Τι γνώμη θα είχε άραγε ο Όργουελ αν ζούσε ο δόλιος και μπορούσε να δει ότι η ιστορία (του) επαναλαμβάνεται; Πιο διογκωμένα ίσως, παρωχημένα και σόσιαλ μιντιακά. Πλέον είναι φανερό ότι έχουμε μπει σε άλλες τροχιές, που ποδήλατο πλέον κάνει η επιβίωση.
Στη σύγχρονη απομόνωση λοιπόν κι εγώ, πολύ χρόνο της ημέρας μου καταλαμβάνει η συνεχής επιμόρφωση και ενημέρωση για τη δουλειά μου, καθώς ανήκω σε εκείνο το ποσοστό που πλέον εργάζεται διαδικτυακά.
Οφέλη και απώλειες. Ένα το κρατούμενο.
Οι τρεις γάτες που κατοικοεδρεύουν στο σπίτι δεν βοηθάνε και πολύ καθώς αποκτάς και την ιδιότητα του διαιτητή, αλλά, κακά τα ψέματα, είναι γλυκιά, ζεστή συντροφιά στις δύσκολες μέρες που διανύουμε.
Προσπαθώ επίσης να κρατάω μια ροή, μία ισορροπία όσον αφορά τις ταινίες και τα βιβλία. Να βλέπω. Να διαβάζω. Αγαπώ τον κινηματογράφο, χωρίς να είμαι ειδήμων πάνω σε αυτόν.
Και τα βιβλία. Κυρίως πολλών σελίδων (τα οποία είχα την τάση να αφήνω μισά τον χειμώνα). Ήρθε εκείνη η ώρα όμως! Γι’ αυτό και μου λείπουν οι επισκέψεις στο σινεμά και τη βιβλιοθήκη. Αλλά κυρίως τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα του έξω. Η χαρά μιας συνάντησης, η προσμονή, η ανυπομονησία. Η επανένωση, η ζεστασιά, η συμβουλή. Τα γέλια αλλά και τα δάκρυα. Οι εικόνες, τα χρώματα, οι μυρωδιές… Και για να παραφράσω και τον Haneke: «Δεν θυμάμαι το γεγονός, αλλά θυμάμαι τα συναισθήματα».
Οφέλη και απώλειες. Δύο τα κρατούμενα.
Τα παλιά γρανάζια, λοιπόν, απ’ το «ποδηλατάκι» μου δεν θα τα πετάξω. Άλλωστε, δύσκολα αποχωρίζομαι κάτι. Θα τα καθαρίσω όμως, θα ξεδιαλέξω τα χρηστικά από τα άχρηστα, θα τα αναβαθμίσω δίνοντάς τους χρώμα και θα τα βάλω σε ένα κουτάκι για τις θαυμάσιες μέρες που θα έρθουν.
Οφέλη και απώλειες. Τρία κρατούμενα.
Γέμισε η τσάντα σκέψεις. Βγάλε κάτι. Βάλε κάτι άλλο. Έτσι πάει. Ζωή.
Μέσα σε αυτό το ειρωνικά δοσμένο, εικονικά ατελείωτο, στατικό πρότζεκτ χαμού που ζούμε, εγώ, ο Άλεξ, η Γιούκι, η Εμινέ και η Σαρδέλα ευχόμαστε να είμαστε όλοι καλά, συνετά και αλληλέγγυα ενωμένοι.
«Έτσι μπράβο, να σ’ακούω μιλάς. Τι ωραίο να κλαις και να γελάς. Να ονειρεύεσαι, να μην ξεχνάς».
Η Γιώτα Κοτσικάρη είναι εκπαιδευτικός