Ήταν περίπου τέτοια περίοδος, δέκα χρόνια πίσω, όταν ο τότε πρωθυπουργός ανακοίνωσε από ένα ακριτικό νησί ότι η χώρα μας έχει προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης. Μια απότομη προσγείωση για όλους στη νέα εποχή που ερχόταν, μια απορία για το τι μπορεί να σημαίνει αυτό.
«Καινούργιες» λέξεις και έννοιες μπήκαν με μιας στη ζωή μας: μνημόνιο, λιτότητα, ΔΝΤ, κρίση. Ναι, κρίση! Αν και πιστέψαμε αρχικά πως θα ’χει μικρή διάρκεια, αυτή τελικά ήταν και η λέξη που κυριάρχησε στη συνείδησή μας και τελικά χαρακτήρισε μια ολόκληρη δεκαετία.
Έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα από τότε: η καθημερινότητα, οι συνήθειες, οι διαπροσωπικές σχέσεις. Φίλοι έφυγαν σε αναζήτηση καλύτερων συνθηκών και όσοι έμειναν, προσπάθησαν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.
Δέκα χρόνια μετά, βλέπουμε πάλι τον τωρινό πρωθυπουργό να μας καλεί να μείνουμε σπίτι για την αντιμετώπιση μιας παγκόσμιας πλέον κρίσης. «Νέες» λέξεις μπαίνουν στην καθημερινότητά μας: πανδημία, ιός, δήλωση μετακίνησης…
Δεύτερο «βαρομετρικό χαμηλό» για όλους μας, σε μια πτήση που ξεκίνησε με αισιοδοξία για τα 20’s.
Αυτήν τη φορά όμως, μας δείχνει πως το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, ξεκίνησε από την άλλη άκρη της γης και έφτασε στην πόρτα μας, στην πόρτα που κλείσαμε και μείναμε μέσα, μέσα στα σπίτια μας.
Καλή λευτεριά με αισιοδοξία!
Ο Δημήτρης Δοπρίδης είναι bartender, ιδιοκτήτης του derelicte