμίτας ψάχνει για έναν καλοκαιρινό χώρο, αφού όλα τα «Νησιά» του ήταν… χειμερινοί προορισμοί! Ένα βράδυ, τυχαία βρίσκεται στην πλατεία Καραολή –που τότε δεν ήταν ακόμα «πλατεία», ανάμεσα στα καταστήματα και τα γραφεία κυκλοφορούσαν και… αυτοκίνητα!– και «συναντά» ένα μικρό ισόγειο με αύλειο χώρο στο ισόγειο ενός πανέμορφου νεοκλασικού κτιρίου με ξυλόγλυπτα μπαλκόνια και «αύρα» ευρωπαϊκή.
Το «κλείνει» αμέσως και τον Ιούλιο του 2002 ανοίγει «Το Μικρό Νησί», με σκοπό να λειτουργεί ως καλοκαιρινό «συμπλήρωμα» του «μεγάλου» μαγαζιού.
Διακοσμημένο «ανάλαφρα», με τους λευκούς και θαλασσί τόνους να κυριαρχούν, το «Μικρό Νησί» θυμίζει κυκλαδίτικο καφέ-μπαρ. Άλλωστε, βρίσκεται λίγα μέτρα από το λιμάνι της Καβάλας που, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, σφύζει από «ζωή»!
Σιγά-σιγά όμως, το «Μικρό Νησί» αρχίζει να κερδίζει ολοένα και περισσότερους θαμώνες που «απαιτούν» την αδιάλειπτη λειτουργία του. Με τον χρόνο η μπάρα μεγαλώνει, τα τραπεζοκαθίσματα μειώνονται και το «Μικρό Νησί» μεταμορφώνεται σε ένα Authentic Bar, με το μεγάλο «αδερφάκι» του στην οδό Δαμιανού να ανοίγει μόνο για να φιλοξενήσει κάποια συναυλία.
Μια νέα γενιά Καβαλιωτών «μεγαλώνει» στο «Νησί», με το μπαρ να είναι ένας σταθερός «προορισμός» και σημείο αναφοράς στη «νύχτα» της πόλης, ενώ πλέον ο Γιώργος Σιμίτας έχει στο πλευρό του και τις δύο κόρες του, την Αφροδίτη αρχικά και την Αθηνά στη συνέχεια…
44 χρόνια μετά: Ο επίλογος…
Δυστυχώς, τον φετινό Δεκαπενταύγουστο, στο «Νησί» θα καταπλεύσουν για τελευταία φορά οι θαμώνες και οι «θιασώτες» του για ένα ακόμη αποχαιρετιστήριο πάρτι, το τελευταίο αυτήν τη φορά…
Εκεί αναμένεται να δώσουν το «παρών» τόσο οι 20άρηδες που έκαναν τις πρώτες τους νυχτερινές εξόδους στο ισόγειο της πλατείας Καραολή όσο και οι… 60άρηδες που ήπιαν τα πρώτα τους ποτά με υπόκρουση τα σκονισμένα βινύλια του Γιώργου Σιμίτα στη Βενιζέλου 34… 44 χρόνια πριν!
Η ατμόσφαιρα θα είναι γιορτινή, αλλά σίγουρα και φορτισμένη. Είναι η πρώτη φορά που ο Γιώργος Σιμίτας κλείνει ένα «Νησί» χωρίς να υπάρχει σαφές «στίγμα» στην πυξίδα του ότι το καράβι πλησιάζει σε ένα άλλο, νέο λιμάνι! Ο ίδιος, βέβαια, δεν αποκλείει τίποτα…
«Όταν έγινε γνωστό ότι το “Νησί” θα κλείσει, ήρθαν αρκετοί και με “έπιασαν” να συνεργαστούμε, να κάνουμε μαζί κάποιο μαγαζί, και ακόμη περισσότεροι αυτοί που μου ζήτησαν να συνεχίσω το “Νησί” σε κάποιον άλλο χώρο. Ωστόσο, δεν νομίζω να υπάρξει συνέχεια. Σε κάθε περίπτωση, οι όποιες αποφάσεις θα παρθούν με “καθαρό” μυαλό, εν καιρώ…», μας λέει.
Γιώργος Σιμίτας: Με κράτησε η Μουσική…
«Όλα αυτά τα χρόνια, η “νύχτα” με κούρασε πολύ· είναι κάτι το εξουθενωτικό και αυτό μπορεί να το καταλάβει μόνον όποιος το έχει ζήσει για πολύ καιρό. Αυτό που με “κράτησε”, ήταν η Μουσική! Όλα τα έκανα για τη Μουσική! Δεν έκανα μπαρ για να κάνω μπαρ· έκανα μπαρ για να βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με τη Μουσική! Και αν έκανα οποιαδήποτε άλλη δουλειά, αυτή θα μπορούσε να έχει σχέση μόνο με τη Μουσική! Με τίποτε άλλο!», υπογραμμίζει εμφατικά.
«Βέβαια, θα πρέπει να πω ότι 40 και πλέον χρόνια τώρα, το στήριγμά μου ήταν και είναι η σύζυγός μου, η Μαριγώ, και, τα τελευταία χρόνια, οι δύο θυγατέρες μου, η Αφροδίτη και η Αθηνά. Δίχως αυτές, δεν θα είχα καταφέρει τίποτε», συμπληρώνει.
Δεκαπενταύγουστος 2023: Το τελευταίο ραντεβού…
«Πάμε Νησί»; Σε λίγα 24ωρα αυτή η φράση δεν θα αποτελεί πλέον επιλογή για τους Καβαλιώτες… Το βράδυ της Τρίτης 15 Αυγούστου 2023 το «Νησί» θα αποχαιρετίσει τους θαμώνες του, μάλλον οριστικά!
Είναι όμως κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα συνεχίσει να «αρμενίζει» στα πέλαγα, έμπλεο αναμνήσεων και συναισθημάτων και ότι θα συνεχίσει να «ζει» στις καρδιές χιλιάδων Καβαλιωτών [και μη] που το αγάπησαν…
Γιώργο Σιμίτα [και Μαριγώ και Αθηνά και Αφροδίτη], ευχαριστούμε!!!
Δείτε αδημοσίευτες φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του Γιώργου Σιμίτα:
«Το Νησί» επί της Κομνηνών 52 [1981-1999]
«Το Νησί» επί της Δαμιανού 16 [1999-2009]
«Το Μικρό Νησί» της πλατείας Καραολή [2002-15.08.2023]
[ φωτογραφίες: John Gouzidis/imageme ]
