Η ανάπλαση τελείωσε, η οδός Βενιζέλου -από το Φάληρο έως τη Δαγκλή– μονοδρομήθηκε και ο νέος δρόμος παραδόθηκε προς χρήση στους Καβαλιώτες. Νέος δρόμος μεν, παλιές (κακές) συνήθειες δε, που δεν λένε να… υποχωρήσουν, ούτε σε ένταση ούτε σε συχνότητα. Στο «κομμάτι» αυτό της Βενιζέλου, υπάρχουν συνολικά τέσσερις (4) «εσοχές» για ολιγόλεπτη στάση των ΙΧ αυτοκινήτων αλλά και για φορτοεκφόρτωση εμπορευμάτων για την εξυπηρέτηση των καταστημάτων της περιοχής. Κι όμως, αυτές οι εσοχές από την πρώτη μέρα δεν «λειτουργούν» παρά ως… μόνιμα πάρκινγκ, τόσο για κατοίκους όσο και για επαγγελματίες της περιοχής. Η κατάσταση στην αρχή (μέχρι και λίγο πριν τα περασμένα Χριστούγεννα) ήταν ακόμη χειρότερη, μέχρι που «εμφανίστηκε» η Δημοτική Αστυνομία. Με το «κόψιμο» των πρώτων κλήσεων, κάποιοι αποθαρρύνθηκαν. Οι εσοχές «απελευθερώθηκαν». Για μερικές μέρες… Έκτοτε, στη Βενιζέλου παίζεται ένας συνεχές «κρυφτούλι», το οποίο εντείνεται ανάλογα με την ώρα και τη μέρα (πχ αν είναι αργά το βράδυ, πολύ νωρίς το πρωί, αν είναι εργάσιμη μέρα ή όχι κτλ.). Εν τέλει, με την κατάσταση αυτή δεν εξυπηρετείται κανείς πλέον όσων… προλαβαίνουν να «καβαντζάρουν» μία θέση πάρκινγκ. Αποτέλεσμα; Ιδιαίτερα κατά τις απογευματινές ώρες οπότε ξεκινούν και τα μαθήματα στο Δημοτικό Ωδείο, η (στενή) Βενιζέλου «πλημμυρίζει» από διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα. Αν δε τύχει να περνάει και κανένα λεωφορείο ή απορριμματοφόρο, ε, τότε είναι που το σύστημα «φρακάρει» εντελώς! Στο τέλος, ούτε τα καταστήματα ωφελούνται ούτε οι διερχόμενοι αλλά ούτε και οι… πεζοί, αφού αυτοί οι τελευταίοι έχουν να «αντιμετωπίσουν» και κάποιους ασυνείδητους οδηγούς δικύκλων, οι οποίοι -για να «προσπεράσουν» τα εμπόδια της κίνησης- τι κάνουν; «Καβαλάνε» το πεζοδρόμιο και… όποιον πάρει ο Χάρος! Τελικά, ίσως να μη χρειαζόμαστε ανάπλαση δρόμων, αλλά ανάπλαση… νοοτροπίας!