Η «σωτηρία» του ΕΔΟΕΑΠ

Με νόμο-αστραπή η κυβέρνηση σώζει το επικουρικό ταμείο των δημοσιογράφων αλλά όμως τι γίνεται με τις επιχειρήσεις παροχής τέτοιου είδους υπηρεσιών;


 

Του Νίκου Καλαντζόπουλου

 


Ο Ενιαίος Δημοσιογραφικός Οργανισμός Επικουρικής Ασφάλισης-Περίθαλψης, ο γνωστός και μη εξαιρετέος ΕΔΟΕΑΠ, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας! Η διάσωσή του κρίθηκε αναγκαία από την ΕΣΗΕΑ αλλά και από το ίδιο το ΔΣ του ταμείου. Η ΕΣΗΕΑ, μάλιστα, ζήτησε από την κυβέρνηση να νομοθετήσει πάραυτα άμεσο πόρο για το ταμείο επικουρικής ασφάλισης των δημοσιογράφων ώστε να αποφευχθεί το… λουκέτο!

Η αντίδραση των δημοσιογράφων ήταν άμεση –όπως πάντα– και τέσσερις γυναίκες δημοσιογράφοι προχώρησαν σε απεργία πείνας για τη σωτηρία του επικουρικού τους ταμείου. Όλες αυτές οι αντιδράσεις ξεκίνησαν στις αρχές Οκτώβρη μιας και από το Σεπτέμβριο του 2017 οι επικουρικές συντάξεις ξεκίνησαν να περικόπτονται. Η κυβέρνηση λοιπόν δεν άργησε να «απαντήσει» στις ανησυχίες των δημοσιογράφων με την υπογραφή του νόμου 4498 στις 16 Νοεμβρίου του σωτήριου έτους 2017.

Ο νόμος λοιπόν 4498/2017 ο οποίος αρχικά αφορούσε στην εναρμόνιση μιας ευρωπαϊκής οδηγίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας των ιατρών και οδοντιάτρων του ΕΣΥ, μπήκε σφήνα στις «άλλες διατάξεις» και πιο συγκεκριμένα στα άρθρα 20 έως 25 οι ρυθμίσεις για τον ΕΔΟΕΑΠ. Κάνοντας λοιπόν μια μικρή αναφορά στα σημεία του νόμου που έχουν επέλθει αλλαγές στεκόμαστε αρχικά στις εργοδοτικές εισφορές.

Μέχρι πρότινος, οι εργοδότες ήταν αναγκασμένοι να αποδίδουν εισφορές 3% επί του εκάστοτε ακαθάριστου μισθού που λάμβανε ο εργαζόμενος δημοσιογράφος. Η πρώτη αλλαγή λοιπόν έρχεται στα ποσοστά τα οποία πλέον ανέρχονται σε 7,05% για τον εργαζόμενο και 8,05% για τον εργοδότη. Με απλά λόγια η εισφορά του 3% μέσα σε μία νύχτα έγινε… 15,1%! Πενταπλασιάζοντας τις εισφορές των εργοδοτών και μάλιστα αναδρομικά από 01.01.2017 (!) προφανώς και είναι ο πιο απλός και εύκολος τρόπος διάσωσης ενός ταμείου. Για εξυγίανση, ουδείς λόγος! Ο λόγος, για κατ’αποκοπή 2% εισφορά επί του κύκλου εργασιών κατά το μέρος που προέρχεται από αμιγή δραστηριότητα της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι υπόχρεοι ασφάλισης στο ταμείο (κάνοντας μια προσπάθεια διεύρυνσης της βάσης) πλέον δεν είναι μόνο οι δημοσιογράφοι αλλά όλοι οι μισθωτοί σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως του τρόπου διανομής, εκπομπής ή μετάδοσης, καθώς και οι μισθωτοί σε πρακτορεία ειδήσεων και γραφεία Τύπου.

Με νόμο-αστραπή, λοιπόν, η κυβέρνηση σώζει το επικουρικό ταμείο των δημοσιογράφων και μάλιστα με κατά τα άλλα ευεργετικές διατάξεις αλλά όμως τι γίνεται με τις επιχειρήσεις παροχής τέτοιου είδους υπηρεσιών; Συνήθως όταν ο περισσότερος κόσμος ακούει για ΜΜΕ έχει στο μυαλό του μεγάλους μηντιάρχες και εκδοτικούς οίκους, σκάνδαλα, και εκατομμύρια ευρώ τα οποία διακυβεύονται. Διερωτήθηκε όμως κανείς ότι Μέσα Μαζικής ενημέρωσης υπάρχουν και στην επαρχία που οι επιχειρηματίες με κόπο και μόχθο βγάζουν τα προς το ζην και επίσης προσπαθούν να φανούν εντάξει στις υποχρεώσεις τους προς τους εργαζομένους τους; Νομίζω πως όχι και πόσο μάλιστα οι συντάκτες ενός νόμου.

Όπως πάντα στην Ελλάδα που όλα γίνονται στο πόδι και την τελευταία στιγμή, έτσι και πάλι ο νομοθέτης έδειξε καθαρά την μονόπλευρη σκοπιά του. Μήπως εν μέσω οικονομικής κρίσης και μάλιστα στο κλάδο των ΜΜΕ που η κρίση πλέον έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της η λύση αυτή στραγγαλίζει για άλλη μια φορά την ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας δηλαδή τις μικρές επιχειρήσεις; Η ιστορία θα δείξει. Τα συμπεράσματα δικά σας…

Ο Νίκος Καλαντζόπουλος είναι λογιστής-φοροτεχνικός Msc, MBA