Για τους «Καβαλιώτες» που χαίρονται με τα προβλήματα του ΑΟΚ…

Μετά από 1,5 μήνα «θαλασσοταραχής», στο «καραβάκι» αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι το μέτωπο στην Καβάλα δεν είναι αρραγές

Η λαϊκή ρήση ότι «τα κάστρα πάντα πέφτουν από μέσα» έχει απόλυτη ισχύ στην περίπτωση του ΑΟΚ και στις περιπέτειες που βιώνει το τελευταίο διάστημα. Μπορεί το συγκεκριμένο «κάστρο» να μην έχει πέσει μιας και η «μάχη» για να κρατηθεί όρθιο μαίνεται ακόμα (έστω και με δυσμενείς όρους), ωστόσο όπως αποδεικνύεται αν τελικά συμβεί το… μοιραίο δηλαδή η ομάδα δεν συμμετέχει στη Super League 2 και αναγκαστεί να «πέσει» στη Γ’ Εθνική, δε θα είναι λίγοι εκείνοι οι «Καβαλιώτες» που θα χαρούν!

Δυστυχώς, μετά από ενάμιση περίπου μήνα, το γεγονός αυτό αποτελεί κοινή διαπίστωση όλων όσων ασχολούνται με τα τεκταινόμενα στο «καραβάκι» είτε ως παράγοντες της ομάδας είτε ως παρατηρητές των εξελίξεων.

Πρόκειται για ανθρώπους που μπροστά στη… «δυσανεξία» που τους διακατέχει μπροστά στο νέο που έρχεται στην ομάδα και έχει τη διάθεση να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, δεν βλέπουν στην κυριολεξία ούτε μπροστά από τη μύτη τους. Δεν μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος της ζημιάς που προκάλεσαν οι 3 μέτοχοι με τη στάση τους στην υπόθεση της μη αδειοδότησης της Καβάλας από την ΕΕΑ, προβάλλοντας λανθασμένα επιχειρήματα και ειδήσεις που η ίδια η πραγματικότητα τα διαψεύδει.

Όμως δεν στέκονται μόνο εκεί! Αντί να συμπαρασταθούν στην προσπάθεια να αποκτήσει η ομάδα ότι έχασε στην Επιτροπή (και το είχε κερδίσει πανάξια στο γήπεδο), δηλαδή να συμμετέχει στη Super League 2, με κάθε ευκαιρία είτε με δηλώσεις τους σε ραδιόφωνα είτε με αναρτήσεις τους στα social media χλευάζουν οτιδήποτε γίνεται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Με το πρόσχημα του ρεαλισμού και της αντιμετώπισης της ωμής πραγματικότητας, φτάνουν στο σημείο να δίνουν συμβουλές για το πώς θα πρέπει να προετοιμαστεί η ομάδα για τη Γ’ Εθνική, ενώ για… ξεκάρφωμα κάνουν και κάποιες αναφορές για τη Super League 2. Ποιοί; Αυτοί που έστω και έμμεσα «έβαλαν το χεράκι τους» να φτάσει το «καραβάκι» σ’ αυτό το σημείο. Μιλάμε δηλαδή για την απόλυτη τρέλα – σχιζοφρένεια…

Ο Κόσμος τους πήρε χαμπάρι

Μέσα σ’ αυτή την τρέλα, εντάσσεται και η προσπάθεια κάποιων άλλων που καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες να «υποβιβάσουν» τον Άλεξ Χαντιτάτζι και να τον εμφανίσουν λίγο έως πολύ ως έναν αναξιόπιστο άνθρωπο που λέει πολλά και κάνει λίγα. Μάλιστα χρησιμοποιούν ως επιχείρημα γι’ αυτό, το γεγονός ότι δεν κάλυψε την εγγυητική, ξεχνώντας βέβαια ότι όταν έληγε η περίφημη προθεσμία της ΕΕΑ στις 2 Αυγούστου, αυτός ήταν στον Καναδά και δεν υπήρχε καμία συμφωνία με τους μετόχους. Άραγε αν αυτοί ήταν στη θέση του,  θα λειτουργούσαν διαφορετικά;

Όλοι οι παραπάνω μέσα σ’ αυτή την ακατανόητη προσπάθεια τους να κάνουν «το άσπρο, μαύρο» δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο κόσμος της Καβάλας τους έχει καταλάβει. Κοινώς του έχει πάρει χαμπάρι. Όπως έχει πάρει χαμπάρι, ότι 1-2 απ’ αυτούς θα ήθελαν πάρα πολύ το «καραβάκι» να πάει στα… βράχια για να εμφανιστούν αυτοί στη συνέχεια ως «σωτήρες» και να πάρουν τα εύσημα της κοινωνίας.

Εννοείται φυσικά ότι «τρέμουν» και μόνο στην ιδέα ο ΑΟΚ τελικά να δικαιωθεί και να συμμετέχει, έστω και αργοπορημένα στη Super League 2. Αν συμβεί αυτό, σαφώς και δε θα βγουν για εκφράσουν την απογοήτευση τους, όμως είναι σίγουρο ότι δε θα είναι και η… καλύτερη μέρα γι’ αυτούς.

Δε θα (τους) ξεχάσουμε…

Σαφώς και δε γνωρίζουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στον ΑΟΚ απ’ εδώ και πέρα. Σαφώς και δεν ξέρουμε αν τελικά ο Καναδοϊρανός θα εμπλακεί τελικά με την ομάδα και επίσημα (σ. σ. γιατί ότι γίνεται μέχρι τώρα είναι ανεπίσημο, αφού διοίκηση εξακολουθούν να είναι οι 3 μέτοχοι συν τους Πετρόπουλο, Κουφατζή). Αυτό που ξέρουμε όμως είναι ότι μέχρι τώρα, ότι είπε το έκανε και ότι είναι αποφασισμένος να συνδέσει το όνομα του όχι μόνο με τον ΑΟΚ αλλά και με την Καβάλα γενικότερα μέσα από μια σειρά επενδύσεων που θέλει να κάνει στην περιοχή. Κι αν (όπως όλοι ευχόμαστε) συμβεί αυτό, τότε όλοι αυτοί που χλευάζουν, κοροϊδεύουν και υποβιβάζουν, σε πρώτο χρόνο θα «καταπιούν τη γλώσσα τους» και σ’ ένα δεύτερο θα τρέχουν να φωτογραφηθούν μαζί του ξεχνώντας τι έλεγαν και τι έκαναν. Όμως εμείς δε θα (τους) ξεχάσουμε…