Στην περιοχή Διοικητηρίου της Δράμας βρίσκεται ένα πολύ ιδιαίτερο παντοπωλείο-μεζεδοπωλείο. «Με… νου», γράφει η επιγραφή στην είσοδο και είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση-ορισμός της συμπεριληπτικής κοινωνίας, καθώς δείχνει πως όλοι οι άνθρωποι μπορούν να εργαστούν, αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία, μιας και δουλεύουν ένας τυφλός άνθρωπος και μια κοπέλα με σύνδρομο Down.
Όταν μπαίνεις αντικρίζεις ένα 45άρη να κρατάει με μαεστρία τον δίσκο και να σερβίρει στα λιγοστά τραπέζια. Ο Πασχάλης. Και από πίσω του ένα χαμόγελο να… τρέχει για να συμπληρώνει τις παραγγελίες. Η Μαρία. Όλοι τους, κάνουν ξεχωριστό το μαγαζί. Με μία λεπτομέρεια: Ο Πασχάλης είναι τυφλός και η Μαρία έχει σύνδρομο Down. Την ίδια ώρα, συγκινεί η εξομολόγηση ενός γιου για τον πατέρα του με σύνδρομο Down.
Αυτό που κάνει το «Με…νου» διαφορετικό είναι πως αποτελεί το εγχείρημα της πρώτης Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης Ένταξης «Αλληλέγγυα Συνεργασία», η οποία δημιουργήθηκε στην Περιφερειακή Ενότητα Δράμας με κεντρική φιλοσοφία την προσφορά ευκαιριών στα Άτομα με Αναπηρία για εργασία, κοινωνικοποίηση και απόκτηση επαγγελματικών δεξιοτήτων.
Παράλληλα, δραστηριοποιείται σε δράσεις κοινωνικού, πολιτιστικού, εκπαιδευτικού ή και αθλητικού περιεχομένου που στόχο έχουν την ευαισθητοποίηση της κοινότητας στα θέματα της αναπηρίας και την έμπρακτη προσφορά αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο.
Το «Με… νου» δημιουργήθηκε με περίσσιο μεράκι
Μέσα στην Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση «Αλληλέγγυα Συνεργασία» είναι και ο πρόεδρος του Συλλόγου ΑμεΑ Δράμας, Δημήτρης Μπόσκος, που είναι τυφλός. «Ήθελα να φτιάξουμε έναν χώρο να συνυπάρξουν τα Άτομα με Αναπηρία με τους αρτιμελείς. Να συζητήσουμε, να γνωριστούμε καλύτερα», ειπε και συμπλήρωσε: «Ένας από τους βασικούς στόχους είναι η ένταξη των Ατόμων με Αναπηρία στην αγορά εργασίας. Σκοπός μας δεν είναι το κέρδος. Όμως δεν θέλουμε να έρθει ο κόσμος επειδή θα μας λυπηθεί, αλλά επειδή θα τους αρέσει».
Η Μαρία στα 17 της το πρωί πηγαίνει στο δημόσιο σχολείο και μετά στο «Με… νου». Νιώθει σημαντική, της αρέσει η διαδικασία, δε βλέπει την ώρα να έρθει εδώ. «Θέλω να έρχομαι περισσότερο εδώ παρά στο σχολείο. Θέλω να κάνω ένα επάγγελμα», αναφέρει.
Ο σερβιτόρος με προβλήματα όρασης είναι ο Πασχάλης Μπόσκος. «Καθαρόαιμος τυφλός», συστήνεται και αυτοσαρκάζεται διαρκώς. «Η αναπηρία μου με έμαθε να βλέπω. Ίσως μέχρι τότε ήμουν σαν τους άλλους, που απλώς κοιτάνε», δηλώνει. Όταν τον ρωτάνε πώς τα καταφέρνει να σερβίρει αφού δεν βλέπει, είναι αφοπλιστικός: «Το μεράκι με βοηθάει να το κάνω. Άλλωστε δεν είναι τίποτα να πάρεις έναν δίσκο». Και συνεχίζει ανάβοντας ένα τσιγάρο στο εξωτερικό του καταστήματος: «Πρέπει να περάσουμε ένα μήνυμα και να πούμε ότι είμαστε και εμείς εδώ. Η Πολιτεία αναπαύτηκε και πάρκαρε τα Άτομα με Αναπηρία στα επιδόματα. Και εμείς όμως έχουμε ευθύνες. Αναπαυτήκαμε. Μέσα απ’ αυτό που κάνουμε θα δούμε τις αλλαγές στις επόμενες γενιές».
«Δεν έχουν παραπονεθεί ποτέ για όσα αντιμετωπίζουν»
Η Δήμητρα Μπόσκου είναι αδερφή των Δημήτρη και Πασχάλη. Και τόσο περήφανη. «Δεν φαντάζεσαι πώς νιώθω γι’ αυτούς τους ανθρώπους», λέει. «Δεν έχουν παραπονεθεί ποτέ για όσα αντιμετωπίζουν. Δεν τους άκουσα να λένε μια κουβέντα για όσα περνούν. Αντλώ τόση δύναμη απ’ αυτούς». Η κουβέντα γυρίζει στους πελάτες και πώς αντιμετωπίζουν το ξεχωριστό εγχείρημα. «Πιστεύω ο κόσμος αρχικά έρχεται να δει τί είμαστε. Το έχουν ακόμη μπερδεμένο στο κεφάλι τους. Φεύγουν όμως με τις καλύτερες εντυπώσεις. Από τους μεζέδες μας και τα χαμόγελά μας. Είμαστε όλοι μια παρέα».
Καθημερινά στο «Με… νου» βρίσκεται η Ελισάβετ Παζαρλή. Είναι εθελόντρια και προσφέρει στην κουζίνα. «Είναι σα δικό μου μέρος, μοναδική εμπειρία μόνον να βρίσκεσαι μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Μόνον αγάπη σου δίνουν. Δίνουν την ψυχή τους για όλα όσα κάνουν. Είναι ευλογία αυτό που ζω».
Ο Πασχάλης από την άλλη σκέφτεται κυρίως πώς θα αλλάξει η νοοτροπία. Περιγράφει ένα περιστατικό, όταν ένας περιπτεράς στην πόλη τοποθέτησε μία πινακίδα πάνω στον «οδηγό» των τυφλών, στο πεζοδρόμιο. «Τον ρώτησα τί έγραφε. Μου απάντησε ότι ήταν διαφήμιση για παγωτά και του είπα: “Σε λάθος μέρος την έχεις. Εδώ δε θα τη δει κανείς, μόνον τυφλοί περνούν”. Την έβγαλε αμέσως». Φοβάται πως αν ήταν άλλος στη θέση του, που έχει αναπηρία, θα την πετούσε κλωτσώντας την πινακίδα.
*Πηγή: athensmagazine.gr/Φωτογραφία: dinfo.gr